Ομιλία της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού με τίτλο:
«Κύρωση της συμφωνίας μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης της Αθήνας, του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης της Νέας Υόρκης και του Ινστιτούτου Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού του Ντελαγουέρ, σχετικά με την επιστροφή στην Ελλάδα, ιδιωτικής συλλογής εκατόν εξήντα μίας (161) αρχαιοτήτων του Κυκλαδικού Πολιτισμού, ευρισκόμενης στη Νέα Υόρκη και την έκθεση αυτής στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης»
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Άκουσα με πολύ προσοχή, ομολογώ, τα όσα καταθέσατε. Θα υποβάλω και εγώ μια σειρά ερωτήσεων, θα κάνω δύο επισημάνσεις και θα προχωρήσω στην πραγματική διάσταση της συγκεκριμένης συμφωνίας, στην ανάλυσή της. Καταρχήν, για να μην δημιουργούμε εντυπώσεις, γιατί αυτό μονίμως κάνετε, πουθενά στη συμφωνία δεν αναφέρεται ότι τα αρχαία δεν θα επιστρέψουν σε 25 χρόνια, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία. Αντίθετα, αναφέρεται ότι στο τέλος της 25ετίας επιστρέφουν, εκτός εάν τότε -μετά τα 25 χρόνια- αποφασίσει το Κράτος να την αφήσει εκεί, με όρους που τότε θα θέσει. Μην δημιουργούμε, λοιπόν, ψευδείς εντυπώσεις μόνο και μόνο για να συζητάμε για μισούς αιώνες.
Δεύτερο σημείο. Είναι δύσκολο πραγματικά να κατανοήσει κανείς πολλές φορές τη νομική έννοια λέξεων. Το άρθρο 21 του ν. 4858/2021 αναφέρει ότι το Ελληνικό Δημόσιο είναι ο μόνος Κύριος των αρχαιοτήτων και ορθά το αναφέρει. Αυτό λέει και ο ν. 3028/2002. Άλλωστε το 2021 κωδικοποιείται. Δεν λέει ότι ο μόνος κάτοχος είναι το Ελληνικό Δημόσιο, διότι η κατοχή μπορεί να δίνεται και σε τρίτους, σε ιδιώτες. Επίσης, άλλες είναι οι προβλέψεις διεθνών συμβάσεων που άκουσα εδώ να επικαλείστε, όπως και το Μνημόνιο που έχει συνάψει από το 2011 το Ελληνικό Κράτος με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αφορούν άλλα πράγματα, είναι λεπτές αποχρώσεις. Δεν αφορούν, όμως, τη συγκεκριμένη συμφωνία. Επίσης, πάμε στις ερωτήσεις. Θα ήθελα να ξέρω, γιατί δεν το άκουσα, ποιες συγκεκριμένες διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου έχουμε παραβιάσει; Ποιο είναι το υπηρεσιακό καθήκον, το οποίο έχω υπερβεί ως Υπουργός Πολιτισμού και σε τι συνίσταται η κατάχρηση εξουσίας, στην οποία αναφερθήκατε, και επί της ουσίας, με αυτόν τον τρόπο με απειλήσατε.
Πάμε να δούμε το αίτημα, που καταθέσατε στις 02/09/2022 για την απόσυρση του νομοσχεδίου στον Πρόεδρο της Βουλής. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στη διαδικασία, η οποία δεν είναι αυτή, η οποία προβλέπεται, αλλά θα μπω στην ουσία. Ζητάτε, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, να αποσύρει η κυβέρνηση ένα νομοσχέδιο που φέρνει πίσω στην Ελλάδα 161 αρχαιότητες, τις οποίες δεν ξέραμε ότι υπάρχουν. Δεν ήταν καταγεγραμμένες σε καμία υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Συνεπώς δεν θα τις αποκτούσαμε. Δεν θα τις διεκδικούσαμε, διότι δεν ξέραμε ότι υπάρχουν. Αυτό πια είναι θέμα φιλοσοφίας, το υπαρκτό ή το ανύπαρκτο. Δεν μπορείς να διεκδικήσεις κάτι, όταν δεν το έχεις. Επιπρόσθετα, η αξιωματική αντιπολίτευση, στο ίδιο έγγραφο, ισχυρίζεται ότι με τη συμφωνία που πέτυχε το Υπουργείο Πολιτισμού, το ελληνικό Δημόσιο παραιτείται του δικαιώματος που έχει για τη διεκδίκηση της συλλογής. Για αυτό το θέμα αρκεί μια προσεκτική ανάγνωση της συμφωνίας, για να διαπιστώσει κάποιος, ότι δεν υπάρχει κανένα σημείο της συμφωνίας που να αναφέρει τον όρο παραίτηση του ελληνικού Δημοσίου από οτιδήποτε. Είτε από τη διεκδίκηση, είτε από οποιοδήποτε άλλο δικαίωμα, από οποιαδήποτε άλλη συνθήκη υπέρ του ελληνικού Δημοσίου, είτε τώρα, είτε μελλοντικά, είτε δικαστικά, είτε εξώδικα. Επομένως, θα πρέπει να μας απαντήσει η αξιωματική αντιπολίτευση πού βρήκε τη λέξη παραίτηση και από τι παραιτούμεθα.
Επίσης, θα πρέπει να μας εξηγήσει τί ακριβώς εννοεί, όταν αναφέρει ότι δεν διεκδικούμε τη συλλογή. Εάν εννοεί δικαστικά, τίθεται το εξής εύλογο ερώτημα. Να διεκδικήσουμε δικαστικά μία συλλογή που μας δίνεται; Αυτό θέλουμε; Μέσω της δικαστικής οδού ενδέχεται να πάρουμε περισσότερες από τις αρχαιότητες της συλλογής, από αυτές που παίρνουμε με τη συμφωνία; Εάν θεωρείτε κάτι τέτοιο ή δεν έχετε διαβάσει καλά τη συμφωνία και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αποκτούμε τη συλλογή στο σύνολό της και τις 161 αρχαιότητες. Δεν αποκτούμε λιγότερες ώστε να υπάρχει αυτό το επιχείρημα για τη δικαστική διεκδίκηση. Επίσης, εκτιμά η αξιωματική αντιπολίτευση ότι μέσω της δικαστικής οδού, ενδέχεται να πάρουμε και άλλες αρχαιότητες από αυτές που παίρνουμε ήδη με την προς κύρωση συμφωνία; Γνωρίζει ότι υπάρχουν και άλλες αρχαιότητες; Εάν γνωρίζει, ας το πει στις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, εάν δεν θέλει να το πει σε εμάς, για να δούμε πώς θα το χειριστούμε από κει και πέρα.
Και ερωτώ: Σε τι μας εμποδίζει η συμφωνία από το να διεκδικήσουμε άλλες υποτιθέμενες αρχαιότητες; Αναφέρεται κάπου στη συμφωνία ότι παραιτούμεθα από οποιαδήποτε αξίωση μας γενικά ή ειδικά; Εάν αυτό το έχετε εντοπίσει κάπου, ας μας το πείτε. Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, είναι προφανές ότι δεν θα μπορούσαμε να συναινέσουμε στην απόσυρση του νομοσχεδίου το οποίο εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είναι απολύτως υπέρ των συμφερόντων της χώρας.
Εγώ άκουσα με πολλή προσοχή όλη την αντιπολίτευση. Τώρα θα ήθελα να πω και την πραγματική ουσία αυτού του νομοσχεδίου.
Το είπα και προηγουμένως: Η συγκεκριμένη συλλογή δεν ήταν γνωστή στις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού. Την είχε στα χέρια του ένας ιδιώτης και το Υπουργείο Πολιτισμού πληροφορήθηκε το σύνολο των συγκεκριμένων αρχαιοτήτων, όταν το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης ενημέρωσε το Υπουργείο ότι είχε την προσφορά του συγκεκριμένου συλλέκτη για να εκθέσει τις αρχαιότητες αυτές, για πρώτη φορά. Αυτό το στοιχείο είναι πολύ κρίσιμο γιατί καταδεικνύει ότι πρόκειται για αρχαιότητες, το λέω και τρίτη φορά, για να το συνειδητοποιήσουμε, τις οποίες ποτέ δεν θα αποκτούσαμε, καθώς δεν θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε γιατί δεν ξέραμε ότι υπάρχουν.
Με τον εισαγγελέα της Νέας Υόρκης, οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και όχι μόνο, έχουν μια εξαιρετικά καλή συνεργασία. Όταν το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, ενημέρωσε το Υπουργείο Πολιτισμού για αυτά που είπα παραπάνω, αυτό το οποίο είδαμε, ότι ήταν μια ευκαιρία προκειμένου το Ελληνικό Δημόσιο να δηλώσει από την αρχή, ευθέως και κυριαρχικά, ότι είναι ο αποκλειστικός ιδιοκτήτης της συλλογής και ότι δεν θα μπορούσε να εκτεθεί στο Μητροπολιτικό Μουσείο ή οπουδήποτε αλλού, εν προκειμένω ο λόγος για το Μητροπολιτικό Μουσείο, εάν το Ελληνικό Δημόσιο, δια του Υπουργείου Πολιτισμού, δεν έδινε την έγκριση του και δεν έθετε τους όρους του.
Και ο πρώτος όρος ήταν η δήλωση ιδιοκτησίας του Ελληνικού Κράτους επί της συλλογής, και όχι μονολεκτικά στο συμβατικό κείμενο, αλλά μόνιμα στην αίθουσα που πρόκειται να εκτεθούν οι αρχαιότητες, και με δεύτερο όρο την επιστροφή και έκθεση της συλλογής στα μουσεία της Ελλάδας. Αυτή τη λεπτομέρεια δεν την έχετε προσέξει και αναφέρεστε μόνο στο Κυκλαδικό Μουσείο.
Ιδρύεται ένα νομικό πρόσωπο, μη κερδοσκοπικό, το «Ινστιτούτο Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού» με έδρα το Ντέλαγουερ και σκοπό – διαβάζω κατά λέξη από το καταστατικό – «την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας και την τόνωση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και της γνώσης σχετικά με τις Ελληνικές αρχαιότητες».
Στο ίδιο καταστατικό περιέχεται ρητή πρόβλεψη ότι οι δράσεις του πρέπει να υπακούουν στον ελληνικό αρχαιολογικό νόμο και να διενεργούνται κατόπιν προηγούμενης άδειας του ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι το συγκεκριμένο ίδρυμα βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Νέα Υόρκη, διέπεται από το αμερικανικό δίκαιο. Στην προκειμένη περίπτωση, επί του καταστατικού του, έχει αναφερθεί σαφέστατα και έχει γίνει αποδεκτό από όλες τις αρχές που ενέκριναν το καταστατικό, ότι το συγκεκριμένο ίδρυμα θα λειτουργεί και θα υπακούει τον ελληνικό αρχαιολογικό νόμο. Το έχετε ξαναδεί πολλές φορές αυτό να γίνεται σε ινστιτούτα τα οποία ακολουθούν δίκαιο της χώρας στην οποία βρίσκονται;
Θα κατατεθεί το καταστατικό του ιδρύματος, το οποίο έχετε ζητήσει. Ο συλλέκτης δωρίζει την συλλογή προς αυτό το νομικό πρόσωπο, με τον όρο το συγκεκριμένο ινστιτούτο να φροντίσει για την έκθεση των συλλογών στο Μητροπολιτικό Μουσείο. Εξαιτίας της πρόβλεψης στο καταστατικό που σας ανάφερα μόλις, ότι λειτουργεί σύμφωνα με τον ελληνικό αρχαιολογικό νόμο, το νομικό πρόσωπο ζήτησε την προηγούμενη έγκριση του ελληνικού κράτους, για να εκπληρώσει τον όρο που του τέθηκε.
Θα πω για άλλη μια φορά για να το καταλάβουμε, ότι ενώ η κυριότητα των αρχαιοτήτων σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο ανήκει στο ελληνικό κράτος, μπορεί κάτοχοι να είναι ιδιώτες, φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Το Κυκλαδικό Μουσείο για παράδειγμα, το οποίο αγαπάτε ιδιαίτερα, είναι κάτοχος. Η συλλογή των αρχαιοτήτων του Κυκλαδικού Μουσείου ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Το Κυκλαδικό Μουσείο είναι όμως κάτοχος. Κατέχει νόμιμα, κατά τη γνώμη σας, ή παράνομα, τη συλλογή του;
Μετά, λοιπόν, από αυτό, υπογράφηκε η συμφωνία που εισάγεται προς κύρωση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, ±-το οποίο, επαναλαμβάνω, είναι αποκλειστικός ιδιοκτήτης των αρχαιοτήτων- με το νομικό πρόσωπο στο οποίο δωρήθηκε η συλλογή από τον συλλέκτη, το Κυκλαδικό Μουσείο, ως μουσείο της Ελλάδας που συνδέεται με το νομικό πρόσωπο. Ο εκάστοτε πρόεδρος του νομικού προσώπου είναι ο πρόεδρος του Κυκλαδικού Μουσείου και το Κυκλαδικό Μουσείο ορίζει δύο μέλη στο διοικητικό συμβούλιο του συγκεκριμένου νομικού προσώπου, έχοντας, αυτή τη σχέση το Κυκλαδικό Μουσείο, το νομικό πρόσωπο και το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, αφού είναι το μουσείο στο οποίο θα εκτεθεί η συλλογή. Σημειωτέον, ότι το Ελληνικό Κράτος δεν υπέγραψε με κανέναν συλλέκτη! Υπέγραψε με το νομικό πρόσωπο στο οποίο ο συλλέκτης δώρισε τη συλλογή.
Στη συμφωνία, λοιπόν, που εισάγουμε προς κύρωση, προβλέπονται τα εξής: Μέχρι τις 15 Οκτωβρίου 2022 θα φτάσουν στην Αθήνα 15 αρχαιότητες που αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα της συλλογής και οι τύποι τους δεν εκπροσωπούνται στα ελληνικά μουσεία. Οι αρχαιότητες αυτές οι οποίες επελέγησαν από το ΥΠΠΟΑ και προσδιορίζονται συγκεκριμένα στη συμφωνία, θα φτάσουν στην Ελλάδα με δαπάνη του ΜΕΤ και θα εκτεθούν για διάρκεια ενός έτους στην Αθήνα, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.
Αυτή η έκθεση των 15 είναι στην πραγματικότητα η πρώτη παγκόσμια παρουσίαση μέρους της συγκεκριμένης συλλογής και αυτό θα γίνει στην Αθήνα. Αυτό θα γίνει στην Ελλάδα, διότι πέρα από το ιδιωτικό και το δημόσιο, τα αρχαία πρέπει να επιστρέφουν, καταρχήν, στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα, για να σας καθησυχάσω, βεβαίως θα πάνε σε δημόσια μουσεία, εν τέλει. Αν διαβάζατε τη συμφωνία, θα το βλέπατε. Αν δεν ακολουθούσατε mot a mot διάφορες επιστολές που στέλνει ο συνδικαλιστικός τομέας των λεγόμενων Ελλήνων Αρχαιολόγων -δεν είναι όλοι οι Έλληνες αρχαιολόγοι, είναι ο συνδικαλιστικός φορέας του Υπουργείου Πολιτισμού- αυτό θα το είχατε αντιληφθεί.
Ακολούθως, οι 15 αρχαιότητες θα αποσταλούν στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, όπου θα εκτεθούν μαζί με τις υπόλοιπες της συλλογής σε μία αίθουσα που θα διαμορφωθεί κατάλληλα και η οποία επιτοίχια θα αναφέρει την ιδιοκτησία της Ελληνικής Δημοκρατίας και ότι τα συγκεκριμένα εκθέματα είναι δάνειο προς το Μητροπολιτικό Μουσείο. Εσάς μπορεί να μην σας ενδιαφέρει, αλλά εμείς θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό για 25 χρόνια στο Μητροπολιτικό Μουσείο να ακούγεται και η ελληνική γλώσσα και να προβάλλεται οπτικοακουστικό υλικό, το οποίο θα αφορά στο Αιγαίο, τις Κυκλάδες και τον κυκλαδικό πολιτισμό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό ακόμα κι αν δυσκολεύεστε να το κατανοήσετε. Η συλλογή θα εκτεθεί στην αίθουσα που σας περιέγραψα για 25 χρόνια και η επιστροφή στην Ελλάδα θα αρχίσει από τον 11ο χρόνο. Για τα πρώτα 10 έτη, από τον Ιανουάριο 2024 έως τον Δεκέμβριο 2033, η συλλογή θα εκτεθεί στο ΜΕΤ, όπως είπα, με την επισήμανση ότι είναι δάνειο της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Και όλα τα άλλα δεν είναι τουριστική προβολή. Η προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός λαού δεν είναι τουριστική προβολή. Αλλά ακόμη κι αν ήταν θα ήταν πάρα πολύ σημαντικό, όταν το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ του ελληνικού λαού εξαρτάται από τον τουρισμό. Αυτό θέλετε να το παραβλέπετε, βεβαίως, γιατί δεν σας βολεύει.
Τον 11ο χρόνο θα αρχίσει η επιστροφή στην Ελλάδα 15 αρχαιοτήτων, ανά πενταετία: 01.01.2034, την 01.01.2039 και την 01.01.2044. Η μεταφορά τους προς την Χώρα δεν θα επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο -και δεν είναι λίγα τα χρήματα, ούτε των ασφαλίστρων, ούτε των μεταφορών- αλλά θα επιβαρύνει το Μητροπολιτικό Μουσείο. Και θα εκτεθούν -και εδώ λέω ότι δεν προσέξατε αυτό που διαβάσατε- σε ελληνικά μουσεία, όχι στο Κυκλαδικό, όπως θα εγκρίνει κάθε φορά το Υπουργείο Πολιτισμού.
Επειδή άκουσα να έχετε ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για το Μουσείο Κυκλαδικού Πολιτισμού στη Νάξο, όταν το μουσείο ολοκληρωθεί, προφανώς θα δεχθεί τις συγκεκριμένες αρχαιότητες όταν έρθουν, διότι εκεί είναι ο χώρος στον οποίο ανήκουν. Λέει ελληνικά μουσεία, δεν λέει Κυκλαδικό μουσείο.
-Τον 25ο χρόνο (2048) θα λήξει η έκθεση της συλλογής στο ΜΕΤ και οι αρχαιότητες που θα βρίσκονται εκεί θα επιστρέψουν στην Ελλάδα, πάλι χωρίς επιβαρύνσεις, και θα εκτεθούν -το λέει άλλη μία φορά- στα ελληνικά μουσεία, όπως θα αποφασίσει τότε το Υπουργείο Πολιτισμού. Στα 25 χρόνια. Τότε, όσοι έχουν την ευθύνη θα αποφασίσουν τι θα γίνει.
Επιπλέον, και αυτό μην το θεωρείτε αμελητέο, γιατί τα τελευταία χρόνια οι κλασικές σπουδές συνεχώς περιορίζονται στο εξωτερικό. Οι Εδρες γίνονται λιγότερες και τα ποσά, τα οποία διαθέτουν για προβολή του ελληνικού πολιτισμού ξένα πανεπιστήμια, για εκμάθηση, για διδασκαλία, περιορίζονται. Είναι, λοιπόν ,πολύ σημαντικό στην επιστημονική ομάδα του καταλόγου της συλλογής να υπάρχουν Ελληνες ειδικοί που θα ορίσει το Υπουργείο Πολιτισμού και, επίσης, είναι πάρα πολύ σημαντικό, ακόμη κι αν το ειρωνεύεστε, ότι το Μητροπολιτικό μουσείο θα χορηγεί υποτροφίες σε Ελληνες επιστήμονες, Ελληνες αρχαιολόγους για να μπορούν να δουλεύουν στη Νέα Υόρκη. Αυτά είναι μόνο κάποια από τα ανταποδοτικά. Αν διαβάζατε τη συμφωνία θα βλέπατε ότι μέχρι τον Νοέμβριο 2022, στους επόμενους δύο μήνες, θα υπογραφεί ξεχωριστό συμφωνητικό για τα επιπλέον ανταποδοτικά.
Επίσης, αυτό το οποίο ηθελημένα ή αθέλητα παραβλέπετε, είναι η πρόβλεψη ότι σε περίπτωση που ανακύψουν οποιασδήποτε μορφής διαφωνίες, αυτές θα επιλύονται από τα δικαστήρια της Αθήνας και η νομοθεσία που θα εφαρμόζεται θα είναι η νομοθεσία της Ελλάδας. Αν δεν το είδατε αυτό, θα ήθελα να σας το επισημάνω, γιατί η σημασία του είναι τεράστια.
Η συμφωνία αφήνει ένα ισχυρό αποτύπωμα για δύο λόγους: Ο πρώτος λόγος αφορά στο ότι επιστρέφει στην Ελλάδα η μεγαλύτερη σε αριθμό αρχαιοτήτων συλλογή που έχει επιστρέψει ποτέ και επίσης, χωρίς δικαστική αντιδικία. Διότι η δικαστική αντιδικία, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, έχει ουσιαστικές δυσχέρειες, τις οποίες είχε αναγνωρίσει και η δική σας κυβέρνηση, όταν κάνατε διαπραγματεύσεις. Εν τέλει, όλο αυτό γίνεται χωρίς καμία απολύτως οικονομική επιβάρυνση για το Ελληνικό Δημόσιο.
Η σημαντικότερη, ίσως, διάσταση της συμφωνίας που εισάγεται για κύρωση στη Βουλή, είναι στην πολιτισμική πρόταση που κομίζει η Ελλάδα σχετικά με τις επιστροφές πολιτιστικών αγαθών, χωρίς να αλλάζει την αρχαιολογική νομοθεσία. Είναι μία πρόταση που εξασφαλίζει το θεμελιώδες πρόταγμα της πολιτιστικής πολιτικής του Υπουργείου Πολιτισμού, που είναι η ανάκτηση των αγαθών της Ελλάδας και μάλιστα το εξασφαλίζει κυριαρχικά και εκτός δικαστικού πλαισίου.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές,
η επιστροφή των πολιτιστικών αγαθών μιας Χώρας συνιστά νομική και ηθική υποχρέωσή της. Η ανταπόκριση στην υποχρέωση αυτή δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσω δικαστικής διεκδίκησης αλλά και μέσω ήπιων στρατηγικών που σκοπούν στην οικειοθελή παράδοση των αγαθών, χωρίς τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει μία δικαστική εμπλοκή, συνθήκη που σε πολλές περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.
Πέρα από τους λόγους της απόσυρσης, για τους οποίους τοποθετήθηκα προηγουμένως, επισημαίνω και διάφορα άλλα θέματα που έχουν τεθεί σε έγγραφα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά που ακούστηκαν και εδώ σήμερα. Επαναλαμβάνετε, προφανώς για λόγους εντυπώσεων, ότι επιχειρούμε να εξαπατήσουμε το Ελληνικό Κοινοβούλιο, παρασύροντάς το σε καταφανώς παράνομες πράξεις.
Ομολογώ ότι θα ήθελα να ακούσω την εξαπάτηση του Κοινοβουλίου, γιατί δεν είμαστε, σε τελευταία ανάλυση, υποχρεωμένοι να φέρουμε τη σύμβαση στη Βουλή. Τη φέρνουμε για λόγους διαφάνειας και ενημέρωσης του Κοινοβουλίου.
Επίσης, να πω κάτι, το οποίο όσοι δεν έχετε διαπραγματευτεί ποτέ, δικαιολογήστε να μην γνωρίζετε. Οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται, ούτε με 500 ανθρώπους, ούτε με ανοιχτές πόρτες. Ετσι, δεν επιτυγχάνει κανείς διαπραγμάτευση σε θέματα συμφωνιών.
Η συμφωνία που φέρνει προς κύρωση το Υπουργείο Πολιτισμού αποδεικνύει τη σοβαρότητα της δέσμευσής του να αποκαταστήσει τα πολιτιστικά αγαθά της Χώρας, με τρόπο που ενδείκνυται, κάθε φορά. Πρόκειται για μια συμφωνία με επωφελείς ακόμη και τις δευτερεύουσας σημασίας ρυθμίσεις της, όπως η έλλειψη και της παραμικρής οικονομικής επιβάρυνσης του Ελληνικού Δημοσίου και κυρίως, ότι οι διαφορές ή όποιες διαφωνίες προκύψουν -αν προκύψουν- θα επιλύονται από ελληνικά δικαστήρια και σύμφωνα με τους ελληνικούς νόμους.
Πρόκειται για μια συμφωνία με ιδιαίτερο πολιτιστικό βάρος διότι ενισχύει την ηθική του επαναπατρισμού, εκπέμπει μήνυμα ισχυρού συμβολισμού και συντελεί στη δημιουργία ενός κατάλληλου υπόβαθρου που ευνοεί τις εθνικές μας επιδιώξεις. Πρόκειται για μια συμφωνία εθνικής πολιτιστικής στρατηγικής, η οποία κανονικά θα έπρεπε να υπερβαίνει τις διαφορετικές κομματικές προσεγγίσεις.
Σε τελευταία ανάλυση, θέλετε πίσω τις 161 αρχαιότητες, όλες στο σύνολό τους; Θέλετε την προβολή της Ελλάδος στη Νέα Υόρκη; Μας κατηγορήσατε για επαρχιωτισμό. Εγώ, σας λέω λοιπόν, ότι, ως πατριώτες, αποδίδουμε στις επόμενες γενιές των Ελλήνων τις 161 αρχαιότητες και ενδυναμώνουμε την πολιτιστική κληρονομιά σε όλο τον κόσμο. Ο επαρχιωτισμός είναι γνωστό ότι αφορά άλλους, όχι σε εμάς.
Τέλος, μη μας κουνάτε το δάχτυλο όσοι με τον Ποινικό Κώδικα μειώσατε τις ποινές των αρχαιοκαπήλων, όταν τον ψηφίσατε λίγο πριν τις εκλογές του 2019 και όταν ήταν η πρώτη νομοθετική ρύθμιση την οποία επανέφερε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, οι αρχαιοκάπηλοι να τιμωρούνται με τις αυστηρότερες των ποινών, όπως προέβλεπε ο 3028 και όχι με αυτές τις οποίες εσείς νομοθετήσατε.
