Μια σειρά από τουριστικές γραμμές πρότεινε ο Πρόεδρος του ΟΣΕ, Γιώργος Κακουλάκης, στο πρόσφατο 1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο Θεσσαλίας στη συνεδρία για τις υποδομές. Μίλησε για τις δυνατότητες που μπορούν να προσφέρουν και να μετεξελιχθούν σε τουριστικό προϊόν για όλη τη Θεσσαλίας.
Όπως αποκάλυψε, ο ΟΣΕ έχει ήδη προβλέψει στον επιχειρησιακό του σχεδιασμό, δράση για τη σύνταξη προγραμμάτων προληπτικής συντήρησης, μέσω ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης των παγίων και των πληροφοριών για την κατάσταση της γραμμής, των τεχνικών έργων και των συστημάτων. Η σύνταξη των προγραμμάτων προληπτικής συντήρησης θα αφορούν τόσο τα τμήματα γραμμής σε λειτουργία όσο και τα τμήματα που βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής λειτουργίας.
Ακόμα περισσότερο ενδιαφέρουσα ήταν η αναφορά του κ.Κακουλάκη στη δυνατότητα συμπράξεων για τη λειτουργία αυτών των τουριστικών γραμμών και όπως σημείωσε, πλέον ο Ο.Σ.Ε. εξοπλίζεται με το κατάλληλο προσωπικό και έχει στην κατοχή του το ανάλογο μουσειακό τροχαίο υλικό είναι η ώρα της σύμπραξης πρωτίστως με την Περιφέρεια και τους Δήμους αλλά ακόμη και με την ιδιωτική πρωτοβουλία προκειμένου να αξιοποιηθεί ο τουριστικός σιδηρόδρομος στη Θεσσαλία που δεν θα φέρει μόνο έσοδα στους συμπράττοντες αλλά παράλληλα θα δημιουργήσει τουριστικά αξιοθέατα και πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών, τονώνοντας ουσιαστικά την οικονομία της περιοχής.
Οι γραμμές στις οποίες αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΟΣΕ είναι οι παρακάτω:
Άνω Λεχώνια – Μηλιές
Ο ιστορικός «Μουτζούρης» που κατασκευάστηκε την περίοδο 1892-1896 και παλιά «κυλούσε» στη διαδρομή Βόλος – Μηλιές, σε μία από τις πιο στενές σιδηροδρομικές γραμμές του κόσμου, εύρους μόλις 60 εκατοστών. Η αρχική γραμμή είχε μήκος 13 χιλιόμετρα και στηριζόταν πάνω στην πρώτη γέφυρα στην Ελλάδα από οπλισμένο σκυρόδεμα. Το 1903, η γραμμή επεκτάθηκε κατά 16 χιλιόμετρα έως τις Μηλιές.
Ο Μουτζούρης, τα χρόνια της λειτουργίας του, ένωνε το πολυσύχναστο εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο του Βόλου, με το δυτικό Πήλιο. Έως το 1950, ο συρμός εξυπηρετούσε τις ανάγκες αστικής συγκοινωνίας της πρωτεύουσας του νομού Μαγνησίας. Η λειτουργία του διακόπηκε το 1971 και επαναλειτούργησε, μετά τις εργασίες αποκατάστασης το 1996.
Σήμερα, το τρενάκι διανύει την απόσταση Άνω Λεχώνια – Μηλιές και τα δρομολόγια εκτελούνται από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Για το τρενάκι του Πηλίου, ο ΟΣΕ προτείνει πύκνωση των δρομολογίων, λόγω της ήδη αυξημένης ζήτησης του τουριστικού κοινού με ένα δρομολόγιο κάθε Κυριακή για όλο το χρόνο, και καθημερινά δρομολόγια από όλη τη θερινή περίοδο.
Είναι μάλιστα, εφικτή η επισκευή της ατμήλατης έλξης για δρομολόγια με αυτήν, όταν αυτό ζητείται από οργανωμένα groups και μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι θερινές επιβατάμαξες, που σήμερα βρίσκονται στο Μηχανοστάσιο του Βόλου.
Αξιοποίηση της παλιάς γραμμής στην περιοχή της Κοιλάδας των Τεμπών
Στα σχέδια του Οργανισμού περιλαμβάνεται και η τουριστική αξιοποίηση της παλιάς γραμμής στην περιοχή της Κοιλάδας των Τεμπών.
Πρόκειται για ένα τμήμα γραμμής, ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, μήκους περίπου 8,5 χιλιομέτρων, το οποίο χαράχθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα, αλλά εγκαταλείφθηκε το 2004 με την ολοκλήρωση των έργων της νέας σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων.
Η διαδρομή αυτή, η οποία σε όλο το μήκος της σχεδόν, είναι παράλληλη με τον ρου του Πηνειού ποταμού, ξεκινά από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Τεμπών, από τη νότια δηλαδή είσοδο της κοιλάδας και στη συνέχεια, μέσω παλιάς σήραγγας μήκους 160 περίπου μέτρων προσεγγίζει το Ιερό Προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής – αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι η ανέγερση του Ιερού Προσκυνήματος έγινε από σιδηροδρομικούς – και καταλήγει πριν τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Ραψάνης, οπού η παλιά γραμμή συναντά τη σύγχρονη γραμμή Υψηλών Ταχυτήτων.
Το Πολιτιστικό Κέντρο Σιδηροδρομικών περιοχής Λάρισας (Π.Κ.Σ.Λ.) από κοινού με τον Σύλλογο Φίλων του Σιδηροδρόμου Λάρισας (Σ.Φ.Σ.Λ.) έχουν αναπαλαιώσει το ισόγειο του Σ.Σ. Τεμπών και έχουν ανακατασκευάσει και χρησιμοποιούν την δρεζίνα Δ-3, υπηρεσιακό όχημα του Γενικού Επιθεωρητή Σιδηροδρόμων των Σ.Ε.Κ., κατασκευής 1927 και συρμό τριών δρεζινών. Με την Δ-3 έγινε η πρώτη διαδρομή στη γραμμή των Τεμπών τον Ιούλιο του 2006, μετά από περίπου 3 χρόνια εγκατάλειψης, αφού προηγήθηκαν εργασίες συντήρησης από το Τμήμα Γραμμής του Ο.Σ.Ε. Έκτοτε εκτελούνται κατά διαστήματα δωρεάν εκδρομικά δρομολόγια από το Πολιτιστικό Κέντρο Σιδηροδρομικών περιοχής Λάρισας
Η γραμμή της Κοιλάδας των Τεμπών μπορεί να πραγματοποιεί δρομολόγια κάθε σαββατοκύριακο από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο, ανάλογα με τη ζήτηση.
Βόλος – Καλαμπάκα
Μία άλλη δράση που πρόκειται να εξετασθεί είναι και η δρομολόγηση ενός νέου ημερήσιου θεματικού τραίνου για τη μεταφορά τουριστών από τον Βόλο προς την Καλαμπάκα για ολιγόωρη επίσκεψη στα Μετέωρα.
Ο συρμός που θα χρησιμοποιηθεί για αυτή τη μεταφορά, θα είναι υψηλών ανέσεων –τύπου ORIENT EXPRESS –θα διαθέτει βαγόνι εστιατόριο για γεύμα μέσα στο τραίνο και θα εκτελεί το δρομολόγιο Βόλος – Λάρισα – Παλαιοφάρσαλος – Καλαμπάκα.
Τα δρομολόγια θα καθορίζονται από τη ζήτηση των τουριστικών πρακτορείων
Γραμμή των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας
Προτείνεται η δρομολόγηση μουσειακού τραίνου με ατμήλατη έλξη και ξύλινες επιβατάμαξες του 1884 που σώζονται από το μετρικό δίκτυο των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων (αφού πρώτα επισκευασθούν).
Η γραμμή των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας, που ολοκληρώθηκε και λειτούργησε για πρώτη φορά στην πλήρη της μορφή το 1886, είναι μία ιστορική γραμμή καθ’ όσον έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής, αλλά και στην ζωή των κατοίκων, για τους οποίους για πολλά χρόνια ήταν το μοναδικό μεταφορικό μέσον. Με το πέρασμα των χρόνων, οι επιβεβλημένοι ρυθμοί προόδου, επέφεραν την ριζική αλλαγή του μισού τμήματος της γραμμής, λόγω της μετατροπής της σε κανονικού εύρους, και την αναστολή των δρομολογίων στο υπόλοιπο μισό τμήμα. Έτσι, οι Σιδηρόδρομοι Θεσσαλίας πέρασαν στην ιστορία.
Με τη δρομολόγηση του μουσειακού τρένου, θα αξιοποιηθεί η παλιά μετρική γραμμή Βόλου – Παλαιοφαρσάλου (η οποία τώρα βρίσκεται σε αναστολή κυκλοφορίας) από το ΣΣ Βελεστίνου ως το ΣΣ Αερινού, μήκους 12 χιλιομέτρων.
Αγριά – Άναυρος
Ένα άλλο δρομολόγιο που εκτελούνταν στην περιοχή του Βόλου ήταν και το Αγριά – Άναυρος. Στη διαδρομή αυτή εκτελούνταν δρομολόγια μέχρι το 2007.
Το τρένο ξεκινούσε από τον Άναυρο και κινούμενο παραλιακά σε μία σιδηροδρομική γραμμή εύρους 60cm, όπως και το Άνω Λεχώνια – Μηλιές, κατέληγε στον ιστορικό σταθμό της Αγριάς.
Η επαναλειτουργία της γραμμής αυτής θεωρείται πολύ δύσκολη έως και αδύνατη κυρίως για λόγους ασφαλείας, λόγω της πολύ κοντινής απόστασης της σιδηροδρομικής γραμμής με το οδικό δίκτυο, καθώς και της έντονης διάβρωσης που παρατηρείται στις σιδηροτροχιές από το θαλάσσιο περιβάλλον.
