Τροπολογία κατατέθηκε στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο «Αγορές Χρηματοπιστωτικών μέσων και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με την οποία:
1. Διευκρινίζεται ότι ο φόρος διαμονής του άρθρου 53 του ν. 4389/2016, βαρύνει σε κάθε περίπτωση τον διαμένοντα, που έκανε χρήση του δωματίου ή του διαμερίσματος, κατά τις οριζόμενες διακρίσεις.
2. Οι υφιστάμενες διατάξεις περί απαλλαγής από το ΦΠΑ (άρθρο 27 ν. 2859/2000) και περί παροχής προνομίων, ασυλιών και απαλλαγών (Π.4056/3029/ΠΟΛ.186/17.6.1987), εφαρμόζονται και για την εκτέλεση έργων που υπάγονται στο κοινό αμυντικό πρόγραμμα Ελλάδος – Η.Π.Α. και σε κάθε άλλο πρόγραμμα εξωτερικής βοήθειας των Η.Π.Α., καθώς και για τις σχετιζόμενες με αυτά πράξεις και δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2016.
Β. Από τις προτεινόμενες διατάξεις επέρχεται μείωση των εσόδων του Δημοσίου από τις παραπάνω φορολογικές απαλλαγές. Το ύψος της μείωσης αυτής δεν δύναται να προσδιοριστεί γιατί εξαρτάται από πραγματικά γεγονότα.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Λαμβάνοντας υπόψη και βέλτιστες πρακτικές εφαρμογής ανάλογων φόρων και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με την εν λόγω διάταξη, προβλέπεται ότι ο φόρος διαμονής βαρύνει σε κάθε περίπτωση τον διαμένοντα στο ξενοδοχειακό κατάλυμα, δωμάτιο ή διαμέρισμα, σύμφωνα με τις διακρίσεις της παραγράφου 1 της προτεινόμενης ρύθμισης επιβάλλεται μετά τη διαμονή του στο κατάλυμα και πριν την αναχώρησή του από αυτό, με την έκδοση σχετικού παραστατικού και αποδίδεται από την επιχείρηση στην Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις μέχρι την τελευταία μέρα του επόμενου μήνα.
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Τροποποίηση του άρθρου 53 του ν. 4389/2016
Οι παρ. 1, 2, 4 και 5 του άρθρου 53 του ν. 4389/2016 (Α’ 94), όπως ισχύει, αντικαθίστανται με τις παρ. 1, 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου, αντίστοιχα, ως εξής:
1. «1. Επιβάλλεται φόρος υπέρ του Δημοσίου, με την ονομασία «φόρος διαμονής», σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
Ο φόρος διαμονής επιβάλλεται ανά ημερήσια χρήση και ανά δωμάτιο ή διαμέρισμα, ως εξής:
α. Σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα της υποπερίπτ. αα’ της περίπτ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α’ 155), ως ακολούθως:
1-2 αστέρων 0,50 ευρώ
3 αστέρων 1,50 ευρώ
4 αστέρων 3,00 ευρώ
5 αστέρων 4,00 ευρώ
και
β. Σε ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα της υποπερίπτ. γγ’ της περίπτ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014, 0,50 ευρώ.
2. «2. Ο φόρος διαμονής βαρύνει τον διαμένοντα, που έκανε χρήση του δωματίου ή του διαμερίσματος κατά τις διακρίσεις της παρ. 1, επιβάλλεται μετά τη διαμονή του στο κατάλυμα και πριν την αναχώρησή του από αυτό με την έκδοση ειδικού στοιχείου-απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής από τις επιχειρήσεις της προηγούμενης παραγράφου και αποδίδεται από αυτές στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις. Οι δηλώσεις υποβάλλονται μέχρι την τελευταία ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης κάθε ειδικού στοιχείου – απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής. Το ειδικό στοιχείο – απόδειξη είσπραξης φόρου διαμονής δεν επιβαρύνεται με Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.). Φόρος διαμονής δεν επιβάλλεται σε περίπτωση δωρεάν παροχής υπηρεσιών διαμονής από τις ανωτέρω επιχειρήσεις.»
3. «4. Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του ειδικού αυτού φόρου, τα πρόσωπα που είναι υπόχρεα στην απόδοση του φόρου, ο χρόνος και η διαδικασία επιβολής και απόδοσής του, το περιεχόμενο, η διαδικασία και ο τρόπος έκδοσης του ειδικού στοιχείου – απόδειξης είσπραξης φόρου διαμονής καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.»
4. «5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν από την 1.1.2018 για τα ειδικό στοιχεία – αποδείξεις είσπραξης φόρου διαμονής που εκδίδονται από την ημερομηνία αυτή και μετά.»
Σήμερα το άρθρο 53 του ν. 4389/2016 έχει ως εξής:
Άρθρο 53. Φόρος διαμονής
1. Επιβάλλεται φόρος υπέρ του Δημοσίου, με την ονομασία «Φόρος Διαμονής» σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.
Ο φόρος διαμονής επιβάλλεται ανά ημερήσια χρήση του δωματίου, σουίτας, διαμερίσματος ή ενιαίας κατοικίας:
α. Σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα της υποπερίπτωσης αα’ της περίπτωσης α’ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α’ 155), ως ακολούθως:
| 1-2 αστέρων | 0,50 € |
| 3 αστέρων | 1,50 € |
| 4 αστέρων | 3,00 € |
| 5 αστέρων | 4,00 € |
και
β. Σε ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα της υποπερίπτωσης γγ` της περίπτωσης β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014, 0.50€.
2. Ο φόρος διαμονής επιβάλλεται από τις επιχειρήσεις της προηγούμενης παραγράφου κατά την έκδοση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, του φορολογικού στοιχείου, και αποδίδεται στη Φορολογική Διοίκηση με μηνιαίες δηλώσεις, οι οποίες υποβάλλονται μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα του επόμενου μήνα από αυτόν της έκδοσης κάθε φορολογικού στοιχείου. Φόρος διαμονής δεν επιβάλλεται σε περίπτωση δωρεάν παροχής υπηρεσιών διαμονής από τις ανωτέρω επιχειρήσεις.
3. Στο τέλος του Παραρτήματος του ν. 4174/2013 (Α’ 170), όπως ισχύει, προστίθεται η φράση «Φόρος Διαμονής».
4. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης του ειδικού αυτού φόρου, ο χρόνος και η διαδικασία επιβολής και απόδοσής του, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.
5. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου ισχύουν από την 1.1.2018 για φορολογικά στοιχεία που εκδίδονται από την ημερομηνία αυτή και μετά.
