Τη πλήρη ανεξαρτητοποίηση του Τουρισμού από τον τομέα του Πολιτισμού με σαφή διαχωρισμό αρμοδιοτήτων υποστηρίζει η Γενική Πανελλαδική Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Τουρισμού ως μοναδική λύση για την αναγέννηση του σημαντικότερου κλάδου της εγχώριας οικονομίας.
Το τρέχον σχήμα όπου Υπουργός, Υφυπουργός αλλά και Πρόεδρος του ΕΟΤ εμπλέκονται σε αλληλοεπικαλυπτόμενες δράσεις αμφιβόλου στόχευσης με σκοπό την τουριστική προώθηση της χώρας κρίνεται αναποτελεσματικό, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την πορεία του τουρισμού τόσο από άποψη αφίξεων όσο κυρίως και εσόδων κατά τα τελευταία δύο έτη. Αν και είχαν δημιουργηθεί υψηλές προσδοκίες στον κλάδο από τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης για ενιαία αντιμετώπιση πολιτισμού, αθλητισμού και τουρισμού αυτές διαψεύστηκαν στην πράξη, αφού αντί να επιλύονται τα προβλήματα δημιουργούνται συνεχώς νέα, όταν δεν υπάρχει ένας Μάνατζερ που θα έχει υπό την εποπτεία του όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων του τουρισμού.
Η ΓΕΠΟΕΤ προτείνει την επιστροφή σε παλαιότερα αποδοτικά σχήματα όπου οι αρμοδιότητες του τουρισμού ήταν σαφώς διαχωρισμένες και υπήρχε ένας Γενικός Γραμματέας στον ΕΟΤ με μακρά θητεία – χωρίς συνεχείς αλλαγές – και με μεγάλη ισχύ και εύρος δραστηριοτήτων και κυρίως με δυνατότητα να αποφασίζει αυτοτελώς για ζητήματα του τουρισμού.
Σε αυτό το πλαίσιο η ΓΕΠΟΕΤ κρίνει, στο ίδιο μήκος κύματος με φορείς όπως ο ΣΕΤΕ, ότι είναι επιτακτική η ανάγκη θεσμοθέτησης Γενικού Γραμματέα στον ΕΟΤ, θέση η οποία θα πρέπει να πληρωθεί από έναν τεχνοκράτη-μάνατζερ, βαθύ γνώστη του τουριστικού αντικειμένου, ο οποίος θα λογοδοτεί μόνο στον Πρωθυπουργό χωρίς να εμπλέκονται άλλα πολιτικά πρόσωπα στο έργο του.
Παράλληλα κρίνεται σκόπιμο να περιοριστούν στο ελάχιστο δυνατό οι θέσεις των επιτελών, συμβούλων και λοιπών, καθώς και ο εξορθολογισμός των στεγαστικών αναγκών του Υπουργείου Τουρισμού και του ΕΟΤ. Σήμερα, οι υπηρεσίες τους και διάσπαρτες σε όλη την Αθήνα είναι και υπέρ του δέοντος κοστοβόρες και μη λειτουργικές. Με τον περιορισμό ή την συστέγαση θα εξοικονομηθούν σημαντικά κονδύλια, ώστε να διατεθούν αποκλειστικά στην διαφήμιση και στην προβολή της χώρας στο εξωτερικό. Ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει σήμερα, δηλαδή την χρηματοδότηση τριών διαφορετικών επιτελείων και των ανάλογων συμβούλων – Υπουργού, Υφυπουργού, Προέδρου ΕΟΤ – το κλείσιμο δέκα γραφείων του ΕΟΤ στο εξωτερικό προς μείωση του κόστους, την απαξίωση έμπειρου και εξειδικευμένου στελεχιακού δυναμικού που έχει προσφέρει σημαντικό έργο στις χώρες δραστηριοποίησής του και εν τέλει την δραστική μείωση της προβολής της χώρας στο εξωτερικό με την περικοπή κάθε είδους διαφημιστικής δαπάνης – πλην διαδικτύου – με αποτέλεσμα την απουσία της χώρας μας από σημαντικές τουριστικές εκθέσεις (παρουσία σε 34! λιγότερες εκθέσεις σε σχέση με πέρυσι).
Η μέχρι στιγμής ακολουθούμενη πολιτική είναι επικίνδυνη, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ενέργειες του συνόλου των ανταγωνιστών μας οι οποίοι επενδύουν συστηματικά σε προβολή και διαφήμιση και εκτιμάται ότι θα μας υποβιβάσει σε δευτερεύοντες παίκτες της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς, δυνάμενοι να επωφεληθούμε μόνο από τυχόν αδυναμίες των πρωταγωνιστών και από τυχαία γεγονότα, όπως αυτά τα τραγικά που εκτυλίσσονται σε Αίγυπτο, Τυνησία και λοιπές χώρες της Βορείου Αφρικής.
Εμείς οι επιχειρηματίες του τουρισμού, έχοντας μακρά πείρα εναλλαγών προσώπων και πολιτικών στον τουρισμό, δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε και καλούμε τους κυβερνώντες να επιδείξουν υπευθυνότητα, προχωρώντας μεν σε αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του τουρισμού στην χώρα μας αλλά όχι με σπασμωδικές κινήσεις που μόνο επιβλαβείς μπορεί να είναι.
Μόνο η συστηματική επένδυση σε προβολή και διαφήμιση της χώρας και η ύπαρξη σταθερής ηγεσίας στο τουρισμό με μικρή και αποτελεσματική σύνθεση (που όπως ειπώθηκε παραπάνω θα υπάγεται απευθείας στον Πρόεδρο της Κυβέρνησης) θα οδηγήσει στην επανεκκίνηση της ατμομηχανής της εγχώριας οικονομίας που είναι ο τουρισμός, γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να συμβάλλει στην ταχύτερη μείωση του δημόσιου χρέους.
Σε αυτήν την δυσμενέστατη συγκυρία ήρθε η ώρα ο Πρωθυπουργός να αναλάβει τα ηνία και να βγάλει τον τουρισμό από το μακροχρόνιο τέλμα στο οποίο βρίσκεται.
