Σας καλωσορίζουμε στην παρουσίαση του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στην κορύφωση της επετειακής χρονιάς, κατά την οποία γιορτάζουμε τη συνεχή και συναρπαστική διαδρομή του Φεστιβάλ επί 30 ολόκληρα χρόνια (1995-2025). Με μεγάλη συγκίνηση και σεβασμό θα αναφερθώ σύντομα στην σημαντική ιστορία του θεσμού, τόνισε η κα Τζένυ Αργυρίου στην ομιλία της, κατά την διάρκεια της συνέντευξης τύπου που δόθηκε στο Μουσείο Ακρόπολης, για το 31ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ που θα πραγματοποιηθεί 18-27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2025.
Το 1995, συνέχισε, χάρη στο εμπνευσμένο πρόγραμμα «Εθνικό Πολιτιστικό Δίκτυο Πόλεων» του Υπουργείου Πολιτισμού, η Καλαμάτα έγινε η πόλη του χορού και ένα απτό παράδειγμα του αντίκτυπου που μπορεί να έχει η περιφερειακή πολιτιστική πολιτική όταν εκτείνεται σε βάθος χρόνου, αποδεικνύοντας πώς ο πολιτισμός είναι κρίσιμος για τη συνοχή, τη δημιουργία και τη φαντασία μιας κοινωνίας. Πολύ σύντομα το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας έγινε σημείο αναφοράς τόσο στον ελληνικό όσο και στο διεθνή χάρτη του σύγχρονου χορού. Μέχρι σήμερα έχουν παρουσιαστεί 322 παραστάσεις ξένων ομάδων και 136 ελληνικών, με χορογράφους που έχουν γράψει ιστορία στο παγκόσμιο στερέωμα του σύγχρονου χορού. Το Φεστιβάλ έχει φιλοξενήσει τις πρώτες εμφανίσεις 108 διεθνών ομάδων στην Ελλάδα και έχει πραγματοποιήσει ένα πλούσιο πρόγραμμα από παράλληλες εκδηλώσεις, σεμινάρια σύγχρονου χορού και διαλέξεις, με διεθνώς καταξιωμένους καλλιτέχνες και με χιλιάδες συμμετοχές.
Όλη αυτή η πορεία οφείλει τη διάρκεια και τη δυναμική της στα θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε: στη συνεχή υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Δήμου Καλαμάτας, και στη συνέχεια της Περιφέρειας Πελοποννήσου, καθώς και στο εμπνευσμένο έργο των τριών γυναικών που το οδήγησαν στα 30 αυτά χρόνια, ξεκινώντας από τη Βίκυ Μαραγκοπούλου, τη γυναίκα που οραματίστηκε και καθόρισε επί 21 χρόνια το καλλιτεχνικό και διεθνές στίγμα του Φεστιβάλ, την Κατερίνα Κασιούμη που τη διαδέχτηκε επάξια για δύο χρόνια και τη Λίντα Καπετανέα που συνέχισε δυναμικά μέχρι και το 2024. Πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε και η υποστήριξη των χορηγών που πίστεψαν σε αυτό, αλλά και η ομάδα του Φεστιβάλ, τα στελέχη της ΔΕΠΑΚ και μετέπειτα της ΦΑΡΙΣ και του Δήμου Καλαμάτας, αιρετοί, διοικητικοί υπάλληλοι, καλλιτέχνες, τεχνικοί, εξωτερικοί συνεργάτες και εθελοντές που του αφιέρωσαν χρόνο και μεράκι, και φυσικά το κοινό που το αγάπησε και επιστρέφει κάθε χρόνο σε αυτό.
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΧΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΡΟΥ ΧΟΡΟΥ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ, ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ ΝΕΩΝ ΕΡΓΩΝ & ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΦΟΡΕΙΣ
Πριν παρουσιάσω το πρόγραμμα του 31ου Φεστιβάλ, θα ήθελα να αναφερθώ στην αναγκαιότητα που ένιωσα, αναλαμβάνοντας τη θέση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας, να ενεργοποιηθεί ο θεσμός του Διεθνούς Κέντρου Χορού Καλαμάτας κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς και έξω από τα πλαίσια του Φεστιβάλ, καθώς και να μετατραπεί το μοναδικό στην Ελλάδα Μέγαρο Χορού σε έναν ζωντανό και ενεργό πυρήνα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Όραμά μου είναι ένα Κέντρο Χορού που θα κινείται ταυτόχρονα σε τοπική, εθνική και διεθνή κλίμακα και θα λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερο προσανατολισμό στους Έλληνες δημιουργούς. Ένα κέντρο που θα αγκαλιάζει τα διαφορετικά στάδια που εμπλέκονται στην καλλιτεχνική δημιουργία ενός έργου, την έρευνα, την παραγωγή, την παρουσίαση και την προώθηση. Ένα κέντρο που θα διευρύνει τα όρια της χορογραφίας μέσα από τη συνομιλία της με άλλες τέχνες, θα τροφοδοτεί το διάλογο των τεχνών με τις επιστήμες, τις παραδόσεις και τις τεχνολογίες, και θα φροντίζει για τη σύνδεση της τέχνης του χορού με την κοινωνία, τονίζοντας ότι ο χορός αποτελεί ένα πανάρχαιο και ζωτικής σημασίας μέσο έκφρασης για όλους.
Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησε ο σχεδιασμός του επετειακού προγράμματος που ενεργοποιήθηκε με την επιπλέον χρηματοδότηση των 70.000 ευρώ που έλαβε ο θεσμός από το Υπουργείο Πολιτισμού, και που θα λειτουργήσει ως βάση πάνω στην οποία θα χτίσουμε τα επόμενα βήματά μας. Ευχαριστούμε θερμά την Υπουργό Πολιτισμού, κυρία Λίνα Μενδώνη, για την ενίσχυση αυτή, που έδωσε τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε ένα διευρυμένο φάσμα δράσεων που περιλαμβάνει την ανάθεση μιας σειράς νέων έργων. Έργων που αφενός ενεργοποιούν το πλούσιο ιστορικό αρχείο του Φεστιβάλ – αφίσες, προγράμματα, δημοσιεύσεις, φωτογραφικό και βίντεο υλικό – και γίνονται πηγή έμπνευσης για νέες δημιουργίες και αφετέρου εμπλέκουν άμεσα στην καλλιτεχνική δημιουργία τις κοινότητες της πόλης της Καλαμάτας και το φυσικό τοπίο της Μεσσηνίας, κάνοντας αισθητή την παρουσία του χορού στην πόλη όλο τον χρόνο.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
Το φετινό Φεστιβάλ διαμορφώνεται μέσα από συνέργειες με άλλους πολιτιστικούς φορείς, μορφωτικά ιδρύματα, δήμους, συλλόγους και οργανισμούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Ανώτερη Επαγγελματική της Σχολή, η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Goethe, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, το Qualco Foundation, το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας, οι Λέσχες Φιλίας του Δήμου Καλαμάτας, ο Σύλλογος Εστίασης Μεσσηνίας, το Κέντρο Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Καλαμάτας.
Ειδική μνεία θα ήθελα να κάνω στη συνεργασία μας με την Εθνική Λυρική Σκηνή, η οποία ξεκινά στο πλαίσιο του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με την παρουσίαση δύο παραγωγών του Μπαλέτου και της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού της ΕΛΣ. Επιπλέον, εντός των επόμενων δύο ετών, θα υλοποιηθεί μια ευρύτερη στρατηγική συνεργασία με τη Λυρική, με ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα παραστατικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών δράσεων στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής της εξωστρέφειας, η οποία υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Η σημαντική αυτή συνεργασία θα κατοχυρωθεί επίσημα με ένα μνημόνιο συνεργασίας που θα υπογραφεί από την Εθνική Λυρική Σκηνή και τον Δήμο Καλαμάτας στις 18.07.2025 λίγο πριν την έναρξη του Φεστιβάλ. Σας προσκαλούμε από τώρα να είστε και εσείς εκεί για να ακούσετε το πρόγραμμα δράσεων που θα υλοποιήσουμε από κοινού. Γιατί οι συνεργασίες μας κάνουν πιο ισχυρούς και μας βοηθούν να σκεφτόμαστε, να ονειρευόμαστε και να πράττουμε μαζί.
ΣΥΛΛΗΨΗ
Ανέλαβα την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ στα τέλη του 2024, σε αυτή την κομβική στιγμή, που ο θεσμός κλείνει τα 30 του χρόνια και ξεκινά την επόμενη δεκαετία ζωής του. Όπως κάθε επέτειος, έτσι και η τωρινή μας καλεί να αναλογιστούμε τη διαδρομή ώστε να κατανοήσουμε τι έχει γίνει μέχρι τώρα για να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας, να οραματιστούμε το μέλλον και να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο ρόλος που πρέπει να έχει ένα φεστιβάλ χορού σήμερα, εν μέσω ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, κοινωνικών κραδασμών, πολέμων, ατομικής και συλλογικής απομόνωσης και αποξένωσης από τη φύση.
Πώς συνδέεται η τέχνη του χορού με τις ανησυχίες και τις συνθήκες της εποχής; Τι απασχολεί τις διάφορες γενιές καλλιτεχνών και πώς αυτό μετασχηματίζεται μέσα από τη χορογραφική τους πράξη; Μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα που κλήθηκα να κάνω την επιμέλεια του προγράμματος, προσπάθησα να σχεδιάσω ένα φεστιβάλ που αφουγκράζεται τις αγωνίες της εποχής και δίνει βήμα σε έργα που συνομιλούν με τον δικό τους τρόπο με το παρόν. Έργα διαφορετικά, μοναδικά, με προσωπική καλλιτεχνική γραφή, που καταθέτουν κάτι ευαίσθητο και ευάλωτο και αφυπνίζουν σκέψεις και συναισθήματα. Έργα χορογραφικά που συνθέτουν τα σώματα με μαεστρία στο χώρο και στο χρόνο και άλλα όπου ο χορός συνομιλεί με άλλες τέχνες όπως η μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο, η φωτογραφία, ο κινηματογράφος. Έργα που εκκινούν διαδικασίες όπως η συμμετοχή της κοινότητας, η τελετουργία, η θεραπεία και που αναπτύσσονται γύρω από απλές αλλά πολύτιμες έννοιες όπως ο άνθρωπος, η φύση, η αναπνοή, η παύση.
Στον πυρήνα του Φεστιβάλ είναι ο χορός που μιλάει για την ανθρώπινη κατάσταση, που μας συνδέει με τα βαθιά κομμάτια του εαυτού μας και που μας βοηθάει να χτίσουμε γέφυρες κατανόησης και αλληλεγγύης. Ο παλμός του Φεστιβάλ χτίζεται μέσα από τη διαδοχή των έργων, αναπτύσσοντας σταδιακά ένα συλλογικό σώμα, που μας τροφοδοτεί την περιέργεια για ανακάλυψη, την επιθυμία για παρατήρηση, που διαστέλλει το χρόνο και μας καλεί να ταξιδέψουμε από τον κόσμο του ενός καλλιτέχνη στον άλλον, για να ξαναβρούμε τον εαυτό μας και να ξαναβρεθούμε με τους άλλους.
Έτσι το φετινό Φεστιβάλ μας καλεί να γιορτάσουμε μαζί τη χαρά της δημιουργίας και την ελευθερία της έκφρασης. Ο χορός είναι ένα μέσο που ξεπερνά τα πολιτισμικά σύνορα, που μας επιτρέπει να συνομιλούμε μεταξύ μας και να εφευρίσκουμε νέους κώδικες, ίσως και νέους κόσμους.
ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Η νέα οπτική ταυτότητα του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, σχεδιασμένη από τον Κώστα Ολύμπιο και την Octopus Events, προτείνει ένα νέο λογότυπο, τονίζοντας την διεθνή παρουσία και φυσιογνωμία του Φεστιβάλ. Παράλληλα, για τις αφίσες, δημιουργήσαμε μια σειρά εικόνων από φωτογραφίες των παραστάσεων του Φεστιβάλ και τις επεξεργαστήκαμε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτυπώνουν τα ίχνη του σώματος σε μια στιγμή κίνησης και εσωτερικής έντασης. Σώματα που διαρκώς αλλάζουν στον χρόνο και στον χώρο και που αποπνέουν ζωή. Όλα σε πορτοκαλί μονοχρωμία. Το πορτοκαλί χρώμα της φετινής εικαστικής ταυτότητας αποπνέει χαρά καθώς εμπνέεται από το φως του ήλιου, τη δυναμική του σύγχρονου χορού και την καλοκαιρινή διάθεση του Φεστιβάλ.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 18 έως τις 27 Ιουλίου 2025, και περιλαμβάνει 20 συνολικά χορογράφικά έργα από την Ελλάδα και από το εξωτερικό: Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Νορβηγία, Πορτογαλία, Μ. Βρετανία, Λίβανος, Ελβετία.
Στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας θα παρουσιαστούν συνολικά 12 έργα, εκ των οποίων 5 στην Κεντρική Σκηνή, 6 στην Εναλλακτική Σκηνή και 1 παράσταση στο φουαγιέ, ενώ στις παράλληλες εκδηλώσεις περιλαμβάνονται 6 παραστάσεις χορού στην πόλη, 8 βραδιές χορού σε πόλεις της Περιφέρειας, μία περιοδική επετειακή έκθεση και δύο νέες ενότητες το Dancing on Screen, μια ενοτητα αφιερωμένη στη σχέση του χορού με την κινούμενη εικόνα και τον κινηματογράφο και την ενότητα Συναντήσεις εκτός Σκηνής που περιλαμβάνει μια συζήτηση μεταξύ της ευρύτερης κοινότητας του χορού και του κοινου πάνω στο θέμα της ηλικίας στην τέχνη αλλά και στην κοινωνία.
Μέσα από τα έργα που επιλέχθηκαν φέτος, μπορεί κάποιος να δει διαφορετικές γενιές καλλιτεχνών, διαφορετικές γεωγραφικές προελεύσεις, ποικίλες χορογραφικές γλώσσες και πυρήνες έρευνας, διαφορετικά στάδια εμπειρίας και καλλιτεχνικής σταδιοδρομίας.
Έργα που παρουσιάζονται στις θεατρικές σκηνές και άλλα που ενεργοποιούν διαφορετικά σημεία στον δημόσιο χώρο της πόλης, αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και που μεταφέρουν τον σφυγμό του Φεστιβάλ εκεί όπου η τέχνη συναντά απροειδοποίητα την καθημερινότητα.
Οι χώροι που ενεργοποιούνται για τις φετινές παραστάσεις είναι: η Κεντρική Σκηνή, η Εναλλακτική Σκηνή και το φουαγιέ του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, το Αμφιθέατρο του Κάστρου, η Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, το Λιμάνι της Καλαμάτας, ενώ για τις υπόλοιπες καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές δράσεις: το Εργατικό Κέντρο, το Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας, το Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο, η Navarino Agora της Costa Navarino, αλλά και διαφορετικοί δημόσιοι χώροι πολλών άλλων πόλεων της Περιφέρειας Πελοποννήσου στο πλαίσιο του προγράμματος εξωστρέφειας του Φεστιβάλ “Χορός σε πόλεις της Περιφέρειας” που υλοποιείται φέτος για πέμπτη χρονιά σε συνεργασία με την Περιφέρεια Πελοποννήσου και με τους Δήμους των πόλεων όπου θα ταξιδέψει φέτος το Φεστιβάλ καθόλη τη διάρκειά του. Όλα αυτά τα σημεία μαζί δημιουργούν ένα χάρτη διαδρομών και ζωντανών σημείων που θα πάλλονται σε φεστιβαλικούς ρυθμούς.
Τέλος, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ότι στο φετινό πρόγραμμα δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στους Έλληνες δημιουργούς, θέλοντας να αναδείξουμε ότι οι Έλληνες χορογράφοι εντός και εκτός συνόρων βρίσκονται στο κέντρο του χάρτη της διεθνούς σύγχρονης χορευτικής σκηνής.
Για την πρεμιέρα μας φέτος επιλέξαμε ένα έργο που τιμά τους χορευτές που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον χορό, είναι ακόμα επί σκηνής και ερμηνεύουν με την ωριμότητά τους την κάθε κίνηση, την κάθε χορογραφική ιδέα. Σε μια ώριμη στιγμή του, το Φεστιβάλ ξεκινάει με μια ωδή στην ωριμότητα του σωματος.
Έτσι, στην παράσταση της πρεμιέρας στις 18/7 στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο Mellowing του Χρήστου Παπαδόπουλου, ενός Έλληνα χορογράφου που τα τελευταία χρόνια έχει μαγνητίσει τη διεθνή σκηνή με τη μινιμαλιστική του γραφή και τους πολυεπίπεδους κόσμους του και που πριν λίγους μήνες διακρίθηκε με το περίφημο Rose International Dance Award. Το έργο Mellowing δημιουργήθηκε και έκανε πρεμιέρα το 2023 στο Βερολίνο μετά από πρόσκληση της ομάδας χορού Dance On Ensemble. Μιας ομάδας που ιδρύθηκε με σκοπό τη διερεύνηση της σχέσης χορού και ηλικίας, τόσο στη σκηνή όσο και στην κοινωνία. Με χορευτές άνω των 40 ετών, η ομάδα αναπτύσσει, σε συνεργασία με διεθνούς φήμης χορογράφους, ένα ρεπερτόριο με πρωτοποριακά έργα σύγχρονου χορού, μετατοπίζοντας τις κυρίαρχες πεποιθήσεις για την ηλικία και αντιμετωπίζοντας τη γήρανση σαν μια κατάσταση διαρκούς κίνησης. Μια τέτοια κίνηση χτίζει ο Χρήστος Παπαδόπουλος στο έργο του που αναπτύσσεται οργανικά, σαν ένα φυσικό, ζωικό, κβαντικό ή και συμπαντικό τοπίο, στο οποίο μας καλεί να επιβραδύνουμε, να αφεθούμε στους χρόνους της παρατήρησης, και να γίνουμε σταδιακά μέρος του.
Από τα τοπία των ανθρώπινων σωμάτων του Χρήστου Παπαδόπουλου, μεταφερόμαστε στα τοπία των υλικών και άυλων σωμάτων. Στις 19/7 στην Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού, κάνει την πρώτη του παρουσίαση στην Ελλάδα ο Andrea Salustri, ένας Ιταλός καλλιτέχνης που προέρχεται από τον κόσμο του σύγχρονου τσίρκου, και που μας εισάγει στη μυστική ζωντάνια των αντικειμένων με το έργο MATERIA (Ματέρια). Μια χορογραφία για πολλά σχήματα από φελιζόλ και έναν άνθρωπο. Το MATERIA ξεκίνησε να αναπτύσσεται το 2017 μέσα από μια ερευνητική διαδικασία πάνω στις «χορευτικές» ιδιότητες της πολυστερίνης, και επεκτάθηκε σε απίστευτα μονοπάτια, φτάνοντας μέχρι και στην αναζήτηση μιας πρωτότυπης μορφής κομποστοποίησης του υλικού. Έκανε πρεμιέρα το 2021, βραβεύτηκε από την ευρωπαϊκή πλατφόρμα circusnext και μεταξύ άλλων παρουσιάστηκε στη Biennale της Βενετίας το 2023.
Την ίδια μέρα, στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε συμπαραγωγή με το γνωστό κέντρο χορού The Place του Λονδίνου παρουσιάζουν το Future Cargo των Frauke Requardt (Φράουκε Ρέκβαρντ) και David Rosenberg (Ντέιβιντ Ρόζενμπεργκ.) Μια παράσταση χορού που μας μεταφέρει στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας, καθώς μια ομάδα μη ανθρώπινων όντων μας παρακολουθούν μέσα από ένα απόκοσμο φουτουριστικό σκηνικό, ένα φορτηγό που έχει εισβάλει στην πόλη. “Αν ήσασταν εξωγήινος που ερχόταν για πρώτη φορά στη γη, τι θα σκεφτόσασταν για τις ανθρώπινες συμπεριφορές;” είναι το ερώτημα που θέτει το χορογραφικό ντουέτο, γνωστό τα τελευταία χρόνια για τις πειραματικές συνεργασίες του σε εξωτερικούς χώρους. Στο πλαίσιο του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, η παραγωγή Future Cargo, μετά την παρουσίασή της στην Καλαμάτα, θα ταξιδεύει καθόλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ και θα παρουσιάζεται σε διαφορετικές πόλεις της Πελοποννήσου σε συνεργασία με τους Δήμους. Οι πόλεις με σειρά παρουσίασης είναι: η Σπάρτη, το Άστρος Κυνουρίας, το Ναύπλιο, το Ξυλόκαστρο, η Τρίπολη, η Πύλος και η Αρχαία Ολυμπία, στο πλαίσιο του προγράμματος του δικού της Διεθνούς Φεστιβάλ. Η παρουσίαση και περιοδεία του έργου υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Στις 20/7 παρουσιάζονται δύο έργα που ανοίγουν έντονα τον διάλογο μεταξύ χορού και μουσικής. Στο Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων Καλαμάτας, μικροί και μεγάλοι μπορείτε να απολαύσετε το Fantasie Minor του γνωστού Πορτογάλου χορογράφου Marco da Silva Ferreira (Μάρκο Ντα Σίλβα Φερέιρα) μια παραγωγή του Εθνικού Χορογραφικού Κέντρου της Καέν στη Νορμανδία. Η δεξιοτεχνία των δύο νεαρών χορευτών, της Chloé Robidoux (Κλοέ Ρομπιντού) και του Anka Postic (Άνκα Πόστιτς), που έρχονται από την κουλτούρα του urban dance ακολουθεί την ένταση του ομώνυμου πιανιστικού έργου του Schubert για τέσσερα χέρια. Οι δύο περφόρμερ, που συνδέονται χορευτικά από την παιδική τους ηλικία, μας παρασύρουν μέσα από τους κινητικούς κώδικες του house, του hip–hop και του κλασικού χορού, σε ένα ταξίδι ανακάλυψης της μουσικής μέσα από την ελαφρότητα και τη χαρά του χορού. Το Fantasie Minor θα παρουσιαστεί την προηγούμενη μέρα 19/07 στην Navarino Agora της Costa Navarino στο πλαίσιο της συνεργασίας του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου.
Αμέσως μετά, στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού συναντάμε τη Μαριάννα Καβαλλιεράτου, διακεκριμένη χορογράφο και χορεύτρια του Bob Wilson, και τον πολυβραβευμένο συνθέτη και πιανίστα Θοδωρή Οικονόμου, σε ένα παιχνίδι ήχου και κίνησης, σιωπής και ακινησίας. Στο Ραντάρ, οι δύο δημιουργοί και ερμηνευτές, φέρνουν δυναμικές και εργαλεία από την καλλιτεχνική τους γλώσσα και, δίχως λέξεις, με μοναδικά μέσα το πιάνο και το σώμα, φτιάχνουν έναν νέο χώρο, μια ζωντανή πράξη επικοινωνίας ανάμεσα στη μουσική και το χορό.
Τη Δευτέρα 21/7 αφιερώνουμε στη σχέση του χορού με το θέατρο. Στην Εναλλακτική Σκηνή η Κατερίνα Φώτη, χορεύτρια και χορογράφος της νεότερης γενιάς φιλτράρει και χορογραφεί καθημερινές οικιακές κινήσεις μέσα από μια χοροθεατρική διαδικασία. Στο The kitchen dance: A house trance vocabulary, εμπνευσμένη από τις ζωές γιαγιάδων, μητέρων και εργαζόμενων γυναικών, χρησιμοποιεί την κουζίνα ως συμβολικό και πραγματικό πεδίο για μια οικουμενική και συλλογική αφήγηση για τη γυναίκα.
Αμέσως μετά, στην Κεντρική Σκηνή παρουσιάζουμε το έργο May B, ένα από τα κλασικά αριστουργήματα του 20ου αιώνα της Maguy Marin, μίας από τις σημαντικότερες χορογράφους της εποχής μας που έρχεται για πρώτη φορά στην Καλαμάτα, δέκα χρόνια μετά από την τελευταία παρουσίασή της στην Ελλάδα. Στο έργο της, ο χορός συναντά την κοινωνική ευαισθησία, την πολιτική και την ανάγκη για δράση. Αντλώντας έμπνευση από το Μπεκετικό σύμπαν (B for Beckett), το έργο ενσωματώνει, όπως λέει και η ίδια, τη δύναμη του χορού να εκφράζει το μυστήριο της ύπαρξής μας στον κόσμο. Μέρος της απήχησης του May B είναι η αίσθηση της διαχρονικότητάς του, καθώς, αν και δημιουργήθηκε πριν από 44 περίπου χρόνια, το 1981, βρίσκεται ακόμη σε διάλογο με το σήμερα όπως αυτή η εικόνα «μιας ανθρωπότητας απελπισμένης και απελπιστικής, που σέρνει τα βήματά της σε σημείο να μην μπορεί πλέον να μιλήσει». Ωστόσο, όταν η Maguy Marin ρωτήθηκε τι θα ήθελε να πάρει το κοινό μαζί του από το έργο, εκείνη απάντησε: το “χιούμορ”.
Την Τρίτη 22/7 σας προσκαλούμε στο Αμφιθέατρο του Κάστρου Καλαμάτας, έναν χώρο βαθιά συνδεδεμένο με την ιστορία και την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης και του Φεστιβάλ, να παρακολουθήσετε την παράσταση Φωνές που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο των επετειακών δράσεων και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της χορογράφου Παναγιώτας Καλλιμάνη με γυναίκες και άνδρες χορωδούς 50 ετών και άνω από τις Λέσχες Φιλίας του Δήμου Καλαμάτας. Πρόκειται για την πρώτη ανάθεση που πραγματοποιεί το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας για τη δημιουργία ενός έργου με τη συμμετοχή της κοινότητας. Το έργο Φωνές προκύπτει μέσα από εργαστήρια καθοδηγούμενου φωνητικού και κινητικού αυτοσχεδιασμού, έχοντας ως κεντρικό του άξονα τη μνήμη και τον τρόπο με τον οποίο τη συναντούμε στις διάφορες μορφές της παράδοσης. Αφετηρία της δημιουργικής διαδικασίας αποτέλεσε ο Καλαματιανός χορός, που συνδέεται άμεσα με την ιστορία και τη συλλογική μνήμη της πόλης. Μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις των συμμετεχόντων, οι φωνές και τα σώματά τους συνθέτουν ένα νέο συλλογικό αφήγημα, όπου ο παραδοσιακός ρυθμός του Καλαματιανού μεταμορφώνεται σε ζωντανή καταγραφή της μνήμης και της εμπειρίας τους.
Μετά το Κάστρο κατεβαίνουμε στο Λιμάνι της Καλαμάτας για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση της πιο νέας και ορμητικής γενιάς, αυτής των σπουδαστών χορού της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που παρουσιάζει ένα δίπτυχο έργο, το DIVE (2023) του Edouard Hue (Εντουάρ Υύ), Γάλλου παιδαγωγού, χορευτή και χορογράφου, έργο ρεπερτορίου που προσαρμόζεται στο δυναμικό των χορευτών της Σχολής, και το SKIPPING ON STARDUST, μία νέα δημιουργία για την Εθνική Λυρική Σχολή της Ερμίρα Γκόρο, μιας ιδιαίτερα καινοτόμου καλλιτέχνιδας. Η ιδέα πίσω από αυτή την πρωτοβουλία συνεργασίας είναι ότι οι σπουδαστές αποκτούν εμπειρίες και μνήμες καθώς συναντούν καταξιωμένους χορογράφους από τους οποίους διδάσκονται έργα ρεπερτορίου ή συνεργάζονται μαζί τους για τη δημιουργία νέου έργου. Στη συνέχεια τα έργα αυτά παρουσιάζονται στο Φεστιβάλ Χορού στο πλαίσιο του προγράμματος Χορός στην Πόλη, “μπολιάζοντάς” την με τη χαρά, τη δύναμη και το πάθος τους για την τέχνη.
Την Τετάρτη στις 23/7 στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά, ένα μήνα μετά την πρεμιέρα του στη Νορβηγία, το νέο έργο Thrice του Γαλλο-βελγικής καταγωγής χορογράφου Damien Jalet που αυτή τη στιγμή θεωρείται ένας από τους πιο περιζήτητους χορογράφους στον κόσμο και πιθανά ο πιο άμεσα εμπλεκόμενος με το κόσμο του κινηματογράφου. Μαζί του έρχεται στην Καλαμάτα η πολυβραβευμένη Νορβηγική ομάδα Nagelhus Schia (Νάγκελχυς Σσσια) Productions (NSP) και δύο καταξιωμένοι μουσικοί, ο Νορβηγός σαξοφωνίστας Bendik Giske (Μπέντικ Γίσκε) και ο Ιάπωνας συνθέτης και πιανίστας Koki Nakano (Κόκι Νακάνο), που μοιράζονται τη σκηνή με τους χορευτές. Ο Damien Jalet ενδιαφέρεται για την ικανότητα του χορού να επαναπροσδιορίζεται συνεχώς ως μέσο μέσα από τη συνομιλία του με άλλα πεδία, όπως οι εικαστικές τέχνες, η μουσική, ο κινηματογράφος, το θέατρο και η μόδα αλλά και ο κόσμος των αρχαίων μύθων.
Στις 24/7 παρουσιάζουμε δύο έργα που έρχονται σε διάλογο με τις εικαστικές τέχνες και την περφόρμανς και που συνδέουν το σώμα με τη φύση μέσα από ένα τελετουργικό ταξίδι.
Πρόκειται για το έργο Ο Γρίφος του Δάσους, μία ακόμη επετειακή δράση που παρουσιάζεται στις 24/7 στην Εναλλακτική Σκηνή. Tο έργο συνυπογράφουν η χορογράφος και περφόρμερ Νάνσυ Σταματοπούλου και ο φωτογράφος Τάσος Βρεττός, που επιλέγουν το Δάσος ως συμβολικό πεδίο για τις αναζητήσεις τους πάνω στο τελετουργικό και την αρχέγονη σχέση του ανθρώπου με τη φύση. Οι καλλιτέχνες ενσωμάτωσαν στο έργο τους στοιχεία από το δάσος του Ταϋγέτου. Πρόκειται για μια διακαλλιτεχνική συνεργασία, στη δημιουργική ομάδα της οποίας βρίσκονται η επιμελήτρια και δραματουργός Νάντια Αργυροπούλου, η μουσικός Νικολέτα Χατζοπούλου και ο video artist Μάκης Φάρος.
Την ίδια μέρα, μια άλλη αγαπημένη χορογράφος της ελληνικής σκηνής, η Μάρθα Πασακοπούλου, θα παρουσιάσει το Dance Your Way Out, μια ακουστική – περιπατητική διαδρομή μέσα στο Πάρκο Σιδηροδρόμων της πόλης για περιορισμένο κοινό, όπου μέσα από τον ήχο ένα πλήθος αγνώστων οδηγείται σε μια κοινή χορευτική εμπειρία. Μια δράση στον δημόσιο χώρο που μπορούν να την ακολουθήσουν άνθρωποι όλων των ηλικιών.
Η μέρα ολοκληρώνεται στο Λιμάνι της Καλαμάτας με τη δυναμική παρουσίαση της νέας γενιάς χορευτών του τρίτου έτους της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης με το δίπτυχο των έργων Tomorrow της Jasmin Vardimon, μίας από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του βρετανικού χοροθεάτρου των τελευταίων 25 ετών και Three friends of winter του χορογραφικού ντουέτου Δανάη & Διονύσιος, με σημαντικές συμμετοχές και βραβεύσεις σε διεθνή φεστιβάλ. Στο πρώτο αυτό άνοιγμα των τελειόφοιτων σπουδαστών προς τον κόσμο, γνώση και πράξη γίνονται ένα, χαράζοντας τα πρώτα τους βήματα στην πορεία της τέχνης του χορού, καθώς ο χορός διδάσκεται πλήρως μόνο μέσα από την πράξη.
Την Παρασκευή 25/7 η έννοια της μετάβασης και η σύνδεσή μας με το μέσα μας κορυφώνεται με δυο σημαντικές χορογραφικές προτάσεις. Η Ξένια Κογχυλάκη παρουσιάζει στην Εναλλακτική Σκηνή το έργο Slamming. Πρόκειται για μια σύγχρονη χορογραφική προσέγγιση του mosh pit, όπως λέγεται ο χώρος μιας συναυλίας ακριβώς μπροστά από τη σκηνή, εκεί όπου ο χορός ισορροπεί ανάμεσα στη βία και την τρυφερότητα και μετατρέπεται σε ιστό σύνδεσης και συνύπαρξης του πλήθους. Το έργο είναι παραγωγή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση και η περιοδεία του υποστηρίζεται από το πρόγραμμα εξωστρέφειάς του.
Η Kat Válastur (Κατ Βάλαστουρ) είναι ελληνίδα χορογράφος που εδώ και πολλά χρόνια ζει και εργάζεται στο Βερολίνο χωρίς να χάνει την επαφή της με την Αθήνα. Τα έργα της, ποιητικά, τρυφερά, αλλά και αιχμηρά συχνά αναφέρονται σε αρχαίες τελετουργίες και μύθους. Στο Dive Into You, που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 25/7 στην Κεντρική Σκηνή, η Kat Válastur κάνει μια εσωτερική βουτιά και δημιουργεί ένα συναρπαστικό σόλο το οποίο και ερμηνεύει. Μια χορευτική τελετή κατά την οποία οι ενέργειες του σώματος και της φωνής της εμπνέονται από τις οργανικές λειτουργίες των δέντρων, και μέσα από τα δυναμικά στοιχεία του κραδασμού, της σπείρας και του κύκλου συνθέτουν μια τελετή μεταμόρφωσης, θεραπείας και φροντίδας.
Αφιερώνουμε τις δύο τελευταίες μέρες του Φεστιβάλ στην επανασύνδεση με τους άλλους και την κοινότητα. Στις 26/7 θα παρακολουθήσουμε στην Εναλλακτική Σκηνή το έργο της χορογράφου Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου με τίτλο Τη μέρα που ανέβηκα το βουνό μέχρι πάνω, το οποίο ερμηνεύει η ίδια μαζί με την εξαιρετική Βιτόρια Κωτσάλου. Το έργο φέρνει στο επίκεντρο την αναπνοή, τη βαθύτερη λειτουργία του οργανισμού. Η χορογραφία δομείται πάνω σε μια παρτιτούρα αναπνοών και μέσα από αυτήν την ποιητική ματιά, η αναπνοή γίνεται πνοή ζωής που καθορίζει απόλυτα την κίνηση των σωμάτων και τον τρόπο που συνδέονται μεταξύ τους.
Στην ίδια σκηνή την επόμενη μέρα, στις 27/7, φιλοξενούμε το For all we know δύο σημαντικών καλλιτεχνών, των Thomas Hauert και Ερμή Μαλκότση, που κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας έχουν εμβαθύνει στην τεχνική του αυτοσχεδιασμού, την οποία και διδάσκουν. Γνωρίστηκαν και χόρεψαν μαζί τη δεκαετία του 2000 ως μέλη της ομάδας του David Zambrano, κορμός της οποίας υπήρξε η αυτοσχεδιαστική performance. 20 χρόνια μετά, στην τελευταία μέρα του Φεστιβάλ, οι δύο χορευτές-χορογράφοι, συναντιούνται ξανά επί σκηνής, για μια παράσταση εν τη γενέσει. Το να συνθέτεις στον παρόντα χρόνο είναι μια πράξη εμπιστοσύνης στον εαυτό σου, στον άλλον και σε αυτό που συμβαίνει και αλλάζει την κάθε στιγμή.
Στις 26 και 27/7 στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού θα απολαύσουμε το Beytna του Omar Rajeh (Ομάρ Ράζεχ), μια ξεχωριστή χορευτική παράσταση με επίκεντρο την έννοια του μοιράσματος, ένα έργο ιδανικό για το κλείσιμο του φετινού Φεστιβάλ. “Beytna” στα λιβανέζικα σημαίνει κάλεσμα σε τραπέζι, μια λέξη που για τον Omar Rajeh συνδέεται με το ανοιχτό σπίτι του παππού του, για τον οποίο η χαρά του μοιράσματος ήταν ένα από το πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή. Στο Beytna, τέσσερις χορογράφοι και τέσσερις μουσικοί από τον Λίβανο, την Κορέα, την Παλαιστίνη, το Βέλγιο και το Τόγκο μεταμορφώνουν μία κοινή και παραδοσιακή οικογενειακή συνάντηση σε μια καλλιτεχνική συνάντηση χορού, μουσικής και μαγειρικής. Στις 27/7 μετά την παράσταση, οι μουσικοί του Beytna και δύο Έλληνες μουσικοί από την Καλαμάτα, ο Νίκος Παλαιολόγου και ο Γιώργος Κλάδης, συμπράττουν και ενώνουν τις μουσικές των τόπων τους. Ένα μουσικό ταξίδι που καλεί το κοινό να χορέψει μαζί τους.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ. Ένα πλούσιο πρόγραμμα παράλληλων δράσεων εξελίσσεται σε διάλογο με το πρόγραμμα των παραστάσεων. Μία επετειακή έκθεση «Καλαμάτα, η Πόλη του Χορού», μια νέα ενότητα με προβολές ταινιών χορού Dancing On Screen και μία ενότητα με διαθεματικές συζητήσεις με τίτλο Συναντήσεις εκτός Σκηνής.
Επετειακή Έκθεση | «Καλαμάτα, η Πόλη του Χορού»
18-27 Ιουλίου | 18.00 – 23.00 | Φουαγιέ Μεγάρου Χορού
Στο χώρο του Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ παρουσιάζεται η επετειακή περιοδική έκθεση «Καλαμάτα, η Πόλη του Χορού». Μια έκθεση που αναδεικνύει την ιστορία του Φεστιβάλ μέσα από θραύσματα – αφίσες, προγράμματα, φωτογραφίες και βίντεο – του αρχείου του και νέες δημιουργίες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και είκοσι-οκτώ χρόνια μετά την ανάθεση δημιουργίας του από το Φεστιβάλ τo 1997, το εμβληματικό έργο «Μνημείο» του Δημήτρη Παπαϊωάννου ανασύρεται από το αρχείο του Διεθνούς Κέντρου Χορού Καλαμάτας και προβάλλεται στο Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού. Ένα σόλο αφιερωμένο στη Nelly’s, τη φωτογράφο που απαθανάτισε τις απαρχές του εξπρεσιονιστικού χορού. Είναι το μοναδικό σόλο που έχει δημιουργήσει έως τώρα ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, ερμηνεύει η Κατερίνα Παπαγεωργίου – Kat Válastur, ενώ τη σκηνοθεσία του βίντεο υπογράφει ο Νίκος Χατζόπουλος.
Παράλληλα το αρχείο του Φεστιβάλ αποτελεί πηγή έμπνευσης για δημιουργίες νέων έργων, εικαστικών εκθέσεων, οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων, video art, κ.ά. Στο “Reimagine” η Λίλα Σωτηρίου δημιουργεί ένα νέο έργο σε μουσική του Σταύρου Γασπαράτου, ένα βίντεο εμπνευσμένο από το αρχείο του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, με φωτογραφίες και δημοσιεύσεις από την ιστορία του θεσμού.
DANCING ON SCREEN: Πρόκειται για νέα θεματική ενότητα που εγκαινιάζεται φέτος και που θα πραγματοποιείται καθημερινά, σε διάλογο με το κυρίως πρόγραμμα των παραστάσεων του Φεστιβάλ στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας, με ελεύθερη είσοδο. Μια ενότητα 8 ταινιών, αφιερωμένη στη σχέση του χορού με την κινούμενη εικόνα και τον κινηματογράφο που απευθύνεται τόσο στο μυημένο κοινό όσο και σε θεατές που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον σύγχρονο χορό.
Συγκεκριμένα, θα προβληθούν 2 ντοκιμαντέρ για τις πιο σημαντικές χορογράφους της εποχής μας, το ONE DAY PINA ASKED…, (1983), ένα ποιητικό ντοκιμαντέρ από την Chantal Akerman (Σαντάλ Aκερμάν) που αποτυπώνει την ιδιοφυΐα της Pina Bausch , και το MAGUY MARIN: L‘URGENCE D‘AGIR, (λυρζάνς ντ’ αζίρ – το επείγον του να πράξουμε) (2016) ένα πορτρέτο της εμβληματικής Γαλλίδας χορογράφου Maguy Marin από τον γιό της David Mambouch (Νταβίντ Μαμπούς), μαζί με 6 κινηματογραφικές προτάσεις διεθνώς αναγνωρισμένων χορογράφων και σκηνοθετών: THE BARRE PROJECT (2020) του William Forsythe, CARMEN (2006) του Jiří Kylián, TRANSEPT (2023) των Boris Charmatz και César Vayssié (Σεζάρ Βαϋσιέ), THE COST OF LIVING (2004) των DV8, SYMMETRY (2015) του Ruben Van Leer (Ρούμπεν Φαν Λέερ), THE FERRYMAN (2016) του Damien Jalet σε σκηνοθεσία Gilles Delmas (Ζιλ Ντελμάς). Η ενότητα αυτή ολοκληρώνεται την τελευταία μέρα με την παρουσίαση ταινιών χορού μικρού μήκους που θα δημιουργήσουν οι συμμετέχοντες και νέοι υποσχόμενοι δημιουργοί στο πλαίσιο του εργαστηρίου Big Plans με τον Andi Xhuma (Άντι Τζούμα).
Η νέα αυτή ενότητα υλοποιείται σε συνεργασία με την εταιρεία Delta Pi και πραγματοποιείται με την πολύτιμη υποστήριξη του Qualco Foundation και της Filmhouse / Νέας Κινηματογραφικής Λέσχης Καλαμάτας.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΣΚΗΝΗΣ: Μία ενότητα υπό εξέλιξη που θα περιλαμβάνει ομιλίες, συζητήσεις, και αφορμές συνύπαρξης της ευρύτερης κοινότητας του χορου και του κοινού.
Στις 19.07 η Madeline Ritter (Μαντελίνε Ρίττερ) ιδρύτρια και επιμελήτρια του Bureau Ritter (Μπιρό Ρίττερ) μαζί με τον Ty Boomershone (Τάι Μπούμερσοουν), καλλιτεχνικό διευθυντή του Dance On Ensemble, και καλεσμένους τους χορογράφους Χρήστο Παπαδόπουλο και Παναγιώτα Καλλιμάνη, θα συζητήσουν για το ρόλο της ηλικίας στην κοινωνία, και για το πώς η τέχνη και ο πολιτισμός μπορούν να ανοίξουν νέες προοπτικές για τη γήρανση.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ: Ένα διευρυμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 12 έως τις 27 Ιουλίου 2025 και θα περιλαμβάνει 4 επαγγελματικά σεμινάρια, 4 masterclasses και 5 εργαστήρια χορού και κίνησης για το ευρύ κοινό όλων των ηλικιών και για άτομα με αναπηρία. Οι εκπαιδευτικές δράσεις θα πραγματοποιηθούν στο Δημοτικό Στάδιο, στο Μέγαρο Χορού και στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο της πόλης από καταξιωμένους δασκάλους, χορευτές αλλά και συμμετέχοντες καλλιτέχνες και χορογράφους.
Μέσα από τις προτεινόμενες εκπαιδευτικές δράσεις επιδιώκουμε τη συνύπαρξη και αλληλεπίδραση των χορευτών, σπουδαστών και επαγγελματιών με ανερχόμενους αλλά και αναγνωρισμένους χορογράφους και άλλους εργαζόμενους στο χώρο του χορού έτσι ώστε το Φεστιβάλ να μπορέσει να προσφέρει ένα γόνιμο έδαφος γνωριμίας και επαφής μεταξύ τους.
Με αυτό το σκεπτικό καλέσαμε τους 4 χορογράφους που παρουσιάζουν το έργο τους στην κεντρική σκηνή, θα πραγματοποιήσουν 4 masterclasses: Micromoving με τον Χρήστο Παπαδόπουλο, Find Freedom and Creativity με τους Damien Jalet και Αιμίλιο Αράπογλου, Ο χορός ως (κβαντική) τελετουργία με την Kat Válastur, Η αισθητική της δράσης σε αναζήτηση δυνατοτήτων με τον Omar Rajeh (Ομάρ Ράζεχ). Ενώ αντίστοιχα ο Andrea Salustri θα προτείνει ένα εργαστήριο για τον χειρισμό αντικειμένων ως αφετηρία καλλιτεχνικής έκφρασης με τίτλο Τι γλώσσα μιλούν τα αντικείμενα;
Στο φετινό φεστιβάλ προσκαλούμε επίσης τρεις σημαντικούς καλλιτέχνες, χορευτές, χορογράφους και εκπαιδευτικούς να οδηγήσουν τα ακόλουθα σεμινάρια: Εργαλεία Χορευτικού Αυτοσχεδιασμού με τον Thomas Hauert, Contact Improvisation με τον Ερμή Μαλκότση και Big Plans: Creative Workshop, σεμινάριο δημιουργίας ταινιών μικρού μήκους με τον Andi Xhuma.
Τέλος, συνεχίζουμε και φέτος εργαστήρια που αφορούν το ευρύ κοινό και φέρνουν το χορό κοντά σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες και άτομα με αναπηρία. Συγκεκριμένα, ένα εργαστήρι χορού και χορογραφίας για παιδιά δημοτικού και εφήβους, με τη Σάνια Στριμπάκου στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, ενώ η ίδια θα οδηγήσει και ένα εργαστήρι χορού για νήπια 3 έως 5 ετών και τους γονείς τους στην Costa Navarino. Ένα εργαστήρι κίνησης για ενήλικες άνω των 40 ετών με τη Δήμητρα Μερτζάνη στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας. Ένα εργαστήρι χορού για άτομα με αναπηρία από την Ειρήνη Κουρούβανη και τη Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας και στο Μουσείο Πάνου και Ηλία Ηλιόπουλου στα Φιλιατρά και το βιωματικό εργαστήρι για παιδιά 8+, που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, με τις Δάφνη Κουρή, Ελένη Μάρκου, και Όλια Ντακογιάννη στην Εναλλακτική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Υπουργό Πολιτισμού κυρία Λίνα Μενδώνη, τον Υφυπουργό Πολιτισμού κύριο Ιάσονα Φωτήλα, τον Δήμαρχο Καλαμάτας κύριο Θανάση Βασιλόπουλο, τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κύριο Δημήτρη Πτωχό, τον Πρόεδρο της ΦΑΡΙΣ κύριο Σωτήρη Κριτσωτάκη καθώς και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΦΑΡΙΣ για την εμπιστοσύνη, τη στήριξη και τη συνεργασία τους στην υλοποίηση του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
Απευθύνω θερμές ευχαριστίες στο Ίδρυμα Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια για τη βαθιά του πίστη στη δύναμη της τέχνης του χορού και τη συνεχή, αδιάλειπτη στήριξή του στο Φεστιβάλ επί τρεις δεκαετίες. Η εμπιστοσύνη και η γενναιόδωρη συμβολή του αποτελούν ακλόνητο θεμέλιο για τη διαρκή πορεία και εξέλιξη του θεσμού.
Είμαστε επίσης ευγνώμονες προς το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, που στηρίζει με συνεπή και ουσιαστικό τρόπο τις δράσεις του Φεστιβάλ, ενισχύοντας την παρουσία και την απήχησή του στη Μεσσηνία και συμβάλλοντας ενεργά στην καλλιτεχνική του εξωστρέφεια.
Αναγνώριση οφείλουμε και στους διαχρονικούς υποστηρικτές και συνεργάτες του Φεστιβάλ — τις πρεσβείες, τους πολιτιστικούς φορείς και τα μορφωτικά ιδρύματα από την Ελλάδα και το εξωτερικό — που κάθε χρόνο το στηρίζουν και συμβάλλουν ουσιαστικά στην περαιτέρω εξέλιξή του, καθώς και στους τοπικούς φορείς, όπως το Επιμελητήριο Μεσσηνίας και οι τοπικοί επιχειρηματίες, οι οποίοι με τη στήριξή τους ενισχύουν την ανάπτυξή του και τη σύνδεσή του με την τοπική κοινωνία.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τη Βίκυ Μαραγκοπούλου για τη στήριξή της στη νέα μου διαδρομή, και όλους τους συνεργάτες της ομάδας διοργάνωσης του Φεστιβάλ, τόσο τα σταθερά όσο και τα νέα μέλη, που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, με αντίπαλο τον χρόνο και συμπορεύονται με το όραμά μου, ώστε να βρισκόμαστε σήμερα εδώ και να σας παρουσιάζουμε το φετινό πρόγραμμα.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε και στους καλλιτέχνες που με τη ματιά τους προσφέρουν πολύτιμο υλικό για να σκεφτόμαστε και να ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο.
Ευχαριστίες απευθύνω και στους δημοσιογράφους που καλύπτετε αυτό το σημαντικό πολιτιστικό γεγονός. Αποτελείτε και εσείς μέρος της ιστορίας του Φεστιβάλ καθώς το έχετε στηρίξει και έχετε παρακολουθήσει το πρόγραμμά του για πολλά χρόνια.
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που βρεθήκατε σήμερα εδώ και που με χαρά και ανυπομονησία σας προσκαλούμε στην Καλαμάτα, μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, στο φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Σας περιμένουμε για να χορέψουμε μαζί στους ρυθμούς του Φεστιβάλ, γιορτάζοντας τη δύναμη του χορού να μας φέρνει κοντά και να μας κάνει πιο ανθρώπινους.
