Με αφορμή τη συνέντευξη του υπουργού Περιβάλλοντος κ. Σκρέκα η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδος με ανακοίνωση επισημαίνει ότι:
Είναι λάθος η απόφαση του υπουργείου να αναμένει την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, επί της προσφυγής που άσκησε ο σύλλογος των δασολόγων, η οποία αντικειμενικό σκοπό έχει την ακύρωση του Νόμου Χατζηδάκη, ο οποίος βελτιώνει εν μέρει τα σφάλματα της δασικής νομοθεσίας.
Επισημαίνει ότι η υφιστάμενη νομολογία του ΣτΕ, έχει εκδοθεί υπό καθεστώς παραπληροφόρησης, τόσο για την επιφάνεια που καταλαμβάνουν τα δάση όσο και για τον επικείμενο κίνδυνο της ραγδαίας εξαφάνισης τους.
Ψέματα που πλέον έχουν αποδειχθεί από τους ίδιους του δασικούς χάρτες, που προσδιόρισαν την έκταση του δάσους στο 73% της επιφάνειας της Ελλάδας, καθώς και την αύξησή τους, απέναντι στο ψέμα περί της ραγδαίας καταστροφής τους. Στοιχεία που απέδειξαν τις καταχρηστικές διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, τα οποία επιβεβαιώθηκαν και από την καταμέτρηση της δασοκάλυψης των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει κάνει η ίδια, η οποία καταμέτρησε τη δασοκάλυψη της Ελλάδας στο 50%. Ποσοστό που είναι από το μεγαλύτερα των κρατών της Ε.Ε.
Επισημαίνει τον κίνδυνο κατά τον οποίο η αναμενόμενη απόφαση, που έχει ως αντικείμενο τη νομιμότητα της έκδοσης της υπουργικής απόφασης και όχι την ορθότητα της δασικής νομοθεσίας και νομολογίας, γεγονός το οποίο περιόρισε την αντίκρουση σε καθαρώς νομικά ζητήματα και όχι στα λάθη της δασικής νομοθεσίας και επομένως και της δασικής νομολογίας, που είναι ενδεχόμενο να έχει ως συνέπεια την ακύρωση της.
Γεγονός για το οποίο σύμφωνα με την άποψη του κ. υπουργού, προδικάζει ότι το υπουργείο δεν θα προβεί στην τροποποίηση της δασικής νομοθεσίας, που είναι επιβεβλημένη και στην οποία ήδη έπρεπε το υπουργείο να έχει προβεί ! Με συνέπεια τη συνέχιση του προβλήματος και τις συνέπειες, τις οποίες η Ένωση αναλύει στην ανακοίνωσή της.
Γεγονός που αποδεικνύει ότι όσοι συμβούλευσαν την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την θέσπιση του νόμου Χατζηδάκη, αλλά και όσοι συμβουλεύουν και την παρούσα δεν είναι οι κατάλληλοι !
Παραθέτει τις αιτίες οι οποίες οδήγησαν το ΣτΕ. στην υφιστάμενη νομολογία του, καθώς και τους λόγους για τους οποίους θα ανατραπεί η νομολογία του ΣτΕ. ενώπιον των ως άνω στοιχείων.
Αποκαλύπτει ότι είναι δεν νόμιμες συγκεκριμένες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, επειδή συνεπάγονται τη Δήμευση της αγροτικής περιουσίας, που απαγορεύεται από το άρθρο 17 του Συντάγματος . Γεγονός, το οποίο θα οδηγήσει στην ακύρωση των Δασικών Χαρτών, οι οποίοι θα εγκριθούν υπό το υφιστάμενο νομικό καθεστώς και επισημαίνει τις απαιτήσεις των πολιτών από την δέσμευση της περιουσίας τους, η οποία βρίσκεται εντός της περιοχής του 73%, το οποίο έχει χαρακτηρίσει δάσος. Για να μην υπάρξουν αντιρρήσεις ή αμφιβολίες ως προς το ποσοστό του 73% επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με την καταμέτρηση της δασοκάλυψης, την οποία έχει καταμετρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε όλα τα κράτη της , στη Ελλάδα τα Δάση καταλαμβάνουν το 50% της επιφάνειας της και οι βοσκότοποι το 18%, δηλαδή σύνολο 58% , προσθέστε σε αυτό τις χορτολιβαδικές και τις βραχώδεις περιοχές και έχετε το 73%!
Τέλος υποδεικνύει ως μόνη λύση στην επαναφορά σε ισχύ των σχετικών διατάξεων του Δασικού Κώδικα που θέσπισε με τον νόμο 4137/1929 ο Ελευθέριος Βενιζέλος, οι διατάξεις του οποίου συμβαδίζουν με εκείνες που έχει αποδεχτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για τον χαρακτηρισμό δασών και βοσκοτόπων και που επιβάλλονται απ΄την ασφάλεια του δικαίου. Τις οποίες και παραθέτει στην ανακοίνωσή της.
Σε ότι αφορά την αναφορά του κ. υπουργού στην νέα παράταση που χορηγήθηκε, για την υποβολή των ενστάσεων, τονίζει την σπουδαιότητα του ζητήματος, λόγω της υποβολής των πολιτών σε δαπάνες, που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν, εκ του γεγονότος ότι οι χάρτες που αναρτήθηκαν δεν περιλαμβάνουν τις διορθώσεις που επέβαλε, ο νόμος Χατζηδάκη, με συνέπεια να υποβάλλονται οι πολίτες σε έξοδα, στα οποία δεν θα υποχρεώνονταν εφόσον οι χάρτες είχαν αναρτηθεί με τις διορθώσεις του ως άνω νόμου.
Το ζήτημα είναι μεγάλο και η Ένωσή μας θα επανέλθει με νέα ανακοίνωσή της.
Για την Ένωση
Ο πρόεδρος Δημήτριος Κοτσώνης
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Με αφορμή τις δηλώσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος κ. Σκρέκα.
Να Επανέλθουν σε Ισχύ οι Ορισμοί περί Δασών του Δασικού Κώδικα του Ελευθέριου Βενιζέλου
Από τη συνέντευξη του υπουργού κ. Σκρέκα στην ΕΡΤ, πληροφορήθηκαν οι Έλληνες ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος προκειμένου να ρυθμίσει νομοθετικά το πρόβλημα, το οποίο έχει αναδείξει η ανάρτηση των Δασικών Χαρτών, θα περιμένει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, επί της προσφυγής την οποία άσκησαν οι δασολόγοι, με την οποία ζητούν την ακύρωση των τροποποιήσεων της δασικής νομοθεσίας, που θεσπίστηκαν το καλοκαίρι με τον νόμο Χατζηδάκη.
Είναι ο νόμος που βελτιώνει εν μέρει τους παραλογισμούς της δασικής νομοθεσίας και όχι το σύνολό τους.
Η άποψη αυτή, στην οποία οδηγούν την πολιτική ηγεσία του υπουργείο ΥΠΕΝ όσοι την συμβουλεύουν είναι το μεγάλο λάθος και ποιο είναι αυτό το λάθος;
Είναι η άποψη κατά την οποία είναι αδύνατη η αλλαγή του καθορισμού της έννοιας της δασικής έκτασης, λόγω των αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Είναι δε λάθος διότι δεν λαμβάνουν υπ΄όψιν τους την παραπληροφόρηση που υπήρχε στο Συμβούλιο της Επικρατείας την εποχή της έκδοση αυτών των αποφάσεων, ως προς την έκταση την οποία καταλαμβάνουν τα δάση στην Ελλάδα, υπό το κράτος της οποίας εκδόθηκαν αυτές οι αποφάσεις.
Σύμφωνα με αυτή την παραπληροφόρηση «τα Ελληνικά Δάση-Δασικές εκτάσεις, κάλυπταν μόνο το 18% της επιφάνειας της Χώρας έναντι του 38% που κάλυπταν παλαιοτέρα και ότι καταστρέφονται με ραγδαία ταχύτητα», σε αντίθεση με όσα έχουν αποδειχθεί σήμερα τόσο από τους Δασικούς Χάρτες που αναρτήθηκαν και χαρακτηρίζουν δάσος το 73% της επιφάνειας της Ελλάδας, όσο και από την καταμέτρηση της δασοκάλυψης, την οποία έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για όλα τα Κράτη της, σύμφωνα με την οποία τα δάση-δασικές εκτάσεις της Ελλάδας καταλαμβάνουν το 50% της οι δε βοσκότοποι το 17% και ότι αντί να εξαφανιστούν έχουν αυξηθεί.
Το λάθος του καθορισμού της εννοίας και των χαρακτηριστικών της ΔΑΣΙΚΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ και η αιτία που το δημιούργησε, αποδεικνύονται με τον καλύτερο τρόπο, από την εργασία του επί τιμή αντιπροέδρου του ΣτΕ. και εισηγητού των σχετικών αποφάσεων του, κ. Σ . Χαραλαμπίδη, που δημοσιεύτηκε στο δελτίο Ελληνική Δικαιοσύνη 34/1993,σελ. 491, σύμφωνα με την οποία :
«Η Ελλάδα, με 32% δασοκάλυψη το 1928 περιορίζονταν στο 18% περίπου ( το μικρότερο ποσοστό της Ευρώπης ) ,τη στιγμή που π.χ. η Βουλγαρία από το 20% ανέβαινε στο 32% και η Ισπανία από 9% έφθανε στο 33% ( βλ. Οικ. Ταχ. 17.3.88 Μαρίνον, Βήμα 27.10.87 Πλωρίτην ). Ήταν εύλογο οι συντάκτες τοθ Συντάγματος του 19785 να θεσπίσουν τις εις τα άρθρα 24 και 117 αυτού διατάξεις, αφού η χώρα βρίσκονταν πλέον υπό συνθήκες συναγερμού εν όψει επερχόμενου δασικού αφανισμού (βλ. Οικ. Ταχ. 11.6.92 Γ. Μητραλιά , για το φαινόμενο αλάτωσης του 33%των αγροτικών εκτάσεων και του 30% εκείνων της κοιλάδας του Νείλου ), Αφανισμού που, όπως έχει επισημανθεί, προσομοιάζει με εκείνον προς εκείνον που επέφερε την εξαφάνιση των πολιτισμών της Μεσογείου και της Κεντρικής Αμερικής. Υπολογίζεται πράγματι ότι, ελλείψει επαρκούς δασοκάλυψεως, κάθε χρόνο σημειώνονται στην Ελλάδα κατολισθείσεις που ισοδυναμούν με την απώλεια ενός ολοκλήρου νησιού όπως η Πάτμος ( βλ και ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11.10.92 « Η εκδίκηση της καμένης γης», 20.11.92 «Τραγωδία που προκάλεσε η καταιγίδα»)…
Το γεγονός αυτό είναι, που, προδήλως, βάρυνε στην κρίση των δικαστών, με την οποία θα συμφωνούσε και ο κάθε πολίτης, και οδήγησε στη νομοθέτηση του π. δ. 32/2016[1] που διαμορφώθηκε αποκλειστικά και μόνο από τους των δασολόγους (από το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών), με το οποίο καθορίστηκαν τα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό της δασικής έκτασης και οδήγησε στον παραλογισμό να χαρακτηρίζεται ως δάσος. το 73% της Ελλάδας, το οποίο είναι αντίθετο προς την ερμηνευτική δήλωση της Βουλής , επί του άρθρου 24 του Συντάγματος,.
Παραλογισμός, που επιβάλει και τη ΔΗΜΕΥΣΗ όλης αυτής της επιφάνειας!
Ήρθαν όμως οι δασικοί χάρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι απέδειξαν ότι η πραγματική έκταση που καταλαμβάνει το Δάσος-Δασική έκταση στην Ελλάδα είναι το 50% της επιφάνειάς της, μόνο και μόνο λόγω του λανθασμένου ορισμού της δασικής έκτασης, που έγινε με απ΄το π.δ. 32/16 , οι οποίοι απέδειξαν ακόμη ότι ο Μέσος Όρος Δασοκάλυψης της Ε.Ε. είναι 34%!
Θα προσθέσουμε δε εδώ ότι η δασοκάλυψη της Γερμανίας είναι 29,84%. Το προσθέτουμε δε για να μην υπάρξει αντίλογος περί της δασοκάλυψης η οποία πρέπει να υφίσταται σε ένα κράτος και δόξα τω Θεώ η Ελλάδα με δάσος 50%, το οποίο μετά την αφαίρεση των δασωμένων ιδιωτικών εκτάσεων[2] θα φθάσει στο 47% και θα είναι μεγαλύτερο κατά 40% του Μέσου Όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ελάχιστα μικρότερο από την δασοκάλυψη της Ισπανίας και Πορτογαλίας που είναι 55% και είναι η μεγαλύτερη που υπάρχει στα κράτη της.
Γεγονότα που απέδειξαν ότι ο προσδιορισμός της έκταση των Ελληνικών Δασών στο 73% της επιφανείας της Χώρας, οφείλεται στο παραπάνω λάθος, αλλά και στις αυθαιρεσίες των δασολόγων με τις οποίες προέβησαν στον χαρακτηρισμό των εκτάσεων, στις οποίες συνέβαλε και η αφαίρεση της δικαστικής προστασίας των πολιτών απέναντι σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς(!), που παρέχεται από τις δικαστικές επιτροπές (Πρωτόδικης και Εφετειακής), οι οποίες αποφάσιζαν επί των ενστάσεων κατά αυτών και οι οποίες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τις έκαναν αποδεκτές.
Επιτροπές τις οποίες φρόντισαν να καταργήσουν οι δασάρχες με προσφυγές τους και οδήγησαν τη Χώρα στον παραλογισμό που αποκάλυψαν οι Δασικοί Χάρτες.
Παραλογισμός, που, μετέβαλε την Ελλάδα σε ένα απέραντο Δάσος, το οποίο απαγόρευσε και απαγορεύει την αδειοδότηση των Επενδύσεων, τις οποίες Απεγνωσμένα χρειάζεται η Ελλάδα[3].
Απόδειξη αυτής της απαγόρευσης αποτελούν οι μεγάλες τουριστικές επενδύσεις που εκκρεμούν εδώ και 15 χρόνια και φυσικά το ΕΛΛΗΝΙΚΟ, που θα απορροφούσε όλους τους οικοδόμους της Αθήνας και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για τις βιομηχανίες και βιοτεχνίες, που αποτελούν την οικονομική βάση κάθε κράτους, τις οποίες απαγορεύει η δασική νομοθεσία στο σύνολο τους.
Και κατά τούτο μικρή σημασία έχει η Δήμευση της περιουσίας των Ελλήνων, που βρίσκεται εντός αυτού του 73%, για την οποία υπόσχεται ο κ. Υπουργός ότι δεν θα αδικηθεί κανείς, μπροστά στη δυστυχία των οικογενειών του 1.000.000 ανέργων Ελλήνων, που έχασαν τη δουλειά τους από την επομένη της Οικονομικής Κρίσης και επί 12 χρόνια βλέπουν ότι δεν μπορεί να κατασκευαστεί ούτε μια Παραγωγική Μονάδα για να βρουν δουλειά, αλλά και μπροστά στην εξαθλίωση των συνταξιούχων, επειδή κάναμε τη Ελλάδα ΔΑΣΟΣ!
Γεγονότα τα οποία οδήγησαν τους υπουργούς Περιβάλλοντος αυτής της Κυβέρνησης να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να αποφασίσουν ότι χρειάζεται η αντιμετώπιση του.
Σπεύδουμε να συμπληρώσουμε, για να προλάβουμε τους δασολόγους, που θα ισχυριστούν, ότι δεν απαγορεύεται η ανέγερση της οποιαδήποτε μονάδας σε όλη αυτή την έκταση, ότι αυτό είναι γεγονός! Όμως, για να πούμε την τελευταία κουβέντα, αυτή επιτρέπεται μόνο όταν και εάν αποφασίσουν εν σειρά όχι ένας δασάρχης αλλά το σύνολο της ιεραρχίας τους και όχι εν παραλλήλω αλλά εν σειρά:
- Ο δασάρχης της περιοχής.
- Η Δ/νση Δασών του νομού
- Η Δ/νση συντονισμού δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης
- Η Γενική Δ/νση προστασίας δασικού περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ,
λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τους διατάξεις και κανόνες , που δεν είναι δεσμευτικοί, με συνέπεια να αποφασίζουν κατά τη θέληση τους, χωρίς καμία υποχρέωση να δικαιολογούν την απόφασή τους και προφανώς χωρίς καμία ευθύνη!
ΘΥΜΌΜΑΣΤΕ εδώ τα βοσκοτόπια «του Καλογρίτσα», που πριν τα χρησιμοποίηση αυτός, ο δασάρχης της περιοχής έχει επιτρέψει την τουριστική τους αξιοποίηση. Την οποία ανέστειλε ο προϊστάμενος του, μετά τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε και τον παρέπεμψε, μάλιστα και στη Δικαιοσύνη.
Είναι τα ίδια βοσκοτόπια, για τα οποία σήμερα επετράπη η τουριστική τους αξιοποίηση, όχι όμως μόνο από τον αρμόδιο δασάρχη αλλά από όλα τα γρανάζια της δασικής ιεραρχίας !
Πως θα απαντήσει σήμερα το Κράτος, που στην προηγούμενη εταιρεία απαγόρευσε την αξιοποίηση τους και στον κ. Καλογρίτσα, βεβαίως, που όσο κατείχαν αυτοί η αξία τους ήταν μηδενική και σήμερα που τα έχει άλλη εταιρεία έχουν εκατομμύρια ευρώ; Δύο μέτρα και δυο σταθμά. Τι θα πει στους πολίτες , που έχουν αντίστοιχη περιουσία, επειδή η δασική ιεραρχία δεν συμφωνεί στην αξιοποίηση της και επί πλέον την κρατάει δεσμευμένη εδώ και 40 χρονιά και επί πλέον την δημεύει;
Όπως δε έχει αποδείξει η πρακτική, ο ελάχιστος χρόνος για αυτές τις εγκρίσεις είναι 2 χρόνια, ακόμη και στις περιπτώσεις που η νομοθεσία προβλέπει την εγκατάσταση συγκριμένων μονάδων στην περιοχή, π.χ. Λατομείων- λατομικές περιοχές-.
Απόδειξη αυτού του καθεστώτος το οποίο έχει επιβάλει η δασική νομοθεσία είμαι η καθυστέρηση της έγκριση για τις μεγάλες τουριστικές μονάδες, των οποίων η έγκριση καρκινοβατεί εδώ και 12 χρόνια, παρά τις διευκολύνσεις που παρέχει ο νόμος που επιβάλλει την επιτάχυνση των διαδικασιών ( φας τρακ).
Γεγονότα τα οποία οδήγησαν τους υπουργούς Περιβάλλοντος να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να αποφασίσουν ότι χρειάζεται η αντιμετώπιση του.
Σε ότι αφορά τον ασπάλαθο και τη μετάθεση του από τα φυτά που προσδιορίζουν τη δασική έκταση, σε εκείνα που χαρακτηρίζουν την χορτολιβαδική έκταση, με την οποία πιστεύει ο κ. υπουργός ότι θα λύσει το πρόβλημα της Κρήτης, στην οποία ευδοκιμεί ο ασπάλαθος, η οποία ξεσηκώθηκε δυναμικά κατά των ανωτέρω και ότι η ασφάκα π.χ, , που ευδοκιμεί στη λοιπή Ελλάδα, αποτελεί δασικό φυτό, ελπίζοντας ότι οι λοιποί Έλληνες θα δεχθούν τη Δήμευση της περιουσίας τους και δεν θα ξεσηκωθούν. Κάνει λάθος!
Κάνει ακόμη λάθος διότι όσο η νομοθεσία παραμείνει χωρίς τις διορθώσεις, το ΣτΕ. είναι υποχρεωμένο να την χαρακτηρίσει μη νόμιμη τη μετάταξη του ασπάλαθου στα μη δασικά φυτά και συνεπώς θα παραμείνει το πρόβλημα και στην Κρήτη, που ο κ. υπουργός θεώρησε σωστό να ξεχωρίσει από όλη την λοιπή Ελλάδα.
Η Κρήτη πράγματι ξεχωρίζει όχι ως προς τον χαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων , αλλά ως προς το νομικό καθεστώς που διέπει την αγροτική περιουσία και επομένως η αναγνώριση της οποιαδήποτε ιδιοκτησίας δεν μπορεί να καθοριστεί από τον οποιοιδήποτε δασικό νόμο, αλλά ΜΟΝΟ απ΄ τον Αστικό Κώδικα.
Αυτό όμως αφορά το ιδιοκτησιακό που δεν μπορεί να απασχολεί την Κρήτη, την απασχολεί όμως η απελευθέρωση της χρήσης όλων των εκτάσεων που δεν είναι δάσος, γιατί αυτό είναι δικαίωμα που έχει η αγροτική περιουσία και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να αφαιρεθεί η να περιοριστεί, τη στιγμή που η Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη δασοκάλυψη στην Ε.Ε., η οποία εφόσον δεν υπήρχε, θα δικαιολογούνταν η μετατροπή μέρους της αγροτικής περιουσίας σε δασική, υπό της δεσμεύσεις, βεβαίως, του άρθρου 17 του Συντάγματος.
Λάθος, το οποίο πέραν των εκτεταμένων πολιτικών συνεπειών του, αφού δια του τρόπου αυτού αγνοεί την υπόλοιπη Ελλάδα, θα οδηγήσει και στην ακύρωση των Δασικών Χαρτών, επειδή το άρθρο 17 του Συντάγματος απαγορεύει τη Δήμευση της Ιδιωτικής Περιουσίας, η οποία επέρχεται λόγω της αλλαγή της εννοίας της δασικής έκτασης, από εκείνη που το Ελληνικό Κράτος έχει καθορίσει από το 1836.
Αρκεί προς τούτο να δει ο κ. υπουργός τον Δασικό Κώδικα, που νομοθέτησε το 1929 με τον νόμο 4137/1929 ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ;
« 1. Δάσος είνε πάσα έκτασις εδάφους εν όλω ή εν μέρει υπό αγρίων, ξυλωδών φυτών οιωνδήποτε διαστάσεων και ηλικίας καλυπτόμενη και δυνάμενη, δασικώς εκμεταλλευομένη , να παράγει δασικά προϊόντα, κατονομαζόμενα ειδικώτερον εν τω πινάκι διατιμήσεων των δασικών προϊόντων».(άρθρο 45 του Ν.4173/1929 Νόμος Ελευθερίου Βενιζέλου)
Πάντα τα λοιπά ήτοι αι χειμεριναί βοσκες, αι δασικές εκτάσεις, αι ως βοσκότοποι χαρακτηριζόμεναι, καθώς και τα επί ορέων γυμνά και ασκεπή εδάφη, αποτελούν αντικείμενον ιδίως κτηνοτροφικής εκμεταλλεύσεως
Και ότι:
Δεν υπόκεινται εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου
- Τα μεμονωμένως ή κατά λόχμας και συδεδρίας εντός γεωργικώς καλλιεργούμενων εκτάσεων ή αγροτικών κτημάτων μέχρι εκτάσεως 50 στεμμάτων ως και τα εντός αυλών, κήπων, και ελαιώνων και αμπέλων φυόμενα δασικά δένδρα.
- οι θάμνοι των βοσκοτόπων .
- Οι παλίουροι κλπ
- Τα ελαιόδεντρα.
- Τα οπωροφόρα και καρποφόρα δένδρα ως και αι άμπελοι
- Τα δένδρα τα φυόμενα επί της οροθετικής γραμμής της Επικράτειας».
Που δεν λέει κάτι περισσότερο, από εκείνο που και ο αρχικός νόμος 998/79 καθόρισε με την παρ. 1 & 2 του άρθρου 3.
Να επαναφέρει συνεπώς ο κ. υπουργός σε ισχύ το νόμο του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ και θα λυθούν αυτόματα όλα τα παραπάνω προβλήματα!
Σε ότι αφορά το Συμβούλιο της Επικρατείας να μην έχει καμιά αμφιβολία για τη κρίση του, εν όψει των ανωτέρω, εάν εξακολουθήσει ο σύλλογος των δασολόγων, τη προσφιλή του τακτική.
Είναι πολύ πιο έξυπνοι οι Έλληνες Δικαστές απ΄τους Δασάρχες και έχουν καλύτερες γνώσεις απ΄αυτούς για να καταλάβουν το σωστό.
Σε ότι αφορά το ζήτημα των ενστάσεων και την παράταση τους κατά των χαρακτηρισμών στους οποίους έχουν προβεί οι δασικές υπηρεσίες επί της ΝΕΑΣ ανάρτησης των ΔΑΣΙΚΏΝ χαρτών, το ζήτημα είναι μεγάλο, για πολλούς λόγους και αιτίες και γι΄αυτό θα επανέλθουμε με νεότερη ανακοίνωση μας.
Είναι και αυτό ένα πρόβλημα, που δημιούργησαν οι δασάρχες, μέσα από την εμπλοκή τους με την ειδική επιτροπή που συνέστησε η Τρόικα, για την επίλυση του Δασικού Προβλήματος και οδήγησαν την Χώρα στη Δέσμευση της πρόταξη μέσω του 3ου ΜΝΗΜΟΝΊΟΥ του Δασολογίου αντί του Κτηματολογίου, με συνέπεια τη σύνταξη του Κτηματολογίου σε όλη την έκταση του 73% της Χώρας, από τους πολίτες, με δαπάνες που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν. Δαπάνες που
Ο πρόεδρος της Ένωσης
Δημήτριος Κοτσώνης
ΠΙΝΑΚΑΣ δασοκάλυψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Δασοκάλυψη της Ελλάδας 50%
[1] Αυτό είναι αντίθετα προς την ερμηνευτική δήλωση της Βουλής, σύμφωνα με την οποία για τον χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής πρέπει να συνυπάρχει δασοβιοκοινότητα και δασογενές περιβάλλον.
**Ερμηνευτική δήλωση: Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές).
[2] όπως η αρχική διατύπωση του δασικού νόμου 998/79 προσδιόριζε –
α. οι ανέκαθεν καλλιεργούμενες γεωργικώς εκτάσεις και
β. οι χορτολιβαδικαί εκτάσεις, αι ευρισκόμεναι επί πεδινών εδαφών ή επί ανωμάλου εδάφους ή λόφων, και όχι όπως με τις αλλεπάλληλες και τραγελαφικές τροποποιήσεις οι εισηγητές της δασικής νομοθεσίας τη διαμόρφωσαν τελικά σε
α) Οι ανέκαθεν γεωργικώς καλλιεργούμενες εκτάσεις.
β) Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις που βρίσκονται επί ημιορεινών, ορεινών και ανώμαλων εδαφών που εμφάνιζαν αγροτική μορφή στις αεροφωτογραφίες του 1945.
Για να έρθει στη συνέχεια ο καθηγητής κ. Τσιρώνης να ερμηνεύσει τη λέξη του νόμου «αγροτική μορφή» του νόμου, λαμβάνοντας υπ΄όψιν του τα ανωτέρω, ότι ο νόμος με τη λέξη αγροτική μορφή εννοεί τη λέξη γεωργική, επιτελώντας έτσι το οικολογικό του καθήκον και επιβάλλοντας τη μετατροπή των χορτοκιβαδικών εκτάσεων σε δάσος την στιγμή που γνώριζε ότι ο δασικοί χάρτες είχαν χαρακτηρίσει το 73% σε δάσος.
[3] Διοικητής της ΤΡΆΠΕΖΑΣ της ΕΛΛΑΔΑΣ στο οικονομικό φόρουμ των Δελφών..
