Με πτώση της τάξης του (-)6.8% στην Πληρότητα, του (-)6.8% στο Έσοδο ανά Διαθέσιμο Δωμάτιο (RevPar) και με μηδενική αλλαγή (0.0%) στη Μέση Τιμή Δωματίου ‘έκλεισε’ το Α΄ τρίμηνο το 2019 για τα αθηναϊκά ξενοδοχεία. Σύμφωνα με τα μηνιαία δελτία ΕΞΑΑΑ και GBR Consulting και τα στοιχεία κίνησης και απόδοσης ξενοδοχείων, το α’ τρίμηνο του 2019 ‘έκλεισε’ αρνητικά (και) ανά μήνα, κάτι που επιβεβαιώνει όσα είχαμε εγκαίρως επισημάνει για «‘προειδοποιητικά’ σημάδια ανατροπής του θετικού κλίματος», που δηλώνουν «την απαρχή μιας ακόμα ‘προβληματικής’ εποχής για την Αθήνα» (βλ. προηγούμενη ανακοίνωση της Ένωσης 26/2/2019 με αποτελέσματα 2018 και Ιανουάριος 2019).
Πιο συγκεκριμένα, ο Ιανουάριος 2019 ‘έκλεισε’, ως γνωστόν, με πτώση της τάξης του (-)8.7% στην πληρότητα, του (-)1.6% στη μέση τιμή δωματίου και (-)10.2% στο Έσοδο ανά Διαθέσιμο Δωμάτιο (RevPar), ο Φεβρουάριος με (-)1.9%, (+)1.8% και (-)0.1% αντίστοιχα και ο Μάρτιος με (-) 9.1%, (-)0.1% και (-) 9.2% αντίστοιχα – έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2018 (βλ. Επισυναπτόμενο πίνακα: Overall performance of the Attica Hotel Industry – Μάρτιος 2019, έναντι Μαρτίου 2018).
Όπως έχουμε ήδη κατ’ επανάληψη επισημάνει, η Αθήνα αποτελεί έναν ευρωπαϊκό – διεθνή τουριστικό προορισμό με πολλά, μικρά, καθημερινά, αλλά και με μεγαλύτερα, δυσεπίλυτα ενδογενή προβλήματα, που πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα (όπως λ.χ. θέματα ασφάλειας, καθαριότητας, οργάνωσης δομών, εξειδικευμένης υποδομής, νέων επενδύσεων κ.ά.). Υπενθυμίζουμε πως η πρωτεύουσα αποτελεί τον ‘καθρέφτη’ της χώρας μας και δέχεται το μεγαλύτερο όγκο αφίξεων επισκεπτών ως η σημαντικότερη διεθνής ‘πύλη εισόδου’.
Η πολιτεία και η τουριστική ηγεσία οφείλουν να δουν σοβαρά το μείζον ζήτημα της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης στην Αθήνα -το οποίο έχουμε, επίσης, αναλύσει- καθώς τώρα είναι η εποχή που διαμορφώνονται τα νέα δεδομένα για τους αστικούς τουριστικούς προορισμούς και τώρα μπαίνουν τα θεμέλια μιας καινούργιας εποχής για τον κοινωνικό και τουριστικό ιστό της πόλης μας.
Από πλευράς της αθηναϊκής ξενοδοχίας, η οποία σταθερά επιβαρύνεται με πλήθος αυστηρών προδιαγραφών λειτουργίας των επιχειρήσεων, με πλήθος φόρων, εισφορών τακτικών και εκτάκτων κ.λπ., εκτιμούμε πως τα σημάδια πτώσης σε τιμές και έσοδα των ξενοδοχείων -που κατά περίπτωση ξεπερνούν το 30% ή και 40%- δεν αποτελούν καλή αρχή, όχι μόνο για το 2019, αλλά και για το μέλλον. Η δε άνιση μεταχείριση μεταξύ ξενοδοχείων και λοιπών τουριστικών καταλυμάτων (παράνομων, ημιπαράνομων ή ‘νέου τύπου’), αφενός έχει αποκτήσει προκλητικές διαστάσεις, αφετέρου προσθέτει σειρά νέων προβλημάτων (ασφάλειας, εργασίας και απασχόλησης, προδιαγραφών λειτουργίας κλπ.) στην ήδη επιβαρυμένη καθημερινότητα μας.
Εν κατακλείδι, εάν οι αριθμοί είναι αυτοί που ‘μιλούν’, τότε σίγουρα τα όσα μας περιγράφουν τα αποτελέσματα των ξενοδοχείων της Αθήνας φανερώνουν προς τα πού οφείλουμε να στρέψουμε την προσοχή μας, τον σχεδιασμό της πόλης μας και φυσικά, τη στρατηγική ανάπτυξης του Τουρισμού της.
