Στους χώρους του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), το πρώην εργοστάσιο ΦΙΞ, ξεναγήθηκε το πρωί τη Πέμπτης η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδία Κονιόρδου.
Η Υπουργός συνοδευόμενη από τον διευθυντή του γραφείου της Βαγγέλη Πολίτη, υποδέχτηκε στην είσοδο του επιβλητικού κτηρίου η διευθύντρια του ΕΜΣΤ Κατερίνα Κοσκινά παρουσία του πρόεδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του οργανισμού Γεώργιο Παπαναστασίου.
Η Λυδία Κονίορδου συνοδευόμενη από τους επιτελείς του ΕΜΣΤ επισκέφτηκε όλους τους ορόφους, ενημερώθηκε για τη προβλεπόμενη χρήση των χώρων συνολικού εμβαδού 18.142 τετραγωνικών μέτρων και πληροφορήθηκε για τα μελλοντικά σχέδια του μουσειολογικού σχεδιασμού. «Πρόκειται για ένα έργο τέχνης εν εξελίξει, είναι συγκλονιστικό.» είπε η Υπουργός.
Με την ευκαιρία της ξενάγησης η Λυδία Κονιόρδου μίλησε και με το επιτελείο της documenda που εργάζεται πυρετωδώς, έτσι ώστε να είναι έτοιμο το Μουσείο να υποδεχθεί σε λίγες μέρες το πολυπληθές κοινό.
Με το πέρας της ξενάγησης συναντήθηκε με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΜΣΤ και την καλλιτεχνική διευθύντρια οι οποίοι της εξέθεσαν τα θέματα τα οποία απασχολούν τον οργανισμό και συνδέονται με την ολοκλήρωση των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στα επίσημα εγκαίνια του Μουσείου.
Με αφορμή την επίσκεψη της η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδία Κονιόρδου είπε τα εξής:
«Είμαι πολύ ευτυχής που βρίσκομαι σήμερα στο κτήριο του ΕΜΣΤ. Ένα πραγματικά εκπληκτικό οικοδόμημα με πολύ μεγάλες δυνατότητες που ήδη από μόνο του είναι ένα έργο τέχνης.
Ήταν ελπίδα, πόθος και λαχτάρα δεκαετιών να βρεθεί μία στέγη με την αξία των σύγχρονων δημιουργών και ικανή να φιλοξενήσει το έργο τους.
Όμως το Μουσείο δεν είναι μόνο το κτήριο, είναι και οι άνθρωποι. Αυτοί που δούλεψαν για αυτό και το ετοίμασαν όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι ώστε εμείς να το βλέπουμε σήμερα απαστράπτον και με σπουδαία δυναμική. Όλοι όσοι συμμετείχαν σε αυτό το εγχείρημα δούλεψαν επί πολλά χρόνια. Στο μεταξύ τα έργα τέχνης φιλοξενήθηκαν στο Ωδείο Αθηνών και στο Μέγαρο Μουσικής αλλά τώρα είναι έτοιμος αυτός εδώ ο χώρος εδώ, στο παλιό εργοστάσιο Φιξ, για να υποδεχθεί τη μοντέρνα τέχνη.
Σύντομα περιμένουμε να ανοίξει τις πύλες του και να φιλοξενήσει την Ντουκουμέντα 14 παρουσιάζοντας ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων εδώ όπου χιλιάδες άνθρωποι όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από όλο τον κόσμο θα έρθουν ως επισκέπτες.
Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΜΣΤ, την Καλλιτεχνική Διεύθυνση και σε όλους τους εργαζόμενους, που δούλεψαν πραγματικά πέρα και πάνω από τις δυνατότητες τους, έτσι ώστε να είναι έτοιμο το Μουσείο και να το χαρούμε εμείς σήμερα.»
Λίγα λόγια για το κτήριο και την ιστορία του
Η γερμανικής καταγωγής οικογένεια Φιξ ίδρυσε την ομώνυμη ζυθοποιία στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Έπειτα αγόρασε το οικόπεδο στην οδό Συγγρού τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, όταν η περιοχή βρισκόταν εκτός αστικού ιστού. Με την πάροδο των δεκαετιών το κτήριο επεκτείνεται σταδιακά, ακολουθώντας την αύξηση των εργασιών της ζυθοποιίας.
Τη δεκαετία του 1950 είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα νέο εργοστάσιο σύγχρονων προδιαγραφών προκειμένου να ανταποκριθεί στις ανάγκες της διαρκώς αυξανόμενης παραγωγής.
Αποφασίζεται ο ριζικός ανασχεδιασμός του κτηρίου και το 1957 ανατίθεται το έργο στον σπουδαίο αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο (1926-1977), έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Μαργαρίτη Αποστολίδη (1922-2005). Το κτήριο παραδόθηκε – χωρίς να σταματήσει ούτε μία μέρα η λειτουργία του εργοστασίου- το 1961.
Στόχος τους ήταν μια εξωστρεφής κατασκευή με καθαρές και λιτές φόρμες που θα έχει τη δυνατότητα να μεταβάλλεται σε μελλοντικές χρήσεις. Χαρακτηριστικό αυτής της αντίληψης ήταν τα περιμετρικά υαλοπετάσματα στο χώρο του ισογείου τα οποία έδιναν τη δυνατότητα στους περαστικούς να παρατηρούν τη διαδικασία παραγωγής που δεν σταματούσε καθόλη τη διάρκεια του 24ώρου. Αυτό το στοιχείο εντυπωσιάζει και τον σημερινό επισκέπτη.
Το 1982 η ζυθοποιία FIX πτωχεύει και κλείνει οριστικά. Τις δεκαετίες που ακολουθούν το κτήριο Φιξ μένει αναξιοποίητο. Παραμελημένο αφήνεται στη φθορά του χρόνου.
Το 1994 περιέρχεται με αναγκαστική απαλλοτρίωση για λόγους δημόσιας ωφέλειας στην ιδιοκτησία της Αττικό Μετρό Α.Ε. Το βορινό τμήμα του κατεδαφίζεται για τις ανάγκες των έργων του μετρό και η ιδιοκτήτρια εταιρεία κατασκευάζει τον παρακείμενο σταθμό.
Τον Φεβρουάριο του 2000, μετά από σχετική διαμόρφωση του ισογείου του κτηρίου, οργανώνεται η έκθεση «Γιάννης Τσαρούχης, Μεταξύ Ανατολής και Δύσης.» Την ίδια χρονιά ο χώρος αυτός παραχωρείται ως προσωρινή στέγη στο νεοσύστατο τότε Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ).
Στη συνέχεια αποφασίζεται το κτήριο να αποτελέσει τη μόνιμη στέγη του ΕΜΣΤ και το 2002 υπογράφεται σύμβαση μίσθωσης του κτηρίου μεταξύ της Αττικό Μετρό Α.Ε. και του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, διάρκειας 50 ετών.
