Μετά τις δύο sold-out παραστάσεις στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας και το Αρχαίο Θέατρο Μεσσήνης, ο Προμηθέας Δεσμώτης, του Κώστα Φιλίππογλου, έρχεται στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, την Παρασκευή, 21 και το Σάββατο, 22 Αυγούστου, με μειωμένες τιμές για το Άνω Διάζωμα, στα 10 ευρώ.
Τον Προμηθέα ερμηνεύει ο Τάσος Νούσιας, ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, πλαισιωμένος από τους Γεράσιμο Γεννατά (Ήφαιστος και Ωκεανός) την Marlene Kaminsky (Ιώ), τον Δημήτρη Κουρούμπαλη (Κράτος και Ερμής), την Κατερίνα Λούρα και Ίριδα Μάρα (Κορυφαίες Χορού) και πέντε επαγγελματίες χορεύτριες – performers, τις Δέσποινα Λαγουδάκη, Χριστίνα Μπίτου, Νατάσσα Σαραντοπούλου, Πηνελόπη Μωρούτ και Βιβή Μπουτάτη (Χορός).
Την κίνηση έχει αναλάβει η Φρόσω Κορρού και τη μουσική οι Lost Bodies, ενώ τα σκηνικά-κοστούμια υπογράφει ο Kenny MacLellan και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασόπουλος.
Ο Κώστας Φιλίππογλου αναφέρει στο σκηνοθετικό σημείωμα πως «ζούμε αυτή την περίοδο στη χώρα μας κοσμοϊστορικά γεγονότα. Ο Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου μοιάζει πιο επίκαιρος από ποτέ. Κάθε φράση του αντανακλά στο σήμερα. Είναι σαν να μιλάει για το παρών μας, χρησιμοποιώντας τον μύθο μόνο σαν επίφαση, για να εξυψώσει το εφήμερο σε υψηλή ποίηση.» Αυτό το καλοκαίρι, λοιπόν, ο επίκαιρος λόγος του Αισχύλου, ύμνος στη Δημοκρατία και προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα ακουστεί και με τον τρόπο του θα μας παρηγορήσει, όπως αποδεικνύει η θερμή υποδοχή του κοινού σε όποια πόλη μέχρι στιγμής έχει παρουσιαστεί.
Η Υπόθεση
Ο απείθαρχος Τιτάνας Προμηθέας, αμφισβητεί την εξουσία του Δία, χαρίζοντας τη φωτιά στους ανθρώπους. Η τιμωρία θα είναι αμείλικτη. Με διαταγή του πατέρα των θεών θα δεθεί σ’ έναν άγριο βράχο, στα πέρατα του κόσμου. Ωστόσο εκείνος δεν θα σταματήσει να καταφέρεται κατά της εξουσίας, εξαγριώνοντας τον Δία, ο οποίος τον καταποντίζει στον Τάρταρο.
Τραγωδία με φιλοσοφικό και πολιτικό υπόβαθρο, το ποιητικό αριστούργημα του Αισχύλου μιλά για την ελεύθερη βούληση και την αμφισβήτηση της εξουσίας. Ο Προμηθέας κραυγάζει πως η αμφισβήτηση της εξουσίας είναι πάντα, ένα ρήγμα, ένα άλμα, ένα δημιουργικό ξέσπασμα της ελεύθερης βούλησης – χωρίς τακτικούς ελιγμούς, χωρίς «στρατηγικούς» περιορισμούς και γίνεται έτσι η πρώτη φωνή στην ανθρώπινη Ιστορία που δηλώνει ευθαρσώς: Είμαι ρεαλιστής, γιατί ζητώ το αδύνατο. Και το ζητώ, χωρίς άλλον λόγο από τον εαυτό μου.