«Θύλακας της νεότερης ιστορίας το νέο, σύγχρονο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης» δήλωσε ο αν. Υπουργός Πολιτισμού κ. Νίκος Ξυδάκης μετά την επίσκεψη στο έργο αποκατάστασης των ιστορικών κτιρίων στην Πλάκα
«Το συγκρότημα του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης περιγράφεται ως “Αυλή των θαυμάτων” και είναι πράγματι έτσι, με πολλές έννοιες», δήλωσε ο αν. Υπουργός Πολιτισμού κ. Νίκος Ξυδάκης μετά τη σημερινή επίσκεψή του στο εργοτάξιο του οικοδομικού τετραγώνου Αρεως, Βρυσακίου, Κλάδου και Αδριανού στην Πλάκα, όπου συνεχίζεται το έργο της στερέωσης και αποκατάστασης όλων των ιστορικών κτιρίων, προκειμένου να μεταστεγάσουν το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, προσδίδοντας του και έναν εντελώς νέο χαρακτήρα.
«Πρόκειται για ένα πολιτιστικό πύκνωμα, έναν θύλακα της νεότερης ελληνικής ιστορίας με εμφανείς τις ρίζες στην αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και τους οθωμανικούς χρόνους», συνέχισε ο υπουργός. «Πάνω απ’ όλα είναι ένα ζωντανό μουσείο του εαυτού του, δηλαδή της πολυκύμαντης ιστορικής συνέχειας του αστικού βίου και του λαϊκού πολιτισμού. Στον Αγιο Ελισαίο είναι παρούσα πάντα και ολοζώντανη η αύρα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη και του παπα- Νικόλα Πλανά. Στα χαγιάτια και στις αυλές ακούγονται πάντα οι φωνές των κατοίκων, των νοικοκυρών και των παιδιών. Το Μουσείο θα αναδείξει με τον καλύτερο τρόπο την πολυφωνική συνέχεια του πολιτισμού, υλικού και άυλου, λόγιου και λαϊκού. Πρόκειται για ανεκτίμητο, ζωντανό μνημείο του νεοελληνικού πολιτισμού, που θα προσφέρει αυτογνωσία και υπερηφάνεια στον ελληνικό λαό και απόλαυση στους ξένους επισκέπτες. Έτσι υπερήφανοι αισθανόμαστε κι εμείς σήμερα που το είδαμε να ανεγείρεται».
Η γειτονία της Ιστορίας
Πράγματι, όταν ολοκληρωθεί, το μουσείο θα στεγάσει τις συλλογές 20 χιλιάδων αντικειμένων που χρονολογούνται από τον 17ο έως τον 20ο αιώνα, έχουν δε συγκεντρωθεί όχι μόνο από όλη τη χώρα, αλλά και από περιοχές εκτός αυτής όπου έδρασε ο Ελληνισμός. Μοναδικά δείγματα υφαντικής, τοπικών ενδυμασιών, θεάτρου σκιών, αργυροχοϊας, μεταλλοτεχνίας, ξυλογλυπτικής, κεραμικής και λαϊκής ζωγραφικής θα εκτεθούν εκ νέου, ενώ το μουσείο θα περιλαμβάνει πλέον και χώρους εκπαιδευτικών προγραμμάτων και περιοδικών εκθέσεων, ταινιοθήκης, φωτογραφικού αρχείου κ.α.
Η Ιστορία είναι παρούσα σε κάθε σημείο, αφού εδώ εντοπίζονται ερείπια του υστερορωμαϊκού τείχους που έχουν εντοιχιστεί σε νεότερα κτίσματα, εδώ συγκέντρωσε ο Ελγιν τα λεηλατημένα Γλυπτά του Παρθενώνα προκειμένου να τα φυγαδεύσει στη Βρετανία, εδώ έψελνε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
«Αυτή τη γειτονία της ιστορίας που εντοπίζεται στην Αθήνα του τέλους του 19ου αιώνα θα αποδώσουμε στο κοινό προστατεύοντας και αναδεικνύοντας το φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον», δήλωσε η Διευθύντρια του ΜΕΛΤ και του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων- Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη κυρία Ελενα Μελίδη, μετά τη σημερινή ξενάγηση στην οποία συμμετείχαν ο υπεύθυνος του έργου κ. Χαράλαμπος Φλώρος, ο αρχιτέκτων του μουσείου κ. Νίκος Κυριακόπουλος, η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Προστασίας και Αναστήλωσης Νεοτέρων και Συγχρόνων Μνημείων κυρία Αμαλία Ανδρουλιδάκη, η τμηματάρχης της ίδιας Διεύθυνσης κυρία Πόπη Δήμου και άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
«Το όραμά μας», συνέχισε η κυρία Μελίδη, «δεν είναι ένα, ακόμα, αντικειμενοκεντρικό μουσείο, αλλά η ενθάρρυνση τής βιωματικής προσέγγισης των ενοτήτων. Η κυρίαρχη ιδέα είναι ότι ο νεότερος ελληνικός πολιτισμός έχει συμβάλει καθοριστικά στη συγκρότηση της ταυτότητας του σύγχρονου Έλληνα και η νέα στέγη του μουσείου θα μας βοηθήσει να εντοπίζουμε εκείνα τα στοιχεία που μας ενώνουν και μας διαφοροποιούν από άλλους λαούς. Φιλοδοξούμε να παραδώσουμε ένα σύγχρονο μουσείο όπου, χάρη και στον τρόπο παρουσίασης με νέες τεχνικές, ο επισκέπτης θα αναστοχάζεται μεταξύ παρελθόντος και παρόντος».
Ανακαλύφθηκε και «θησαυρός» 
Το έργο της στερέωσης και αποκατάστασης προβλέπεται να ολοκληρωθεί εντός του 2015. Οι εκθέσεις θα στηθούν το 2016, ώστε, έως το καλοκαίρι του 2017, το νέο μουσείο να υποδεχθεί το κοινό. Έως τότε, όμως, το παρελθόν συνεχίζει να τροφοδοτεί το παρόν:
Μόλις προ μηνός τεχνίτες που εργάζονταν στο κτίριο Κ, καθώς αφαιρούσαν τους παλιούς σοβάδες, ανακάλυψαν έκπληκτοι ένα «θησαυρό», όπως και οι αρχαιολόγοι χαρακτηρίζουν πολύτιμα, για τον ιδιοκτήτη, αντικείμενα που έχουν αποθηκευθεί κατά το παρελθόν, προκειμένου να προστατευθούν: ανακάλυψαν, συγκεκριμένα, 50 αργυρά μαχαιροπήρουνα που χρονολογούνται περίπου στο 1880. Τα αντικείμενα, που σώζονται σε εξαιρετική κατάσταση, φυλάσσονται σήμερα προκειμένου να προστεθούν στα εκθέματα του μουσείου, όπως άλλωστε και δυο ξιφολόγχες που εντοπίστηκαν κάτω από το δάπεδο μιας αυλής, ξύλινα ψυγεία πάγου και ένα παιδικό παιχνίδι, ένα αλογάκι από πεπιεσμένο χαρτί, που ανακαλύφθηκε στο πατάρι ενός σπιτιού.
