“Με δηλώσε
ις τους, ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Γ. Βρούτσης και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδιας “κήρυξαν τον πόλεμο” ενάντια στη μαύρη εργασία. Αν αυτός ο «πόλεμος» έχει την ίδια κατάληξη με τη μετατροπή του πρωθυπουργικού μεγάρου σε «στρατηγείου κατά της ανεργίας», τότε μαύρες μέρες περιμένουν τους εργαζόμενους στον τουρισμό,” τονίζει ο Βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Μ. Κριτσωτάκης.
Και συνεχίζει “Βασική πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ είναι η υποβάθμιση της εργασίας, μέσω της μείωσης του εργατικού κόστους, της πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της θεσμοθετημένης κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος. Ο δε τουρισμός αποτελεί ένα κλάδο, όπου κατεξοχήν «βασιλεύει» η αδήλωτη και «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία – όμως, η κυβέρνηση, αφού έχει δημιουργήσει εργασιακές συνθήκες «γαλέρας», τώρα χύνει «κροκοδείλια δάκρυα» για τη μαύρη εργασία.”
“Οι δήθεν πολεμικές διακηρύξεις αποτελούν επικοινωνιακές φούσκες, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, με επίκαιρες ερωτήσεις και άλλες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις, έχει θέσει επανειλημμένα επί τάπητος το θέμα της «μαύρης» ανασφάλιστης εργασίας, αλλά οι αρμόδιοι υπουργοί δεν είχαν καν εμφανιστεί να απαντήσουν. Παράλληλα, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις υποβάθμισαν νομοθετικά τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, υποστελεχώνοντας και διαλύοντας τους.”
“Η πραγματικότητα είναι ότι η ίδια η πολιτική για τον τουρισμό συνδέεται με την πολιτική των δύο υπουργείων: από τη μία, η περίφημη “ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας” συνδέεται με όργιο αντεργατικών διατάξεων (περικοπές μισθών, επιδομάτων, εισφορών, προγράμματα φτηνής εργασίας) και ανοχής της κυβέρνησης στην εργοδοτική αυθαιρεσία (αύξηση ωραρίου, κατάχρηση του θεσμού της πρακτικής άσκησης), εις βάρος της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών στον τουρισμό˙ από την άλλη, οι επικλήσεις για «κοινωνική ειρήνη» συνδέονται με το δόγμα Δένδια για «τάξη και ασφάλεια», που έχει καταλήξει στη σύλληψη και ξυλοδαρμό αλλοδαπών τουριστών κατά την επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Επομένως, εύλογα αναρωτιέται κανείς «ποιος κηρύσσει πόλεμο ενάντια σε ποιόν»;”
“Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ προτάσσει την αύξηση του κατώτατου μισθού και των επιδομάτων, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, την αύξηση της πραγματικής απασχόλησης και την εξάλειψη της μαύρης εργασίας – όχι όμως, με επιθετικότερες εκφωνήσεις και επικοινωνιακά τεχνάσματα επί του ζητήματος, αλλά με ανάδειξη του σε κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα. Η τουριστική ανάπτυξη που μετριέται μόνο σε αριθμούς (αφίξεις, έσοδα, κλίνες) και όχι σε πραγματικές θέσεις νόμιμης εργασίας και στήριξη της μικρής επιχειρηματικότητας θα βγάλει νικητές στο τέλος τους λίγους (κυβέρνηση, tour operator, μεγάλα ξενοδοχεία) έναντι των πολλών (εργαζόμενοι και μικρομεσαίες επιχειρήσεις).”
