Στις παρατηρήσεις του κ. Καραγιάννη, σχετικά με το ταξίδι της Υπουργού Τουρισμού στην Ιαπωνία, απαντά ο κ. Αργυρός και τονίζει ότι ” Tο 1994 φτάσαμε τους 131.000 ιάπωνες (ρεκόρ μέχρι σήμερα) και θα παραμείνει αν οι ιθύνοντες συνεχίσουν να μη δουλεύουν ΣΟΒΑΡΑ με τους Iάπωνες”.
Συγκεκριμένα ο κ. Αργυρός αναφέρει τα εξής
Αγαπητέ κε Καραγιάννη,
Με πολύ ενδιαφέρον διάβασα τις παρατηρήσεις σας (μάλλον την κριτική σας ) για το πρόσφατο αυτό…. λίγο παράξενο ταξίδι της υπουργού τουρισμού της Ελλάδας κας Κεφαλογιάννη στην Ιαπωνία και σας στέλνω αυτό το ανοιχτό (μέσω του τύπου) μήνυμα για να σας πω πως συμφωνώ απόλυτα μαζί σας.
Η ιαπωνική τουριστική αγορά είναι μια ασυνήθιστη αγορά και την κάνει έτσι ο ιδιόμορφος χαρακτήρας του ιάπωνα (επιχειρηματία και καταναλωτή). Όσοι ασχολήθηκαν με αυτήν την αγορά θα έχουν διαπιστώσει (και θα έχουν πάρει ένα καλό μάθημα) πως δεν μπορείς να συνεργάζεσαι με τους ιάπωνες χωρίς καλή προετοιμασία. Οι ιάπωνες θα είναι όλο χαμόγελα (φυσικά από ευγένεια) και στις συζητήσεις τους θα είναι όλο Yes, Yes. Όλοι όμως ξέρουμε πως αυτό το Yes σημαίνει ΝΟ. Μάλλον σημαίνει Ναι σε ακούει… αλλά δεν συμφωνεί. Κι αυτό γιατί με τους Iάπωνες δεν γίνονται έτσι οι δουλειές.
Δούλεψα 9 χρόνια εκεί και ένα χρόνο πριν φύγω (το 1994) φτάσαμε τους 131.000 ιάπωνες (ρεκόρ μέχρι σήμερα) και θα παραμείνει για πολλά χρόνια αν οι ιθύνοντες της ελληνικής αγοράς συνεχίσουν να μη δουλεύουν ΣΟΒΑΡΑ με τους ιάπωνες. Και σοβαρά σημαίνει σοβαρή προετοιμασία, γνώση της αγοράς και σεβασμός στους συνεργάτες σου (κυρίως απ’ τον ιδιωτικό τομέα). Η σοβαρή προετοιμασία με τους ιάπωνες έχει συγκεκριμένους κανόνες κι αν τους αγνοήσεις καλύτερα να τους ξεχάσεις για αρκετό καιρό.
Το 1991 ξεκινήσαμε μια συνεργασία με το JTB (Mrs. Maruhata / Osaka) για εβδομαδιαία προγράμματα αποκλειστικά για την Ελλάδα «Greece-Monodestination» συμπεριλαμβανομένης της διήμερης κρουαζιέρας (Μύκονο – Σαντορίνη) ειδικά σχεδιασμένης για την ιαπωνική αγορά. Φαίνεται πως όλα δούλευαν σωστά όταν η ελληνική εταιρεία σταμάτησε την κρουαζιέρα γιατί η Ολυμπιακή αποφάσισε το 1993 να διακόψει τις απευθείας πτήσεις προς Τόκιο. Οι Iάπωνες στεναχωρήθηκαν περισσότερο γιατί η ελληνική πλευρά δεν προετοιμάστηκε σωστά γι’ αυτό το θέμα (να το συζητήσουμε και ο καθένας να πάρει το μερίδιο που του αναλογούσε). Αυτή η έλλειψη προετοιμασίας (διάθεση για βαθύτερη γνώση της εκ μέρους των ελλήνων) σημάδεψε τα μεθεπόμενα χρόνια και οδήγησε τον ιαπωνικό τουρισμό στην κατρακύλα.
Αν και τώρα οι ιάπωνες διαπιστώσουν πως δεν τους παίρνουμε στα σοβαρά, δεν προετοιμαζόμαστε σωστά ό,τι και να κάνουμε στην αγορά – όσα λεφτά και να ξοδέψουμε θα ναι πεταμένα απ’ το παράθυρο. Και στις μέρες που ζούμε (με όλα αυτά τα προβλήματα) θα ναι κρίμα!!
Ελπίζω το καλοκαίρι να τα πούμε κι από κοντά
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Πάνος Αργυρός
