Μια θρυλική μορφή στο χώρο της φωτογραφίας με 60 χρόνια παρουσίας στον αθλητισμό και όχι μόνο, ο Ανδρέας Καλογερόπουλος, πέθανε την Πρωτοχρονιά σε ηλικία 83 ετών.
 |
 |
 |
 |
 |
Ο Ανδρέας Καλογερόπουλος, τον οποίο οι συνάδελφοι του αποκαλούσαν «Πρύτανη της φωτογραφίας» υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας φωτορεπόρτερ που σφράγισε 12 Ολυμπιάδες στις φωτογραφικές του μηχανές και βραβεύτηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, αμέτρητους Βαλκανικούς, Πανευρωπαϊκούς, Μεσογειακούς Αγώνες και κάθε είδους αθλητική, πολιτική, πολιτιστική εκδήλωση.
Γεννήθηκε στη Θράκη το 1929 και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκαν οι γονείς του το 1932. Από το 1948 διατηρούσε το δικό του γραφείο-στούντιο στην οδό Θεμιστοκλέους 11 μέχρι τον θάνατό του και υπήρξε μέλος του ΠΣΑΤ της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος και μέλος της AIPS (Παγκόσμιας Ένωσης των Αθλητικών Συντακτών).
Οι περισσότεροι πιθανόν να τον γνωρίζουν από την θρυλική φωτογραφία του Γρηγόρη Λαμπράκη με το πανό που γράφει ΕΛΛΑΣ στον Τύμβο των Μαραθωνομάχων.
Όμως ο Ανδρέας Καλογερόπουλος στην πολύχρονη καριέρα του είχε πολλές ξεχωριστές στιγμές. Χάρισε στην ΑΕΚ ένα παγκόσμιο ρεκόρ. Πρόκειται για τη φωτογραφία του τελικού Ευρωπαϊκού στο μπάσκετ της ΑΕΚ με την Σλάβια στις 4 Απριλίου του 1968. Είναι η μοναδική στο κόσμο με 80.000 θεατές στο Καλλιμάρμαρο. Ρεκόρ που δεν θα καταρριφθεί ποτέ σύμφωνα με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπάσκετ και έχει καταγραφεί και ως ρεκόρ Γκίνες.
Ήταν παρών με τον φωτογραφικό του φακό όταν ο Χρήστος Παπανικολάου έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ τον Οκτώβριο του 1970 στο στάδιο «Καραϊσκάκη».
Στην λεγόμενη σφαγή του Μονάχου στην διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1972, στην οποία σκοτώθηκαν εννέα αθλητές, ένας αστυνομικός και πέντε απαγωγείς ο Ανδρέας Καλογερόπουλος κάνει πάλι παγκόσμια αποκλειστικότητα και βραβεύεται για την καλύτερη φωτογραφία της Ολυμπιάδας.
Όλοι οι Ολυμπιονίκες έλληνες και ξένοι καταγράφονται στα φιλμ του.
Εκτός των σταδίων και πάλι σημειώνει επιτυχίες. Κάνει διάσημα τα Μάταλα της Κρήτης μέσα από την φωτογραφική του παρουσίαση. Η πτώση στρατιωτικού Γερμανικού αεροπλάνου στα Λευκά Όρη των Χανίων με εξήντα νεκρούς καλύπτεται από τον φωτογραφικό του φακό ως ακόμη μία παγκόσμια δική του αποκλειστικότητα.
Δική του είναι και η φωτογραφία στον ΟΗΕ με τους τρεις Κένεντι, ενώ την 1η Αυγούστου 1980 το πρωτοσέλιδο της Daily News έχει φωτογραφία του Έλληνα φωτογράφου, ο οποίος το 1984 βραβεύεται από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για την προσφορά του.
Η διάσημη φωτογραφία του με τα πέντε εννιάρια στο Γκούντισον Παρκ στο ματς Παναθηναϊού-Εβερτον, το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος του Μπίμον στο Μεξικό, το μετάλλιο του τότε διαδόχου στα Ντράγκον στους Ολυμπιακούς της Ρώμης με τους Εσκιντζόγλου και Ζαΐμη.
Τον αποκαλούσαν δωδέκατο παίκτη του Ολυμπιακού που υπεραγαπούσε, αλλά ήταν δεμένος με τον στίβο, την μεγάλη του αδυναμία. Ακολούθησε σχεδόν όλες τις εθνικές ομάδες όλων των αθλημάτων και γι αυτό έχει βραβευτεί από τις αντίστοιχες Ομοσπονδίες.
Άγνωστη ωστόσο παραμένει προς το παρόν η τύχη του αρχείου του, γεγονός που είχε εκμυστηρευτεί στον υπεύθυνο του Γραφείου Τύπου του ΣΕΓΑΣ, Μπάμπη Ζαννιά, με αφορμή την έρευνα του δημοσιογράφου σχετικά με την ιστορία του Κλασικού Μαραθωνίου της Αθήνας, που πρόκειται σύντομα να εκδοθεί σε βιβλίο. Στο ίδιο βιβλίο πρόκειται να δημοσιευθεί και η τελευταία συνέντευξη του Ανδρέα Καλογερόπουλου μαζί με καρέ που τον απεικονίζουν στο αρχείο του και δίπλα σε ορισμένες από τις φωτογραφίες που τον έκαναν διάσημο.
