Η χώρα μας κινδυνεύει άμεσα με νέα καταστροφή, ανάλογη της Μικρασιατικής, που μπορεί να προκύψει από την λανθασμένη θεώρησή μας ότι την τελευταία στιγμή οι ξένες δυνάμεις θα παρέμβουν να μας σώσουν, τελικά όμως αυτό μπορεί και να μην συμβεί. Τότε χάθηκε η Μεγάλη Ελλάδα, σήμερα κινδυνεύει να χαθεί η ευρωπαϊκή Ελλάδα και όλα αυτά ενώ η ελληνική κοινή γνώμη, σε συντριπτικά ποσοστά, τάσσεται υπέρ της παραμονής μας στο Ευρώ.
Ο ΣΕΤΕ παρατηρεί τις τελευταίες εβδομάδες μια ραγδαία επιδείνωση της εικόνας της χώρας στους λαούς των χωρών της Ευρώπης, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Βυθισμένοι στην δικαιολογημένη αγανάκτηση, στην εσωστρέφεια, στα δικά μας μεγάλα προβλήματα, στις έξωθεν προβοκάτσιες, αδυνατούμε να αντιληφθούμε ότι στον μέσο πολίτη των χωρών αυτών αρχίζει να εμπεδώνεται η πεποίθηση, η βεβαιότητα, ότι η Ελλάδα είναι μία μοναδική περίπτωση η οποία δεν μπορεί, ή δεν αξίζει να διασωθεί. Ιδιαίτερα σε ευρωπαϊκές χώρες που καλούνται να συνεισφέρουν περισσότερο, τις χώρες με αξιολόγηση ΑΑΑ, η άποψη αυτή λαμβάνει πλειοψηφικές διαστάσεις. Αυτό αποτυπώνεται καθημερινά και στις τουριστικές προκρατήσεις προς την χώρα μας για την περίοδο του 2012, οι οποίες στις χώρες αυτές παρουσιάζουν σοβαρή κάμψη. Ενώ παραμένουμε ως έθνος συμπαθείς, διαμορφώνεται σταδιακά η άποψη (υποβοηθούμενη και από ανάλογα κέντρα και συμφέροντα) ότι δεν μπορεί να επιτραπεί στο 2% της οικονομίας της Ευρωζώνης και στο υποπολλαπλάσιο ποσοστό της παγκόσμιας οικονομίας, να επηρεάσει δυσανάλογα τις τσέπες των υπόλοιπων λαών.
Ο ελληνικός λαός πρέπει να αντιληφθεί τον θανάσιμο αυτόν κίνδυνο, να ενωθεί, να διαχειρισθεί τον θυμό, να υπερβεί την αδράνεια, την έλλειψη λογικής, να δράσει ψύχραιμα. Να μην πέσει στην παγίδα των ξένων κέντρων και συμφερόντων που καθημερινά προκαλούν, ολοένα και περισσότερο, για να μας οδηγήσουν στο να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Αυτή την ύστατη στιγμή πρέπει να πάψουν οι πολιτικοί ακροβατισμοί, τα κομματικά συμφέροντα και οι προσωπικές πολιτικές “ατζέντες”. Να σταματήσουν οι απαράδεκτες έκνομες συμπεριφορές που καμία αγανάκτηση δεν δικαιολογεί. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες εργαζομένων και εργοδοτών να αρθούν επιτέλους στο ύψος των ευθυνών τους. Οι τράπεζες και οι επιχειρηματίες να βοηθήσουν την ανάπτυξη να ξεκινήσει τώρα.
Η Ελλάδα πρέπει ενωμένη να πείσει άμεσα και ψύχραιμα, με συγκεκριμένες πράξεις ότι μπορεί να αναδιαρθρώσει και να βελτιώσει γρήγορα και αποφασιστικά την κρατική της μηχανή, την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης και το παραγωγικό της μοντέλο. Η Ελλάδα θα επιτύχει μόνο εάν ο ελληνικός λαός πείσει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα τους άλλους λαούς για την μια και σταθερή επιλογή του: του επίπονου δρόμου της δημιουργίας ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους μέσα στην ευρωζώνη αντί του παράλογου, του καταστροφικού δρόμου της επιστροφής στα παλιά, στη βαλκανιοποίηση, τη δραχμή, την εξαθλίωση και τελικά την εθνική ήττα.
