Η ανάγκη ανασυγκρότησης και επαναθεώρησης του θεσμού των ΔΗΠΕΘΕ βρέθηκε στο επίκεντρο μεγάλης ημερίδας που διοργάνωσε την Τετάρτη 13 Απριλίου το ΥΠΠΟΤ.
Στην ημερίδα παραβρέθηκε ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος ο οποίος αφού παρακολούθησε σειρά τοποθετήσεων δήλωσε στους παραβρισκόμενους: « Το μνημόνιο και την τρόικα σε αυτό το δωμάτιο μπορούμε να τα φέρουμε μόνο εμείς. Ως παλιά κοινωνία τείνουμε να κοιτάμε με αγάπη τις μέρες που ζήσαμε και με φόβο τις ημέρες που έρχονται και για αυτό τείνουμε να συζητάμε για όσα ζήσαμε.
Η καταγραφή προβλημάτων και η προσπάθεια επίλυσής τους είναι μια μορφή έρωτα με το χθες . Αντίθετα η καταγραφή ευκαιριών και η προσπάθεια να τις αδράξουμε είναι μια μορφή έρωτα με το αύριο.
Γι’ αυτό το μόνο αίτημα που έχω είναι να δείτε με πολύ αγάπη της μέρες που έρχονται και με πολύ φόβο αυτές που πέρασαν.»
Νωρίτερα, κατά την έναρξη της ημερίδας ο κ. Παύλος Γερουλάνος δήλωσε ότι αυτή η ημερίδα μοιάζει ίσως με ένα ακόμη επεισόδιο σε μια σειρά συζητήσεων για τα ΔΗΠΕΘΕ . Όμως είναι πραγματική η ανάγκη να ενδυναμωθούν και να δημιουργήσουν έργο. «Εμείς ερχόμαστε να οργανώσουμε και να κωδικοποιήσουμε τη συζήτηση αυτή προκειμένου να πάρουμε εποικοδομητικές αποφάσεις. Θα πρέπει όμως πρώτα να εξετάσουμε:
- Ποιος είναι ο σκοπός που υπηρετούν;
- Πώς θα τον υπηρετήσουν καλύτερα;
- Τι εργαλεία χρειάζονται;
- Και ποιος μπορεί να εξασφαλίσει αυτά τα εργαλεία;»
Στη συνέχεια ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού αναφέρθηκε στους λόγος που επιβάλλουν τον επαναπροσδιορισμό του θεσμού, εστιάζοντας κυρίως στο γεγονός ότι από το 1980 οπότε δημιουργήθηκαν τα ΔΗΠΕΘΕ και μετά άλλαξε το θέατρο. «Αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε στην Αθήνα μαζί με την επιρροή και την οικονομική δύναμη των ΜΜΕ απορροφώντας τεράστιο καλλιτεχνικό περιεχόμενο από τις περιφέρειες. Όμως για να αντιστραφεί αυτή η πορεία πρέπει να δυναμώσουμε ένα καίριο στοιχείο. Την σχέση των ΔΗΠΕΘΕ με την τοπική κοινωνία.
Αξίζει στα ΔΗΠΕΘΕ να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι μιας κοινωνίας που έχει όραμα για το μέλλον της, άποψη για την πορεία της και ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα. Και βέβαια η τέχνη πρέπει να ηγείται της κοινωνίας και πρέπει να έχει την υποστήριξή της για να το κάνει.»
