Στο πλαίσιο του 9ου Beyond Borders Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου (25 Αυγούστου – 1 Σεπτεμβρίου 2024) προβάλλονται πέντε ελληνικές ταινίες που θα διαγωνιστούν στο Κυρίως και στο μicro Διαγωνιστικό Τμήμα, καθώς και ακόμα έξι ταινίες που θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε εκτός διαγωνιστικού προγράμματος, στο Πανόραμα. Ανθρώπινες σχέσεις, αναπηρία και σπάσιμο των στερεοτύπων, αόρατη εργασία και απομόνωση, γυναικεία χειραφέτηση, άγνωστοι μακρινοί πολιτισμοί και άγνωστες πτυχές γνωστών ιστοριών, γήρανση και βιοπορισμός είναι μεταξύ άλλων ζητήματα που έχουν απασχολήσει τους Έλληνες δημιουργούς σε ταινίες που ξεχώρισαν και θα προβληθούν την εβδομάδα του Φεστιβάλ στο μοναδικό Καστελλόριζο.
Στρατηγικός Εταίρος του Beyond Borders είναι η ΔΕΗ, η κορυφαία εταιρεία ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη που στηρίζει ενεργά τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ως αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας, η ΔΕΗ ενισχύει το διάλογο με τον πολιτισμό και την τέχνη, υποστηρίζοντας όλους και όσα μας οδηγούν στο μέλλον, ένα μέλλον καλύτερο για όλους, όπου τον πρώτο λόγο έχει ο πολιτισμός.
Ας γνωρίσουμε καλύτερα τις ελληνικές συμμετοχές στο 9o Beyond Borders:
Κυρίως Διαγωνιστικό τμήμα
Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα του Χρήστου Αδριανόπουλου, Ελλάδα, 2023, 71’
Το “ Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα ” παρακολουθεί τη ζωή της Νότας και του Ηλία, ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που ζει σε διαφορετικούς κόσμους κάτω από την ίδια στέγη εδώ και 43 χρόνια. Όταν η πανδημία τους αναγκάζει να μείνουν σε εσωτερικούς χώρους, η καθημερινότητά τους γίνεται επαναλαμβανόμενη και τετριμμένη. Η ταινία απογυμνώνει την εξιδανικευμένη άποψη μιας τέλειας, αιώνιας αγάπης και αντ’ αυτού εστιάζει στην πραγματικότητα της γήρανσης και της σταδιακής παρακμής του σώματος και του μυαλού τους. Ο τίτλος “ Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα ” αντανακλά την αίσθηση του κενού και την αποδοχή του ελάχιστου. Λειτουργεί ως υπενθύμιση για να εκτιμήσουμε τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μας όσο ακόμα μπορούμε και να αντιμετωπίσουμε το μέλλον με ταπεινότητα. Συνολικά, η ταινία είναι μια οδυνηρή απεικόνιση των προκλήσεων της γήρανσης και της σημασίας του να συμβιβαστούμε με τις πραγματικότητές της.
Ο Χρήστος Αδριανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 2014, όπου σπούδασε κινηματογράφο στο SUNY Purchase. Η πτυχιακή του ταινία, “The Big Tomato“, προβλήθηκε σε διάφορα ελληνικά φεστιβάλ. Η τελευταία του ταινία και πρώτη μεγάλου μήκους ταινία, “Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα“, έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα για Πρωτοεμφανιζόμενες Ταινίες στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η ταινία απέσπασε το Βραβείο Αργυρός Αλέξανδρος, το Βραβείο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής Νέων.
Λώξη των Δημήτρη Ζάχου, Θανάση Καφετζή, Ελλάδα, 2024, 87′
Η Λωξάνδρα, μια νέα γυναίκα με σύνδρομο Down, γίνεται το πρώτο ανάπηρο άτομο που υπογράφει συμβόλαιο ηθοποιού με το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας. Αφήνει την πόλη και τη γνώριμη καθημερινότητά της και ταξιδεύει στην Αθήνα για να γίνει μέλος του επαγγελματικού θιάσου του Εθνικού. Για τους επόμενους 6 μήνες η Λώξη κάνει πρόβες και φίλους, ερωτεύεται, διασκεδάζει, απογοητεύεται και συνεχίζει ξανά και ξανά να διεκδικεί προσβασιμότητα στην πράξη, ανατρέποντας ένα στερεότυπο τη φορά.
Ο Δημήτρης Ζάχος σπούδασε Κινηματογράφο στο ΑΠΘ, με την πτυχιακή του ταινία “Πιγκουίνοι” να διακρίνεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ το 2020 η ταινία του με τίτλο “Βούτα” βραβεύτηκε στο 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Η ταινία “Λώξη” είναι το πρώτο του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, σε συν-σκηνοθεσία με τον Θ. Καφετζή. Έχει σχεδιάσει βιντεοπροβολές για θεατρικές παραστάσεις, έχει διδάξει σκηνοθεσία στο Τμ. Κινηματογράφου ΑΠΘ και υποκριτική σε δραματικές σχολές.
Ο Θανάσης Καφετζής γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτος του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται ως κινηματογραφιστής στη Αθήνα. Εργάστηκε ως κινηματογραφιστής και βοηθός σκηνοθέτη στο ντοκιμαντέρ “Next stop: Utopia“, το οποίο έκανε πρεμιέρα ως επίσημη επιλογή στο IDFA και κέρδισε πολλά βραβεία σε όλο τον κόσμο. Η “Λώξη” είναι το δεύτερο ντοκιμαντέρ του μεγάλου μήκους.
Η χώρα των λησμονημένων τραγουδιών του Βλαδίμηρου Νικολούζου, Ελλάδα, 2023, 93′
Το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε μέσω μιας συλλογικής δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ του Deep Forest Foundation και των ιθαγενών κοινοτήτων του δάσους του Αμαζονίου. Καταγράφει σημαντικές στιγμές από τη ζωή των Kaxinawa Huni Kuin, Awa, Kayapo, Matis, Enawene Nawe και Shipibo, οι οποίοι ζουν δίπλα σε πλατιά ποτάμια και τεράστια δέντρα. Με επαναλαμβανόμενο μοτίβο έναν αρχαίο μύθο, βυθιζόμαστε στον πολιτισμό τους, στο κοσμολογικό τους όραμα και στην καθημερινή τους ζωή, ενώ συνδέουμε το παρελθόν και το παρόν τους μέσα από σπάνιο φωτογραφικό αρχειακό υλικό του 20ού αιώνα.
Ο Βλαδίμηρος Νικολούζος γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1979. Είναι ποιητής, θεατρικός σκηνοθέτης και ανεξάρτητος κινηματογραφιστής. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές, «Άνθη μέσα στη σιδερένια νύχτα (2015)» και «Aurora (2017)». Το 2014, τιμήθηκε με την Ειδική Μνεία FIPRESCI στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Polk. Την ίδια χρονιά, ήταν επίσης υποψήφιος για το καλύτερο ντεμπούτο ανεξάρτητου σκηνοθέτη στην Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου. Στο θέατρο, έχει συνεργαστεί ως θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης με το Εθνικό Θέατρο και το Φεστιβάλ Αθηνών, καθώς και με ανεξάρτητα θέατρα στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη. Η χώρα των λησμονημένων τραγουδιών (2024), που έκανε πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του και η πρώτη από μια σειρά ντοκιμαντέρ που σκοπεύει να γυρίσει σε όλον τον κόσμο.
Micro Διαγωνιστικό τμήμα
Εσωτερική των Λάουρα Μαραγκουδάκη & Τατιάνα Μαυρομάτη, Ελλάδα, 2022, 12’
Ένα πορτρέτο της «αόρατης» εργασίας των Γεωργιανών γυναικών που δουλεύουν ως εσωτερικές οικιακές βοηθοί σε ελληνικά νοικοκυριά. Η μονότονη και απαιτητική φύση της δουλειάς της φροντίδας υπογραμμίζει την απομόνωση γυναικών που ζουν μια ζωή στην υπηρεσία άλλων. Είκοσι τέσσερις ώρες την ημέρα, έξι μέρες την εβδομάδα, με ένα μονάχα ρεπό την Κυριακή.
Η Λώρα Μαραγκουδάκη είναι εικαστικός και σκηνοθέτης. Η δουλειά της συνδυάζει το ντοκιμαντέρ με την οπτική και εικαστική έρευνα. Την ενδιαφέρουν οι συλλογικές και ατομικές αφηγήσεις που συνθέτουν τις ιστορίες κοινοτήτων. Η εικαστική της πρακτική συνδυάζει στοιχεία προφορικής ιστορίας, τη χρήση αρχείων και τη συνεργασία με κοινότητες που διεκδικούν ορατότητα σε θέματα όπως η μετανάστευση, η γυναικεία εργασία και οι βίαιοι μετασχηματισμοί στον αστικό χώρο μέσω του gentrification και προγραμμάτων «ανάπλασης». Σπούδασε και εργάστηκε ως εικαστικός, σκηνοθέτρια και επιμελήτρια για χρόνια στην Αγγλία και πλέον ζει και δουλεύει μόνιμα στην Αθήνα.
Η Τατιάνα Μαυρομάτη ζει στην Αθήνα, όπου εργάζεται ως φωτογράφος και καθηγήτρια φωτογραφίας. Η πρακτική της σχετίζεται με τη φωτογραφία ντοκουμέντου και τη χρόνια έρευνα, ενώ πρόσφατα έχει ενσωματώσει και την παραγωγή βίντεο στη μέθοδό της. Τα θέματά της αφορούν τις μεταναστευτικές κοινότητες και κουλτούρες στην Αθήνα, όπως και ζητήματα έμφυλων διαχωρισμών και γυναικείας εργασίας. Φωτογραφίζει γυναίκες από τη Γεωργία από το 2014, σε μια προσπάθεια να κάνει ορατές τις πτυχές της ζωής των γυναικών της Γεωργίας που παραλείπονται από τις κυρίαρχες αφηγήσεις για τις κοινότητες των μεταναστών. Οι φωτογραφίες της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή sites και εφημερίδες, όπως και σε φωτογραφικές εκδόσεις. Έχει οργανώσει και συμμετάσχει σε πολλές συλλογικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο Τελάλης του Βαγγέλη Πυρπίλη, Ελλάδα, 2024, 20’ / The Town Crier by Vaggelis Pirpilis, Greece, 2024, 20′
Ο ηθοποιός Τάσος Κορόζης ζει στην επαρχιακή πόλη του Αγρινίου. Μετά την οικονομική κρίση, οι λιγοστές ευκαιρίες να εργαστεί ως ηθοποιός δεν αρκούν πλέον για να βιοποριστεί. Έτσι δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην ανακοίνωση γεγονότων και εκδηλώσεων μέσω μεγάφωνων τοποθετημένων στο ρετρό αυτοκίνητό του, διαφημίζοντας εκδηλώσεις και πανηγύρια.
Ο Βαγγέλης Πυρπίλης είναι κινηματογραφιστής και γραφιστικός σχεδιαστής με Master of Arts στην οπτική επικοινωνία & διαδραστικά μέσα.
Πανόραμα
Γυρισμός του Νίκου Καρακώστα, Ελλάδα, 2023, 46’
Μετά χρόνων απουσία από το Καστελλόριζο, ένας νησιώτης νοσταλγεί να γυρίσει στην πατρίδα του. Επιθυμεί να ξαναδεί τα σπίτια που τρέμουν στο νερό. Θέλει να συναντήσει τους συντρόφους. Ζητάει να μάθει για την τύχη δυο φίλων του ψαράδων που χάθηκαν στα Τουρκικά νερά. Ο Γυρισμός τον αφήνει έκπληκτο. Παρατηρεί την αλλαγή και τον εξωραϊσμό του Καστελλόριζου, σε αντίθεση με τα ερείπια πού είχε αφήσει πίσω του φεύγοντας. Συγχρόνως ξαναζεί το δράμα και την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη η πατρίδα του κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: νιώθει να αναδύονται ακόμη σπαρταριστά, πίσω από την φρεσκοβαμμένη πρόσοψη των σπιτιών, τα ίχνη της περασμένης συμφοράς. Οι παλιοί φίλοι δεν βρίσκονται πλέον στο νησί, όμως πληροφορείται για τον γυρισμό των ψαράδων που, επικηρυγμένοι από τις τουρκικές αρχές, διακινδύνευσαν τη ζωή τους κολυμπώντας νυχτιάτικα, γυμνοί στα παγωμένα νερά της Λυκίας, ανάμεσα σε βάρκες γεμάτες τούρκους στρατιώτες, καταφέρνοντας ανέλπιστα να επιστρέψουν σώοι στο Καστελλόριζο .
Ο Νίκος Καρακώστας γεννήθηκε στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην Κυψέλη και τελείωσε τη σχολή Μωραΐτη. Μαθήτευσε δίπλα στον καθηγητή κιθάρας Γεράσιμο Μηλιαρέση. Γράφτηκε στη Φιλοσοφική σχολή της Σορβόννης. Συνέχισε τις σπουδές του στη σχολή θεάτρου École du Théâtre d’Aujourd’hui στο Παρίσι με καθηγητές από την Comédie-Française. Έπειτα φοίτησε στη σχολή θεάτρου East 15 Acting School στο Λονδίνο και έπειτα στο London Film School. Έγραψε 7 ποιητικές συλλογές και 3 μυθιστορήματα. Έχει γράψει τραγούδια και μουσικές που εκδόθηκαν σε CD. Έχει δημιουργήσει, σε δική του παραγωγή και μουσική, έξι ντοκιμαντέρ τα οποία αναδείχθηκαν στην Ελλάδα, στην κρατική τηλεόραση και στο εξωτερικό. Ζει στην Κηφισιά, όταν δεν ταξιδεύει με το τρεχαντήρι ‘Αλκμήνη’ που έχει για ορμητήριο το Κουφονήσι.
Μάνα της Valerie Kontakos, Ελλάδα, 2014, 67’
Το 1962 μια παρέα κοριτσιών έγινε πρωτοσέλιδο όταν το έσκασαν απ’ το σπίτι για να κλειστούν σε μοναστήρι. Κάθε φορά που το έσκαγαν όμως, οι γονείς τους τις έφερναν με το ζόρι πίσω, μέχρι που η τρίτη απόπειρά τους στέφθηκε με επιτυχία. Σκοπός τους όμως δεν ήταν να απομονωθούν απ’ την κοινωνία με νηστεία και προσευχή. Αυτό που ήθελαν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο, ήταν να προσφέρουν καταφύγιο σε παραμελημένα και κακοποιημένα παιδιά. Μισό αιώνα αργότερα, οι πρωτεργάτιδες του Λυρείου Παιδικού Χωριού συνεχίζουν να περιθάλπουν παιδιά χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος και την εκκλησία. Το «Μάνα» είναι μια διαφορετική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης που έχει αλλάξει τις ζωές εκατοντάδων παιδιών ως τώρα, επαναπροσδιορίζοντας την έννοια του όρου ανύπαντρη μητέρα!
Η Valerie Kontakos ζει μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης. Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, εργάστηκε ως επιμελήτρια ήχου για τους αδελφούς Maysles, την Deborah Dickson, την Anita Thacher και άλλους. Το 1989 σκηνοθέτησε το πρώτο της ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους A Quality of Light. Το 1994 έγινε αναπληρώτρια διευθύντρια του Ελληνικού Ιδρύματος στη Νέα Υόρκη, όπου ξεκίνησε το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της, Who’s on First? (2006), προβλήθηκε στις ΗΠΑ, την Ελλάδα, τη Φινλανδία και τη Νότια Κορέα. Το 2007 ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Exile Films στην Αθήνα και το 2009 τη μη κερδοσκοπική εταιρεία Exile Room, η οποία επικεντρώνεται στην κοινωνική προβολή μέσω του ντοκιμαντέρ. Το Queen of the Deuce είναι η τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της.
Στην Άκρη του Αιγαίου, Καστελλόριζο των Άγγελου Κοβότσου και Ειρήνης Σαρίογλου Ελλάδα, 2015, 55’
Ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ -αναδρομή στην πολυτάραχη ιστορία της μικρής νησιωτικής κοινότητας του ακριτικού Καστελλορίζου, της αρχαίας Μεγίστης, που αποτυπώνει τα βασικά ιστορικά γεγονότα από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Το αφιέρωμα αυτό αποτελεί φόρο τιμής στην ιστορία του νησιού, καθώς προσπαθεί να αναδείξει τη σπουδαία πολιτισμική, ιστορική και οικονομική κληρονομιά των Καστελλοριζιών.
Ο Άγγελος Κοβότσος σπούδασε Κινηματογράφο στη σχολή Σταυράκου. Έγραψε και σκηνοθέτησε πάνω από 100 ταινίες – ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Έχει βραβευτεί δυο φορές στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Επιμορφώθηκε στο εργαστήριο BDC DISCOVERIES του Creative Europe και στο Script Development του MEDEA. Μέλος της εταιρείας παραγωγής “Smiling Sketches”. Διδάσκει ντοκιμαντέρ από τη δεκαετία του 1990 σε σχολές κινηματογράφου και ΑΕΙ. Έχει διατελέσει μέλος κριτικών επιτροπών σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ. Συνεργάζεται με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων και το Story Doc. Mέλος του ΔΣ της Ένωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ (GDA). Είναι πτυχιούχος Οικονομικών του Ε.Κ.Π.Α.
Η Ειρήνη Σαρίογλου γεννήθηκε το 1972 στην Πόλη. Απόφοιτη του Ζαππείου Λυκείου, σπούδασε αρχικά Γαλλική Γλώσσα και Λογοτεχνία στα Πανεπιστήμια Μαρμαρά και Grenoble. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και του ΙΚΥ στο Πανεπιστήμιο του Birmingham της Μεγάλης Βρετανίας – Τμήμα Βυζαντινών, Οθωμανικών και Νεοελληνικών Σπουδών. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πόλης. Από το 2008 είναι συν-ιδρύτρια και Γενική Γραμματέας του Ελληνικού Ιδρύματος Ιστορικών Μελετών (ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ.) Από το 2016 μέχρι και σήμερα διατελεί καλλιτεχνική διευθύντρια του Beyond Borders – Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου.
Χάλκη- Πρωτοβουλία GR Eco Islands του Αλέξανδρου Σκούρα, Ελλάδα, 2023, 7’51’’
H Χάλκη έγινε το πρώτο Πράσινο-Έξυπνο Νησί, ένα πρότυπο πράσινης οικονομίας, ενεργειακής αυτονομίας και ψηφιακών καινοτομιών, μέσα από σημαντικές δράσεις που ανέλαβε η ΔΕΗ. Πιο συγκεκριμένα: Την κάλυψη του κόστους εξοπλισμού για την κατασκευή φωτοβολταϊκού πάρκου ισχύος 1 MW, χάρη στο οποίο διασφαλίζεται μείωση της δαπάνης για ηλεκτρική ενέργεια από τα νοικοκυριά και τους επαγγελματίες του νησιού και την τοποθέτηση 4 δημόσιων προσβάσιμων σημείων φόρτισης ΔΕΗ Blue, που συμβάλλουν στη μείωση του κλιματικού αποτυπώματος του τομέα των μεταφορών στο νησί. Στο ντοκιμαντέρ γνωρίζουμε τα πρόσωπα της Χάλκης που κάνουν αυτό το όραμα πραγματικότητα: από τον Δήμαρχο και τον πρόεδρο της ενεργειακής κοινότητας, τις δυναμικές γυναίκες της Χάλκης έως και τον μοναδικό οδηγό ηλεκτρικού ταξί του νησιού, που μας μιλούν για τη μεγάλη αλλαγή που βιώνουν στην καθημερινότητά τους.
Ο Αλέξανδρος Σκούρας ζει στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει οικονομικά, πολιτισμό και φιλοσοφία. Από το 2011 έχει σκηνοθετήσει 6 ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους, 2 ντοκιμαντέρ μικρού μήκους και ένα ντοκιμαντέρ 90’ για τον Νίκο Καζαντζάκη. Σήμερα δουλεύει στην τηλεόραση ως ανεξάρτητος σκηνοθέτης και παραγωγός, με εξειδίκευση στο ντοκιμαντέρ, έχοντας σκηνοθετήσει μέχρι τώρα 79 ωριαία επεισόδια.
From Cambridge with Love – A Call to mend the Parthenon’s broken treasures του Λεωνίδα Λιαμπέη, Ελλάδα, 2024, 38’
Τα προηγούμενα χρόνια, οι Άγγλοι κλασικιστές χρησιμοποίησαν τις γνώσεις που είχαν αποκτήσει σε σπουδαίους τόπους μάθησης όπως το Κέιμπριτζ για να εκμεταλλευτούν και να λεηλατήσουν την κληρονομιά της Ελλάδας. Ανάμεσά τους ήταν ο Philip Hunt, ο κλασικιστής με σπουδές στο Κέιμπριτζ, ο οποίος επέτρεψε στον λόρδο Έλγιν να αφαιρέσει από την Ακρόπολη περισσότερα από τα μισά γλυπτά που είχαν διασωθεί και να τα μεταφέρει στην Αγγλία, όπου βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Αυτές τις μέρες, νέες φωνές ακούγονται στις όχθες του ποταμού Καμ. Ο απόφοιτος του Κέιμπριτζ και συγγραφέας Bruce Clark επιστρέφει στην παλιά του πανεπιστημιούπολη για να ρωτήσει γιατί οι μελετητές και οι καλλιτέχνες έχουν αλλάξει τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα. Αντί να μετατρέψουν την ελληνική κληρονομιά προς όφελός τους, φαίνονται αποφασισμένοι να επανενώσουν και να επιδιορθώσουν τα σπασμένα γλυπτά – και τις σπασμένες φιλίες.
Ο Λεωνίδας Λιαμπέης έχει πάνω από 16 χρόνια εμπειρίας στη δημιουργική παραγωγή και την έρευνα σε εθνικές και διεθνείς συμπαραγωγές, κυρίως σε ταινίες και τηλεοπτικές παραγωγές μη μυθοπλασίας, αλλά και σε εκθέσεις πολυμέσων και καμπάνιες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ως Associate και Line Producer, εργάστηκε σε συμπαραγωγές με την HBO Europe, NatGeo, Eurimages, CE Media, Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Ιταλικό Κέντρο Κινηματογράφου κ.ά. Ως παραγωγός έχει ολοκληρώσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ, το ΕΚΚ και το ΕΚΟΜΕ και τώρα παράγει μια δραματοποιημένη σειρά ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση του ΣΚΑΪ, καθώς και διάφορα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, που έχουν διακριθεί στο 2021 Pitching και στο 2024 Docs in Progress του TiDF ή ταξιδέψει στο IMPACT Lab στο WEMW 2024. Το 2014 έλαβε το βραβείο Focal Award για την καλύτερη χρήση αρχειακού υλικού σε παραγωγή ιστορίας, ενώ οι παραπάνω ταινίες έχουν επιλεγεί για τα CPH:DOX, Visions du Reel, European Film Awards κ.ά. Συνδυάζει πτυχίο Πολιτικής, Φιλοσοφίας και Οικονομικών από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης καθώς και πτυχίο Ζωγραφικής από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Underwonder, επ. 1: Η Λίμνη της Βουλιαγμένης του Κώστα Καρύδα, Ελλάδα, 2024, 51’
Στην καρδιά της Αττικής, θα βρείτε ένα γεωλογικό θαύμα. Το σπήλαιο της λίμνης Βουλιαγμένης είναι ένα αξιοσημείωτο γεωλογικό φαινόμενο. Ο κύριος υποθαλάσσιος θάλαμος του σπηλαίου, ο οποίος έχει εξερευνηθεί μέχρι σήμερα και έχει χωρητικότητα περίπου 2.000.000 κυβικά μέτρα, θεωρείται ο μεγαλύτερος “βυθισμένος” θάλαμος στην Ευρώπη και ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει αυτό το μοναδικό φαινόμενο μέσα από μοναδικής ομορφιάς υποβρύχια πλάνα και τρισδιάστατες γραφικές απεικονίσεις. Επιχειρεί να καταγράψει το βαθύτερο σημείο του σπηλαίου, πέρα από τα 125 μέτρα που επιχείρησε η τελευταία επιστημονική αποστολή το 2009.
Ο Κώστας Καρύδας είναι Έλληνας σκηνοθέτης με έργο στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει βραβευμένες ταινίες μικρού μήκους, όπως το “Wake Up” (2011) και το “The Activists” (2016). Το πρόσφατο έργο του, “Underwonder,” είναι μια τετραμερής σειρά ντοκιμαντέρ, σε παραγωγή της Cosmote TV, που εξερευνά τις υποβρύχιες σπηλιές της Ελλάδας και αποκαλύπτει πληροφορίες για το γεωλογικό παρελθόν της.
