Αρχική Αεροπορικά Νέα Ένωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας Ελλάδας: Η δημιουργία Digital/Remote Towers στα αεροδρόμια είναι...

Ένωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας Ελλάδας: Η δημιουργία Digital/Remote Towers στα αεροδρόμια είναι ένα project επικίνδυνο και πρακτικά μη εφαρμόσιμο

Η Ένωση Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας Ελλάδας κατόπιν των τελευταίων εξελίξεων, όσον αφορά την πρόθεση του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών περί δημιουργίας Digital/Remote Towers σε δώδεκα (12) παραχωρημένα αεροδρόμια προσυπολογιζόμενου κόστους εβδομήντα επτά (77) εκατομμυρίων ευρώ και με απόλυτο αίσθημα ευθύνης, επιθυμεί να ενημερώσει κάθε ενδιαφερόμενο για τα κάτωθι:

Όπως προκύπτει από το από 11/12/2023 ενημερωτικό/εισηγητικό σημείωμα των καθ’ ύλη
αρμόδιων διευθύνσεων εναέριας κυκλοφορίας της ΥΠΑ, ουδέποτε αυτές ενημερώθηκαν για
την πρόθεση αυτή, καθώς και ουδέποτε ζητήθηκαν από αυτές οι απόψεις ή ο σχολιασμός τους σχετικά με την επίμαχη μελέτη της εταιρείας Planet. Οι επιφυλάξεις που εκφράζονται από το σύνολο των αρμόδιων επιχειρησιακών διευθύνσεων της ΥΠΑ θα ήταν εγκληματικό να μην ληφθούν υπ’ όψη.

Η πολιτική ηγεσία της χώρας έχει λάβει τις επιστολές τόσο της IFATCA (International
Federation of Air Traffic Controllers’ Associations) όσο και του ATCEUC (Air Traffic
Controllers European Unions Coordination), που εκφράζουν εξίσου σοβαρές ανησυχίες και
επιφυλάξεις σχετικά με το project αυτό, τόσο υπό το πρίσμα της ασφάλειας, όσο και από τη
σκοπιά της εθνικής ασφάλειας, της βιωσιμότητας και της χρησιμότητας. Παράλληλα θέτουν
καίρια ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα και τους σκοπούς που κρύβονται πίσω από αυτό το δήθεν εκσυγχρονιστικό σχέδιο.

Ως κλάδος δεν είμαστε αρνητικοί στις τεχνολογικές εξελίξεις και τον εκσυγχρονισμό, ωστόσο οφείλουμε με επαγγελματισμό να τονίσουμε τα προβλήματα, τους αντικειμενικούς
περιορισμούς αλλά και τους κινδύνους, τόσο για την αεροπορία όσο και για την εθνική
ασφάλεια που εισάγονται από τα συστήματα Remote/Digital Towers.

Η ΕΕΕΚΕ ύστερα από τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη είχε δημοσιοποιήσει δελτίο
τύπου που αναφέρεται στα σοβαρότατα και ζωτικής σημασίας προβλήματα υλικοτεχνικού
εξοπλισμού που ταλανίζουν εδώ και πολλά χρόνια την εναέρια κυκλοφορία, ενώ απέστειλε
στην ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, αμέσως μετά την ανάληψη των
καθηκόντων της, έκθεση δώδεκα σελίδων σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης σύγχρονου εξοπλισμού σε όλες τις μονάδες ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας. Παρόλα αυτά ουδεμία πρόοδος έχει σημειωθεί στα εν λόγω ζητήματα, ενώ η μελέτη αυτή έχει καταλήξει πιθανόν στον κάλαθο των άχρηστων του αρμόδιου Υπουργείου. Την κατάσταση που επικρατεί επιβεβαίωσε και ο Διοικητής της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας κ. Τσίτουρας πολύ πρόσφατα, στις 18/12/2023, κατά την παρουσία του στη Βουλή.

Από τη στιγμή που το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αντί να λάβει υπόψη τις
προτάσεις μας και τις εισηγήσεις των καθ’ ύλην αρμόδιων Διευθύνσεων της ΥΠΑ για τον
εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού, σκοπεύει να κατασπαταλήσει δεκάδες εκατομμύρια από το
Ταμείο ανάκαμψης σε ένα project αχρείαστο, επικίνδυνο και πρακτικά μη εφαρμόσιμο, εύλογα προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

  1. Γιατί ανατέθηκε εξαρχής στην εταιρεία Planet, με απευθείας ανάθεση, πώς έγινε αποδεκτή η πρόχειρη μελέτη που παραδόθηκε και για ποιο λόγο ουδέποτε ζητήθηκαν οι απόψεις των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων της ΥΠΑ επί αυτής;
  2. Η προσπάθεια αποδυνάμωσης της φυσικής παρουσίας σε ιδιαίτερα ευαίσθητες κοινωνικά νησιωτικές περιοχές αποτελεί συνειδητή επιλογή του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών; Έχουν ερωτηθεί τα Υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στα εθνικά θέματα και μάλιστα στην ευαίσθητη περιοχή του Αιγαίου;

    3. Πώς ακριβώς θα υλοποιηθεί αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο εγκατάστασης δώδεκα
    συστημάτων Remote/Digital Towers και μάλιστα σε λιγότερο από δύο χρόνια, όταν η
    γερμανική εταιρεία DFS που προτίθεται να αναλάβει την υλοποίηση του, ξεκίνησε στη
    Γερμανία το 2004 το Remote Tower Control System και σχεδόν 20 χρόνια μετά δεν έχει
    καταφέρει να παραδώσει ούτε τρία (3) Remote Towers στη γερμανική επικράτεια;

    4. Με ποια κριτήρια θα επιλεγεί τελικά ο ανάδοχος αυτού του έργου, το οποίο θα
    χρηματοδοτηθεί με χρήματα των φορολογουμένων, αλλά η ανάθεση θα γίνει από την
    διαχειρίστρια εταιρεία των αεροδρομίων παρακάμπτοντας τις δικλίδες του νόμου για τις
    δημόσιες προμήθειες;

    5. Ποιο είναι το κίνητρο για την ελληνική κυβέρνηση να οδηγεί κονδύλια σε ανταγωνιστή της ΥΠΑ (η DFS είναι ο γερμανικός πάροχος υπηρεσιών αεροναυτιλίας), ο οποίος μάλιστα έχει δηλωμένη πρόθεση για την ανάληψη του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας σε αεροδρόμια εκτός της γερμανικής επικράτειας;

    6. Πώς θεωρεί το υπουργείο ότι το έργο είναι επ’ ωφελεία της ΥΠΑ και όχι της Fraport, από τη στιγμή που οι επιχειρησιακές διευθύνσεις της ΥΠΑ δεν ζήτησαν ποτέ την πραγματοποίησή του, αλλά αντίθετα η Fraport προωθεί την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου εδώ και χρόνια; Με ποιο σκεπτικό το Υπουργείο νομιμοποιεί τη Fraport να λαμβάνει αποφάσεις για την προμήθεια συστημάτων διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας;

    7. Ποιο θα είναι τελικά το όφελος και για ποιον από την δαπάνη των 77 εκατομμυρίων ευρώ για το συγκεκριμένο έργο, αφού αποδεδειγμένα ούτε η χωρητικότητα των αεροδρομίων θα αυξηθεί ούτε θα υπάρξει κάποια αλλαγή στις απαιτήσεις σε προσωπικό;

    Γιατί τα χρήματα αυτά δεν δαπανώνται σε επέκταση κρίσιμων υποδομών των αεροδρομίων (όπως οι χώροι στάθμευσης αεροσκαφών), όπου θα υπήρχε άμεσο και σημαντικό όφελος για τα αεροδρόμια και τις τοπικές κοινωνίες;

Για ακόμη μια φορά κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς μάλιστα η τουριστική σεζόν 2024 δεν είναι μακριά και τα προβλήματα παραμένουν τεράστια. Ο τρόπος υλοποίησης του συγκεκριμένου έργου προσομοιάζει με προηγούμενες προμήθειες του Υπουργείου οι οποίες είχαν οδυνηρές συνέπειες και αποτελούν σκάνδαλα που ακόμα απασχολούν την κοινή γνώμη.

Το Υπουργείο καλό θα ήταν να επικεντρωθεί στην επίλυση των χρονιζόντων αυτών
προβλημάτων, με τη διάθεση των ανάλογων οικονομικών πόρων και μάλιστα σε πολύ άμεσο χρόνο, και να εγκαταλείψει αμφιβόλου ασφάλειας και χρησιμότητας σχέδια περί
Remote/Digital Towers που μόνο ερωτηματικά προκαλούν για τα κίνητρα της πολιτικής
ηγεσίας.