Στη φωτογραφία ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 1951 1ο Δ.Σ. ΕΟΤ, 3ος από αριστερά
Του Κώστα Κατσιγιάννη (https://el-gr.facebook.com/kostas.katsigiannis.908) Διπλωμ. Πολιτικού Μηχανικού,
πρώην Γενικού Διευθυντή Ε.Ο.Τ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο δημιουργός του εμβληματικού ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» αλλά και ο πρώτος πρόεδρος των Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων
Γεννημένος στην Πάτρα, ο Πετρακόπουλος ασχολήθηκε αρχικά με τη δημοσιογραφία.
Κατά την εξαετή παραμονή του στη Ρώμη λόγω σπουδών (1904-1910) έστελνε ανταποκρίσεις στην εφημερίδα “Eστία”, που αφορούσαν συχνά στον τουρισμό. Όπως έλεγε ο ίδιος «εσκέφθην και εγώ, τότε ότι και η Ελλάς που δεν υστερούσε της Ιταλίας, ούτε εις φυσικάς καλλονάς ούτε εις αρχαιολογικούς θησαυρούς, θα ηδύνατο να εκμεταλλευθή την βιομηχανίαν των ξένων».
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, διατέλεσε για τρία χρόνια (1912-1915) διευθυντής του γραφείου Τύπου και ιδιαίτερος γραμματέας του Βενιζέλου. Μάλιστα με αυτές τις δύο ιδιότητες μετείχε στην υπό τον πρωθυπουργό αντιπροσωπεία, που μετέβη στο Βουκουρέστι για την υπογραφή της ομώνυμης συνθήκης (10 Αυγούστου 1913), με την οποία τερματίστηκε ο Βαλκανικός Πόλεμος.
Ακόμα, ο Πετρακόπουλος πρότεινε στον πρωθυπουργό τη δημιουργία του Ε.Ο.Τ. (1929) στα πρότυπα του αντίστοιχου ιταλικού Οργανισμού ΕΝΙΤ (έτος ίδρυσης 1919), διότι παρακολουθούσε τα δρώμενα στη γείτονα λόγω της εκεί μακρόχρονης παραμονής του.
Υπήρξε ο μόνος που μετείχε στα πρώτα δ.σ., τόσο του προπολεμικού όσο και του μεταπολεμικού Ε.Ο.Τ.
Ανέλαβε καθήκοντα προέδρου του πρώτου δ.σ. του Ε.Ο.Τ. (1930) και ασχολήθηκε κυρίως με θέματα διεθνών σχέσεων. Συνεργάστηκε στενά με τον Ελληνοτουρκικό Σύνδεσμο (έδρα Κωνσταντινούπολη), διότι πίστευε στην ανάπτυξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Το 1934, ως ιδιοκτήτης και γενικός υπεύθυνος λειτουργίας του εμβληματικού ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» της Αθήνας, δημιούργησε την πρώτη εταιρία κρατήσεων σε συνεργασία με τα πιο σημαντικά ξενοδοχεία της Γαλλίας, Ιταλίας, Αγγλίας και Βελγίου.
Το 1935 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου, ενώ πρωτοστάτησε και στη δημιουργία του Ταμείου Ασφαλίσεως Ξενοδόχων (1937).
To ίδιο έτος, συνέβαλε αποφασιστικά στην ίδρυση των Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων, αναλαμβάνοντας καθήκοντα προέδρου του πρώτου δ.σ.
Για πολλά χρόνια, κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, χρησιμοποιήθηκαν ως καθηγητές των Τουριστικών Σχολών στελέχη που είχαν εργαστεί σε διάφορα τμήματα του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία», αφού το ιστορικό ξενοδοχείο αποτέλεσε πραγματικό εργαστήρι πρακτικής εξάσκησης των εργαζομένων.
Το 1951 τοποθετήθηκε μέλος του πρώτου δ.σ. του επανιδρυθέντα Ε.Ο.Τ. Τότε είχε υποστηρίξει την τοποθέτηση του Δ. Παπαευστρατίου στη θέση του Γ.Γ. του Οργανισμού, με τον οποίο συνεργαζόταν επαγγελματικά και έτσι γνώριζε τις ικανότητές του.
Ο Πετρακόπουλος πίστευε πάντοτε στην ανάγκη ανάπτυξης των ελληνο-τουρκικών σχέσεων στον τουρισμού προς όφελος και των δύο χωρών. Σε άρθρο του που είχε δημοσιευτεί το 1947 στο τουριστικό περιοδικό «Ξενία» (έκδοση του Ξενοδοχειακού Επιμελητήριου) είχε αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής :
“Μόνον όταν αναπτυχθεί ευρύτατα ο τουρισμός μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, όταν δι’ αυτού αναπτυχθούν στεναί και εγκάρδιαι σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, μόνον τότε η Συμμαχία θα αποδώση τα οικονομικά και πολιτικά αποτελέσματα που προσεδόκουν οι πρωτεργάται της συνθήκης της Λωζάνης”.
Επίσης, είχε καθοριστική συμβολή στη δημιουργία της γνωστής αλυσίδας των ξενοδοχείων του Ε.Ο.Τ. «Ξενία». Όπως αναφέρει σχετικά ο Απόστολος Δοξιάδης, πρώην πρόεδρος του Ε.Ο.Τ. και εγγονός του Πετρακόπουλου :
“τo 1952 ο παππούς μου επισκέφθηκε επαγγελματικά τη Μαδρίτη, όπου του επιφυλάχθηκε πολύ θερμή φιλοξενία λόγω του κύρους που διέθετε στο διεθνή ξενοδοχειακό χώρο. Γνώρισε από κοντά την κρατική ξενοδοχειακή αλυσίδα Paradores, στην οποία βασίστηκε η ανάπτυξη του ισπανικού τουρισμού. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ενημέρωσε τους Παπαευστρατίου και Φωκά και τους προέτρεψε να επιχειρήσουν κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα”.
