ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καλημέρα σε όλους. Είμαστε εδώ σήμερα μετά την πρώτη καταγγελία που συνοδεύεται από κατάθεση μήνυσης ή μηνυτήριας αναφοράς προς τον εισαγγελέα. Αναφέρομαι στην μαρτυρία του Βασίλη και στη θεσμική διάσταση που έδωσε η νομική του παραστάτης τοποθετώντας τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Έτσι θα μπορέσουμε να παρέμβουμε θεσμικά και έγινε αυτό το οποίο ζητούσαμε από την πρώτη στιγμή. Οι καταγγελίες να είναι συγκεκριμένες και απευθύνονται εκεί που πρέπει να απευθύνονται.
Όλες οι μαρτυρίες, η συγκεκριμένη μαρτυρία μας συγκλόνισε. Δεν είναι καθόλου εύκολο όταν κανείς ακούει την κακοποίηση, την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων. Όσοι είμαστε γονείς έχουμε αρκετές φορές στη ζωή μας βρεθεί αντιμέτωποι με ένα τέτοιο φόβο, είτε τα παιδιά μας είναι αγόρια είτε είναι κορίτσια. Επομένως τα όσα ελέχθησαν, τα όσα πρόκειται να λεχθούν είναι δεδομένο ότι μας συγκλονίζουν, μας αγγίζουν προσωπικά τον καθένα, αγγίζουν την οικογένειά μας.
Η σεξουαλική βία υπό οποιαδήποτε μορφή της, πολλώ μάλλον όταν συνδέεται με παιδιά και ανήλικους είναι μια εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση, μια φρικιαστική και επονείδιστη υπόθεση που θα πρέπει να αντιμετωπίζεται εντός θεσμικού πλαισίου. Και εδώ τις τελευταίες μέρες βιώνουμε την κατάλυση του θεσμικού πολιτισμού.
Χθες συνομίλησα με τη δικηγόρο του Βασίλη, μου είπε την διαδικασία και το πού βρίσκεται. Δεν έχουμε μόνο τη βία και την κακοποίηση, τη διαστροφική και αποτρόπαιη συμπεριφορά του θύτη ή των θυτών, ταυτόχρονα αντιμετωπίζουμε μία άκρως αντιθεσμική συμπεριφορά, κραυγές που ζητούν να στήσουμε δικαστήρια εκ των ενόντων και όχι διά της νομικής οδού, διά της οδού της δικαιοσύνης. Αυτό μας ξεπερνά. Είμαστε κράτος δικαίου, οτιδήποτε άλλο θίγει την δημοκρατία και το κύρος των θεσμών.
Γι’ αυτό σήμερα το πρωί εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση κατέθεσα αναφορά, ένα υπόμνημα στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπου θέτω στην υπηρεσία της δικαιοσύνης το σύνολο των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και των εποπτευομένων του φορέων, προκειμένου να παράσχουν οποιοδήποτε αποδεικτικό μέσον το οποίο κρίνεται ότι είναι απαραίτητο. Αυτονοήτως έθεσα στην διάθεσή τους και τον εαυτό μου και την περίπτωση που κριθεί ότι είναι απαραίτητη η προσωπική μου κατάθεση για οποιαδήποτε υπόθεση και σε οποιοδήποτε στάδιο.
Αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει, το είπε πολύ χαρακτηριστικά πριν από λίγο ο πρωθυπουργός προσερχόμενος στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Να τιμωρηθούν άμεσα, να τιμωρηθούν άμεσα οι θύτες από τη δικαιοσύνη. Οι δικαστικοί και οι δημόσιοι λειτουργοί οφείλουμε να ενθαρρύνουμε τα θύματα να σπάσουν τη σιωπή τους και μαζί νοσηρά φαινόμενα και αποστήματα ετών που δεν είναι δυνατόν να είναι ανεκτά σε ένα κράτος δικαίου.
Αν πάρουμε λίγο ιστορικά τα πράγματα από την αρχή, να θυμίσω ότι η πρώτη, η πρώτη γενναία γυναίκα μου μίλησε γι’ αυτά που της είχαν συμβεί ήταν ως γνωστό η Σοφία Μπεκατώρου. Και πού μίλησε; Μίλησε στο πλαίσιο μιας ημερίδας «Σπάσε τη σιωπή, μίλησε, μην ανέχεσαι» που διοργάνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, το Υπουργείο του Αθλητισμού στο πλαίσιο ενός προγράμματος του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών στον αθλητισμό. Αμέσως ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση πήραμε θέση προκειμένου να σπάσει αυτό το απόστημα, να σπάσει η σιωπή, να οδηγηθούμε στην κάθαρση. Και η κάθαρση δεν είναι ποτέ μία εύκολη ιστορία. Είναι μία δύσκολη διαδικασία.
Από την αρχή ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δηλώσαμε όχι απλώς τη συμπαράσταση στα θύματα αλλά την απόλυτη ενθάρρυνση, την απόλυτη ενίσχυση, την απόλυτη υπεράσπιση.
Προσωπικά έχω καταθέσει την άποψή μου με δύο άρθρα σε ημερήσια εφημερίδα που ακριβώς κάνω λόγο για το σοκ το οποίο υφιστάμεθα όλοι, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε την κουλτούρα της παρενόχλησης και του βιασμού, πράγματα τα οποία είναι γνωστά τουλάχιστον από το 2017 στην Αμερική για τη βιομηχανία του θεάματος. Μας κάνει να συνειδητοποιούμε με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο το πρόσωπο του βιαστή που από δεσπόζουσα θέση σε συγκεκριμένο χώρο επιβάλλεται, επιβάλλεται από μία θέση εξουσίας χωρίς να υπολογίζει τίποτε περισσότερο.
Οφείλουμε, το έχω γράψει, το έχω πει πολλές φορές να απορρίψουμε μεγαλόφωνα πράξεις βίας ή παρενόχλησης. Να σταθούμε χωρίς παρένθετες σκέψεις στα θύματα. Να αντιληφθούμε ότι μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα, σε οποιονδήποτε άνδρα, σε οποιοδήποτε παιδί ανεξάρτητα από το μορφωτικό, κοινωνικό ή οικονομικό επίπεδο.
Δεκαετίες ολόκληρες γυναίκες και άντρες πορευτήκαμε υπό το κράτος του φόβου και της κοινωνικής απόρριψης, του αρνητικού σχολιασμού, της ανασφάλειας, του αυτοπεριορισμού, της λογοκρισίας, για πράξεις που βάναυσα πρόσβαλαν, μας πρόσβαλαν, μας σημάδεψαν ανεξίτηλα. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να σπάσει η σιωπή. Πολιτεία και κράτος, κοινωνικοί φορείς και οργανώσεις, να κόψουμε το γόρδιο δεσμό που υπαγόρευσαν πατριαρχικές παραδόσεις δεκαετιών με απόλυτη διαφάνεια και αιμοδοσία. Να μην επιτρέψουμε, να μην ανεχθούμε να υπάρξουν άλλα θύματα.
Στο Υπουργείο Πολιτισμού και όχι μόνο αλλά στο σύνολο των αρμοδιοτήτων της κυβέρνησης είναι δεδομένο ότι όπου χρειαστεί θα ανανεωθεί το θεσμικό πλαίσιο και θα θεσπιστούν κανόνες συμπεριφοράς στους εργασιακούς χώρους που θα καθορίζουν με ακρίβεια τις επαγγελματικές σχέσεις.
Επαναλαμβάνω ότι όποια δεσπόζουσα θέση δεν σημαίνει ότι έχει κανείς το ελευθέρας να καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα, την μη παραδοχή της βούλησης του άλλου.
Πρέπει να ενισχύσουμε το θεσμικό μας πλαίσιο, ειδικά στο χώρο του πολιτισμού. Ο κώδικας δεοντολογίας πρέπει να εφαρμοστεί και να επιβληθεί προφανώς στους κρατικούς φορείς, προφανώς στους εποπτευόμενους αλλά και στις εκπαιδευτικές δομές, γιατί εκεί μιλάμε για παιδιά, με ιδιαίτερη… με ιδιαίτερη σοβαρότητα.
Έχω προτείνει να προχωρήσουμε σε πιστοποίηση και αναγνώριση των καλλιτεχνικών δομών, των σχολών προκειμένου να γίνουν και οι ίδιοι, προκειμένου να αναγνωριστούν και να πιστοποιηθούν, να είναι υποχρεωμένοι να προσχωρήσουν στον κώδικα δεοντολογίας. Πρέπει να δούμε με έναν διαφορετικό τρόπο τις εργασιακές σχέσεις. Μία ιστορία η οποία έχει ξεκινήσει στο Υπουργείο Πολιτισμού και με την ευθύνη και του υφυπουργού όπως και για τον κώδικα δεοντολογίας προσπαθούμε να θέσουμε σε μία διαφορετική βάση τα πάντα, οι κώδικες, το οποιοδήποτε θεσμικό πλαίσιο πρέπει να ξεκινήσει από τις ακροάσεις και να φτάσει μέχρι τις συμβάσεις εργασίας.
Πρέπει να υπάρξει πλαίσιο και διασφάλιση για οτιδήποτε. Οι απλήρωτες πρόβες, η αμοιβή με ποσοστά στο τέλος της παράστασης, η μη υπογραφή συμβάσεων ενισχύουν την σιωπή. Ενισχύουν τις άθλιες απαιτήσεις των εχόντων εξουσία.
Όμως η εμπειρία των τελευταίων ημερών έδειξε ταυτόχρονα και τον εχθρό που λέγεται νοσηρό τοπίο. Ελλοχεύει πίσω από τις χαοτικές και υπαγορευμένες ή ανέξοδες δηλώσεις προβολής προκαλώντας σε δημόσιο λιθοβολισμό. Και εδώ οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ακριβώς γιατί είμαστε κράτος δικαίου.
Αυτό το οποίο έχει σημασία είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο βιαστής και ο βιασμός δεν έχει πολιτικό χρώμα, δεν ανήκει σε κανένα κόμμα. Είναι βιασμοί και βιαστές. Δεν μας ενδιαφέρει η κομματική ταύτιση και δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει. Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία, γι’ αυτό και η Κυβέρνηση, από τη στιγμή που έγιναν επώνυμες καταγγελίες για τον κ. Παύλο Χαϊκάλη, Υφυπουργό της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν χρησιμοποίησε πουθενά ως επιχείρημα τη δική του συμπεριφορά.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η Σοφία Μπεκατώρου και όλο το κίνημα το οποίο έρχεται στην Ελλάδα με καθυστέρηση πενταετίας, μίλησε σήμερα. Μίλησε σήμερα γιατί ξέρει ότι έχει να αντιμετωπίσει ένα κράτος το οποίο δεν θα κρύψει το πρόβλημα, αυτό το οποίο συνέβη τα προηγούμενα χρόνια, όταν τόσο η δημοσιοποιημένη πλέον επιστολή του πρώην Πρωθυπουργού και νυν Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προς τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας τον καθησύχαζε ότι το προσωπικό της Πρεσβείας της Βενεζουέλας έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα και δεν θα λάβει μέτρα εντός της Ελλάδος που θα δημοσιοποιούσαν το πρόβλημα, γεγονός που θα το εκμεταλλευόταν στο έπακρο τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης για να βλάψουν την Αριστερά τόσο στη Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα. Αυτά συνέβαιναν τότε. Σήμερα, από την Πρώτη Πολίτη του Κράτους, την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και με τις σημερινές της δηλώσεις στη συζήτησή της με τον Πρωθυπουργό, Πρωθυπουργός και όλη η κυβέρνηση δημιουργήσαμε και δημιουργούμε το πλαίσιο για να μιλήσουν όλοι ανοικτά. Δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτε, δεν φοβόμαστε απολύτως τίποτε. Όταν το 2017 ξεκίνησε στην Αμερική το #MeToo, κανείς δεν σκέφτηκε να πει και να σχολιάσει αν ο Weinstein ήταν ρεπουμπλικανός ή δημοκρατικός. Δυστυχώς, αυτή την πολιτικοποίηση, αυτή την κομματικοποίηση την έκανε η Αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Αυτό το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό και απαιτεί συναίνεση όλων μας. Απαιτεί το maximum του consensus. Αυτά ως προς τα γενικά.
Να πάμε τώρα και σε πιο συγκεκριμένα πράγματα, γιατί ακούγονται ψέματα, διαστρεβλώσεις, πράγματα τα οποία απέχουν από την αλήθεια, καθώς διάφοροι επιλέγουν να απομονώσουν φράσεις, ώστε να δημιουργήσουν τι; Fake news. Διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες ότι ο πρώην Διευθυντής του Εθνικού, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ο Δημήτρης Λιγνάδης, είναι προσωπικός φίλος του Πρωθυπουργού, και του έκανε μάλιστα μαθήματα ορθοφωνίας. Ε, λοιπόν, ο Πρωθυπουργός δεν γνωρίζει τον κ. Λιγνάδη προσωπικά. Τον γνωρίζει μόνο ως ηθοποιό, πάνω στο σανίδι. Από πού προκύπτουν όλα αυτά; Προφανώς από κάποιους που αισθάνονται την ανάγκη με μυθεύματα να συκοφαντήσουν τους αντιπάλους τους, τους πολιτικούς τους αντιπάλους, που δεν τους βλέπουν σαν αντιπάλους, αλλά τους βλέπουν σαν εχθρούς, για αυτό και δεν έχουν κανένα φραγμό. Ακούω ότι ο κ. Λιγνάδης είναι δικός μου φίλος. Δικός μου προσωπικός φίλος ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν υπήρξε ποτέ. Είχα μία συνομιλία μαζί του τηλεφωνική το 2014, και τον ξανάδα, όπως οι περισσότεροι άλλωστε που πηγαίνουμε στο θέατρο, όταν τον συνεχάρην για την παράσταση του Πέερ Γκυντ στο Εθνικό Θέατρο, νομίζω ήταν το 2018, και τίποτα περισσότερο.
Γίνεται πολύς λόγος για ποιο λόγο επελέγη ο κ. Λιγνάδης για τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Καταρχήν, να θυμίσω σε όλους ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν προέκυψε στο Εθνικό Θέατρο ξαφνικά το 2019. Ο Δημήτρης Λιγνάδης έχει μία σχέση με το Εθνικό Θέατρο συνεχή, σχεδόν αδιάλειπτη, από το 1986 και μετά. Να σας θυμίσω ότι ήταν Διευθυντής της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, Καθηγητής στη Δραματική Σχολή, Αναπληρωτής Διευθυντής της Δραματικής Σχολής, ενώ παίζει σταθερά, τουλάχιστον από το 2000, σταθερά, ετησίως, είτε ως πρωταγωνιστής, είτε ως σκηνοθέτης. Για παράδειγμα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε τη σεζόν 2015-2016 τον Ριχάρδο τον Γ’ στο Εθνικό. Έπαιξε με το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο το 2016, στον ρόλο του Κρέοντα, στην Αντιγόνη, συμπρωταγωνιστής. Την περίοδο 2017-2018 πρωταγωνίστησε και σκηνοθέτησε τον Πέερ Γκυντ στο Εθνικό Θέατρο. Αλλά και το 2020, η πρωταγωνίστριά του στους Πέρσες ήταν η Υπουργός Πολιτισμού, η πρώην Υπουργός Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Λυδία Κονιόρδου.
Δεν βλέπω η Αξιωματική Αντιπολίτευση σήμερα, όταν ήταν κυβέρνηση, να έκανε κάτι για να πει αυτό που λέει σήμερα, ότι ο Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος, είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος, είναι, αυτό προκύπτει, όμως, τώρα, γιατί εάν ήταν, και το γνώριζαν, και αν η Υπουργός Πολιτισμού το 2018 δεν εμπόδισε το Εθνικό Θέατρο να χρησιμοποιήσει τον Δημήτρη Λιγνάδη και αν η πρώην Υπουργός Πολιτισμού γνώριζε και ήταν πρωταγωνίστριά του το 2020, τότε οι ευθύνες και η συγκάλυψη είναι αλλού, δεν είναι εδώ.
Το γεγονός ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης είχε μία διθυραμβική αποδοχή από όλα τα Μέσα, συμβατικά και ψηφιακά, όταν τοποθετήθηκε στο Εθνικό Θέατρο, είναι κατά κάποιον τρόπο η απόδειξη ότι η επιλογή του ήταν ορθή. Ο κ. Γεωργουσόπουλος, στον άρθρο του στα Νέα, στις 24 Αυγούστου 2019 μιλά ότι ο πρώην μαθητής του, το παιδί το οποίο γνωρίζει κυριολεκτικά από την κούνια του, γιατί ήταν στενός φίλος και συνάδελφος του πατέρα του, του Τάσου Λιγνάδη, άμεσα συνδεδεμένου προσώπου με το Εθνικό Θέατρο, γράφει ότι «τώρα, ως Διευθυντής ο Λιγνάδης πιστεύω ότι θα είναι ο ανανεωτής του θεσμού», ο ανανεωτής του θεσμού.
Ακόμα, και άλλοι δημοσιογράφοι, η κ. Ακρίτα, για παράδειγμα, η οποία σήμερα μιλά για τον εγκληματία Λιγνάδη, και επαναλαμβάνω, εφόσον αποδειχθεί από τη Δικαιοσύνη ότι ο Λιγνάδης έκανε όλα αυτά τα οποία επωνύμως πλέον καταγγέλλονται στη Δικαιοσύνη, προφανώς είναι κακοποιός, αλλά και τότε ακόμα, στις 15/07/2019, όταν ο Λιγνάδης ανεβάζει τον Οιδίποδα, δεν είχε γίνει ακόμα Διευθυντής στο Εθνικό, στην Επίδαυρο, η Έλενα Ακρίτα γράφει «Ο Λιγνάδης στον ρόλο του Οιδίποδα έξοχος, μα έξοχος! Μαγική βραδιά. Μαγική τέλος». Αυτό θα το επαναλάβει και στις 28 Ιουλίου του 2020, όταν θα σχολιάσει την κίνηση του Λιγνάδη να προσκυνήσει το ομοίωμα του Παρθενώνα. «Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι εργάτης του θεάτρου, άοκνος. Έχει στο ενεργητικό του αξιόλογες παραστάσεις και ως ηθοποιός και ως σκηνοθέτης, πρωταγωνιστής πολύ πριν αναλάβει τα ηνία του Εθνικού μας Θεάτρου». Εν ολίγοις, τον ξέραμε και από χτες. Δεν περιμέναμε να πιάσει καρέκλα για να τον μάθουμε. Τον ξέραμε και από χτες. Τι ξέραμε; Και αν ξέραμε, γιατί δεν λέγαμε; Προφανώς ξέραμε τι ήταν στο σανίδι. Συνεχίζω. «Ομολογώ πως ούτε εγώ ενθουσιάστηκα με το προσκύνημα στο ομοίωμα του Παρθενώνα. Δεν ήμουν μπροστά και δεν έχω πλήρη εικόνα. Όμως η φωτογραφία ενίοτε αλλοιώνει το συναίσθημα. Δεν μπορούμε να δούμε τα μάτια του, την έκφραση του προσώπου του, δέος που ενδεχομένως αισθάνεται. Ίσως κάνω λάθος, αλλά αυτό αισθάνομαι, αυτό γράφω. Ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι και ας μην στήνουμε τον κόσμο στα έξι μέτρα». 28 Ιουλίου του 2020. «Μην πυροβολείται τον συγκεκριμένο πιανίστα. Η μουσική του δεν τελείωσε ακόμα. Η φωτογραφία από τον Οιδίποδα, όπου ο Λιγνάδης ήταν συγκλονιστικός». Αυτά γράφει η κ. Ακρίτα.
Ακούω ότι ήταν προαποφασισμένη η επιλογή του Λιγνάδη πριν τις εκλογές, για αυτό, γιατί ήταν δήθεν φίλος του Πρωθυπουργού. Ε λοιπόν, επαναλαμβάνω, ο Πρωθυπουργός γνώριζε τον κ. Λιγνάδη, όπως όλος ο ελληνικός λαός, από το σανίδι. Δεν ήταν προσωπικός του φίλος, παρά τα όσα προσπαθούν κάποιοι να προσάψουν. Ας βρουν ένα μάρτυρα, μία φωτογραφία, που να δείχνει ότι ο Πρωθυπουργός ή εγώ κάναμε παρέα ιδιωτική με τον Δημήτρη Λιγνάδη. Δεν θα βρεθεί, γιατί δεν υπάρχει.
Χρησιμοποιούν τάχα για να ενισχύσουν το μύθευμα το οποίο κατασκευάζουν, τα fake news τα οποία κατασκευάζουν, ότι από τις πρώτες πράξεις που κάναμε ήταν να πάρουμε πίσω, να ανακαλέσουμε την προκήρυξη που είχε βγάλει η προηγούμενη κυβέρνηση και η Υπουργός Πολιτισμού Μυρσίνη Ζορμπά, για την πλήρωση της θέσης των Καλλιτεχνικών Διευθυντών του Εθνικού Θεάτρου, του Ελληνικού Φεστιβάλ, του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Λοιπόν, για να μην λέω τωρινά, θα σας διαβάσω την αγόρευσή μου στη Βουλή στις 7 Αυγούστου του 2019, που αφορά την ανάκληση των προκηρύξεων, είναι το Άρθρο 89 του Ν.4623/2019.
«Καταρχήν, η έκδοση των προσκλήσεων αυτών έγινε κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 4 του αρ. 8 του Ν.4369/16. Με τη χθεσινή ψήφιση του νόμου για το επιτελικό κράτος…», είναι ο Ν.4622/2019, δηλαδή ο αμέσως προηγούμενος νόμος, «…καταργήθηκαν οριζόντια τα 13 πρώτα Άρθρα του Νόμου 2016». Άρα, αυτομάτως είχε καταργηθεί και το πλαίσιο που είχε θεσμοθετηθεί το ’16 και αφορούσε μια συνολικότερη προσέγγιση του πώς αυτή η Κυβέρνηση και του πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται την λειτουργία του Κράτους, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεχίζω, λοιπόν, από την αγόρευσή μου στη Βουλή. «Πέραν τούτου, η ανάκληση υπαγορεύεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος». Εκεί κάποιοι βάζουν μια τελεία. Για να δούμε, λοιπόν, τι είναι αυτό το δημόσιο συμφέρον που τότε είχα πει και πώς το χρησιμοποιούν διαστρεβλωτικά σήμερα;
Οι προκηρύξεις βγαίνουν τέλος Μαΐου, δηλαδή τη στιγμή που η Κυβέρνηση εκπνέει. Έχουν προηγηθεί Δημοτικές και Ευρωεκλογές και όλα δείχνουν πού βρισκόμαστε. Βγάζει, λοιπόν, η κ. Ζορμπά την προκήρυξη τέλος Μαΐου.
Επανέρχομαι στο κείμενο. «Οι τέσσερις εβδομάδες κατά τις οποίες διεκόπη η προθεσμία για την υποβολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος λόγω την Εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου μεταθέτει τις διαδικασίες σε χρόνο που δημιουργεί σοβαρά οργανωτικά προβλήματα στη λειτουργία των αντιστοίχων φορέων και κυρίως τον προγραμματισμό του καλλιτεχνικού έργου και των καλλιτεχνικών δράσεων. Μας εγκαλεί ο τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ ότι καταργούμε κάθε έννοια διαφάνειας και αξιοκρατίας και ότι αγνοούμε το πάγιο αίτημα του καλλιτεχνικού κόσμου, η στελέχωση των καλλιτεχνικών οργανισμών να γίνεται με δημόσιους και διαφανείς διαγωνισμούς. Και ότι δήθεν με την ανάκληση τραυματίζουμε την δημοκρατία.
Για ποια διαφάνεια και αξιοκρατία μιλάμε; Όταν οι ίδιοι οι καλλιτεχνικοί οργανισμοί αντέδρασαν στο περιεχόμενο των προκηρύξεων, ενημερώνοντας γραπτά την πρώην Υπουργό Πολιτισμού, την κα Ζορμπά δηλαδή, ότι η συγκεκριμένη προκήρυξη όπως είναι διατυπωμένη, προκαλεί έντονα ερωτηματικά ως προς αρκετά σημεία της, τα οποία δημιουργούν ένα έντονο αίσθημα έκπτωσης προσόντων»; Έχω καταθέσει το σχετικό έγγραφο στα πρακτικά της Βουλής. Επανέρχομαι στο κείμενο.
«Και επιπλέον, τα κείμενα των προκηρύξεων, που με ιδιαίτερη σπουδή εξέδωσε η προηγούμενη Κυβέρνηση», λόγω τέλους θητείας η σπουδή, «βρίθουν νομικών σφαλμάτων. Γεγονός που τις καθιστούσε ιδιαίτερα ευάλωτες σε προσφυγές, που με τη σειρά τους έθεταν εν κινδύνω την ομαλή λειτουργία των καλλιτεχνικών οργανισμών». Εδώ, λοιπόν, είναι η έννοια του δημοσίου συμφέροντος και να μην απομονώνουμε φράσεις και λέξεις.
Αναφέρω χαρακτηριστικά ένα παράδειγμα. «Στις ανακαλούμενες προκηρύξεις προβλεπόταν και η συμμετοχή πολιτών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα, όμως, με τους ιδρυτικούς νόμους των φορέων, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές ασκούν και αρμοδιότητες δημόσιας εξουσίας. Δυνάμει της Παραγράφου 1 του Άρθρου 1 του Ν.4431/1996 που ισχύει οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να έχουν άμεση ή έμμεση συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας. Συνεπώς, οι υπό ανάκληση προκηρύξεις αντιβαίνουν σε υφιστάμενη διάταξη». Εδώ είναι το δημόσιο συμφέρον.
«Εν κατακλείδι, δεν είμαστε αντίθετοι στη διαδικασία των ανοιχτών προσκλήσεων ενδιαφέροντος. Άλλωστε, τις είχαμε προαναγγείλει ήδη από το 2014. Αλλά σωστών προκηρύξεων. Και αυτό θα κάνουμε ακολουθώντας τις καλές πρακτικές άλλων Ευρωπαϊκών κρατών».
Εδώ τελειώνω την ανάγνωσή μου από την αγόρευση στη Βουλή και προσθέτω ότι όταν τοποθετήσαμε τον Λιγνάδη στη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή και την Κατερίνα Ευαγγελάτου στη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών είπαμε ότι οι προκηρύξεις θα βγουν περίπου στη μέση της θητείας.
Αναγκαστήκαμε λόγω των γεγονότων να συντμήσουμε λίγο το χρόνο στην περίπτωση του Εθνικού Θεάτρου.
Εννοείται, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, ότι αντίστοιχες προκηρύξεις, με αντίστοιχες προκηρύξεις θα καλύπτονται οι θέσεις όλων των καλλιτεχνικών διευθυντών μετά την πρώτη θητεία. Δηλαδή, όπως τοποθετήθηκε εδώ ο Λιγνάδης ή η Ευαγγελάτου ή ο Κολοβός, αντίστοιχα τοποθετούνται οι διευθυντές και στο μέσον περίπου της θητείας τους ξεκινά η διαδικασία των προκηρύξεων με σωστή διαδικασία.
Ακούω και αυτή είναι η βασική κατηγορία, ελέχθη χθες κατά κόρον και στη συνάντηση που είχε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι συγκαλύπταμε. Να συγκαλύψουμε τι; Γιατί εμείς δεν ξέραμε. Αν αυτοί που βγαίνουν και λένε μα, εμείς ξέραμε, πώς δεν ξέρετε εσείς, αυτοί έχουν ευθύνη για την συγκάλυψη. Διότι εμείς δεν γνωρίζαμε. Και δεν γνωρίζαμε γιατί το Υπουργείο Πολιτισμού δεν διαθέτει τμήμα ασφάλειας σεξουαλικού εγκλήματος. Εμείς γνωρίζουμε τους καλλιτέχνες, όχι την προσωπική τους ζωή.
Οι φήμες, οι φήμες που αφορούν τον Λιγνάδη ξεκινούν 29/1 και η παραίτησή του γίνεται 6/2. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου, γιατί να μην ξεχνιόμαστε, ο Λιγνάδης και ο κάθε καλλιτεχνικός διευθυντής δεν είναι υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ανήκει σε έναν οργανισμό εποπτευόμενο, ο οποίος έχει και Διοικητικό Συμβούλιο, δικές του αρχές και διαδικασίες και το οποίο έχει την άμεση σχέση και εποπτεία.
Το Διοικητικό Συμβούλιο, λοιπόν, του Εθνικού Θεάτρου 8 του μηνός, η παραίτηση Λιγνάδη είναι 6/2, υπεβλήθη το απόγευμα αργά, γύρω στις 7:30μ.μ., 8 παρά και έγινε αμέσως δεκτή, τη Δευτέρα το πρωί το Διοικητικό Συμβούλιο εκδίδει την ανακοίνωσή του και να θυμίσω ότι ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου έχει οριστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου δεν έχουν αλλάξει πλην δύο που παραιτήθηκαν και είναι το ίδιο Συμβούλιο που είχε ορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο Διοικητικό Συμβούλιο, λοιπόν, γράφει στην ανακοίνωσή του: «Στο Διοικητικό Συμβούλιο δεν είχε και δεν έχει περιέλθει καμία αναφορά περιστατικού, πολλώ δε μάλλον καταγγελίας στην οποία να κατονομάζεται ή να ενέχεται προσωπικά ο κ. Λιγνάδης κατά τη θητεία του στο Εθνικό Θέατρο ή σε προγενέστερο αυτής χρόνο». Για να μην την διαβάζω όλη θα σταθώ σε αυτό το σημείο, θα σταθώ στο δεύτερο σημείο γιατί πολλοί λένε ότι μα, οι σπουδαστές κατήγγειλαν, οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής και το Υπουργείο Πολιτισμού και η Μενδώνη δεν έκαναν τίποτα.
Πάμε, λοιπόν να δούμε τι λέει το Διοικητικό Συμβούλιο. «Αναφορικά με την ανακοίνωση των σπουδαστών της δραματικής Σχολής, το Θέατρο εκφράστηκε αυθημερόν δια της δημόσιας πρόσκλησης της διευθύντριας της Σχολής να εξατομικευτεί αμέσως κάθε καταγγελία με κάθε πρόσφορο τρόπο. Το Διοικητικό Συμβούλιο ενθαρρύνει και προστατεύει την αναφορά κάθε σχετικού περιστατικού».
Και το τρίτο σημείο, στο οποίο θα σταθώ από την ανακοίνωση είναι ότι «το Διοικητικό Συμβούλιο φυσικά ενθαρρύνει κάθε σχετική δημοσιοποίηση και την επακόλουθη διαλεύκανση κάθε υπόθεσης από την δικαιοσύνη. Όμως, είναι αυτονόητο ότι αυτό πρέπει να γίνει με πλήρη σεβασμό στις νομοθετημένες διαδικασίες και στο τεκμήριο της αθωότητας». Το Διοικητικό Συμβούλιο, δηλαδή, λέει αυτό το οποίο λέμε όλοι. Ότι υπάρχει συντεταγμένη πολιτεία, συντεταγμένο κράτος και έτσι πρέπει κανείς να αντιδρά. Έτσι λειτουργεί το Κράτος και η Διοίκηση και όχι με φήμες και όχι μέσα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή των τηλεπαραθύρων.
Εδώ τώρα θα ήθελα να πω το εξής. Από τη στιγμή που ξεκινούν οι φήμες, επαναλαμβάνω, οι φήμες για τον Λιγνάδη, τον πιέσαμε πολύ να μας πει αν είχε ο ίδιος κάποια σχέση με αυτές και αν ο ίδιος ήταν πίσω από αυτές τις φήμες. Εδώ αισθάνομαι ότι ο Λιγνάδης, πέραν όλων των άλλων, μας εξαπάτησε και με εξαπάτησε. Με βαθιά υποκριτική τέχνη προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Υποκριτική τέχνη, ηθοποιός. Υπήρχε μια σταθερή άρνηση προς όλους μας όσοι τον ρωτήσαμε ότι δεν έχει σχέση, ότι οι φήμες δεν αφορούν αυτά. Και ενώ οι φήμες πολλαπλασιάζονταν για την ανάρμοστη, όπως φαίνεται στη συνέχεια, δράση του, αυτός εξακολουθούσε να επιμένει. Αυτό ας το δούμε ως μια προσωπική μαρτυρία.
Όταν παραιτήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, 6/2, παραιτήθηκε μετά τη συνέντευξη του Νίκου Σ., που πιθανώς επέδρασε καταλυτικά στην επιλογή του να παραιτηθεί.
Τέλος, ακούω πολλά, πάλι απομονώνοντας μια φράση μου, ότι στις 22 Ιουνίου του 2020 στη Βουλή είχα επιμείνει στο ήθος του Λιγνάδη. Θα πω το εξής και στη συνέχεια θα σας δείξουμε το μικρό βίντεο από τη συνεδρίαση στη Βουλή. Η ερώτηση στη Βουλή γίνεται από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνο Σκουρολιάκο, και αφορά τις έντονες διαμαρτυρίες καλλιτεχνών για τον αποκλεισμό τους από το πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός».
Αποθησαυρίζω από την αγόρευσή μου και διαβάζω ακριβώς το κείμενό μου, όπως έχει καταγραφεί στα πρακτικά της Βουλής:
«Σημειώνω ότι το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού έχει την απόλυτη δυνατότητα να αναθέσει σε εποπτευόμενους φορείς του οποιοδήποτε προγραμματισμό για τον οποιοδήποτε σκοπό που δεν αντιβαίνει το καταστατικό του Οργανισμού. Άλλωστε, σύμφωνα με τη νομοθεσία που διέπει τους εποπτευόμενους φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, οι καλλιτεχνικοί διευθυντές των πολιτιστικών φορέων είναι αποκλειστικά αρμόδιοι για την κατάρτιση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού, τον οποίο σχεδιάζουν πάντοτε ελεύθερα στο πλαίσιο του εγκριθέντος από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού προϋπολογισμού.
Επιπλέον έχουν το αδιαμφισβήτητο κύρος να αναθέτουν νόμιμα σύμφωνα με τα προσωπικά τους κριτήρια σε καλλιτέχνες και δημιουργούς την παραγωγή καλλιτεχνικών έργων όπως ορίζεται από το νόμο.
Ωστόσο φέτος, λόγω του περιορισμένου χρόνου στον οποίο θα έπρεπε να υλοποιηθεί το πρόγραμμα, η διαδικασία της ανοιχτής πρόσκλησης….», αυτή που γίνεται φέτος δηλαδή, «…ήταν παντελώς ανεφάρμοστη χρονικά και πρακτικά. Για το λόγο αυτό επελέγη η πλέον πρόσφορη διαδικασία και η διαδικασία εκείνη διά της οποίας θα εξασφαλιζόταν μετά βεβαιότητας η απαιτούμενη διαφάνεια και η νομιμότητα. Η διαδικασία αυτή δεν είναι άλλη από την ανάθεση του έργου της επιλογής στους πλέον αρμόδιους για το έργο αυτό, δηλαδή στους καλλιτεχνικούς διευθυντές των εποπτευομένων φορέων.
Η συνεργασία με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές εξασφάλισε αφενός διαφάνεια, αφετέρου βεβαιότητα ότι θα έχουμε ποιοτικό πολιτιστικό καλοκαίρι. Εκτός και αν εσείς και ο ΣΥΡΙΖΑ…», απευθύνομαι στον κ. Σκουρολιάκο, «…αμφισβητεί όχι μόνο τις ικανότητες αλλά το ήθος του Δημήτρη Λιγνάδη, του Γιώργου Κουμεντάκη, του Γιάννη Βακαρέλη, του Στέφανου Τσιαλίτη, της Συραγώς Τσιάρα, της Ζωής Τσοκάνου του Νίκου Κολοβού. Αν είναι έτσι να μου το πείτε ευθέως».
Αναφέρω δηλαδή το σύνολο των καλλιτεχνικών διευθυντών των φορέων που έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα και αφορά κυρίως την διαφάνεια στις επιλογές και την διαχείριση του χρήματος.
Και στη συνέχεια στη δευτερολογία μου ξεκινώ, που πάλι έχει απομονωθεί η φράση, ότι είναι τουλάχιστον αστείο να δεχόμαστε ηθικοπλαστικού τύπου συμβουλές. Ηθικοπλαστικού τύπου συμβουλές το λέω γιατί; Διότι αν ανατρέξουμε στην επικαιρότητα της ημέρας εκείνης θα δούμε ότι την προηγουμένη έχουν βγει οι άκρως αποκαλυπτικές συνομιλίες Παππά-Μιωνή και αυτό το οποίο λέω στον κ. Σκουρολιάκο είναι ότι μη μας κάνετε τώρα μαθήματα όταν υπάρχει η υπόθεση Παππά-Μιωνή.
Τώρα ο κ. Σκουρολιάκος ήξερε για τον Λιγνάδη; Είναι συνάδελφός του, είναι ηθοποιός, καταξιωμένος ηθοποιός. Λογικά θα ξέρει περισσότερα κουτσομπολιά και φήμες απ’ ό,τι μπορεί να ξέρει κάποιος που δεν είναι στο συναφή. Ο κ. Σκουρολιάκος αγνοούσε ή συγκάλυπτε; Αν αγνοούσε ο Σκουρολιάκος, γιατί να μην αγνοούμε και εμείς; Εμείς δεν ξέραμε, εκείνος συγκάλυπτε; Δεν μπορώ να το πιστέψω. Χρησιμοποιώ απλώς τις ίδιες λέξεις που χρησιμοποιούν σήμερα και οι της αντιπολίτευσης.
Θα σας παρακαλούσα να δείτε τρία λεπτά το συγκεκριμένο βίντεο και θα καταλάβετε.
«Φέτος, λόγω του περιορισμένου χρόνου στον οποίο θα έπρεπε να υλοποιηθεί το πρόγραμμα, η διαδικασία της ανοικτής πρόσκλησης ήταν παντελώς ανεφάρμοστη χρονικά και πρακτικά. Για τον λόγο αυτό επελέγη η πλέον πρόσφορη διαδικασία και η διαδικασία εκείνη, δια της οποίας θα εξασφαλιζόταν μετά βεβαιότητας η απαιτούμενη διαφάνεια και νομιμότητα. Η διαδικασία αυτή δεν είναι άλλη από την ανάθεση του έργου της επιλογής στους πλέον αρμόδιους για το έργο αυτό, δηλαδή τους καλλιτεχνικούς διευθυντές των εποπτευόμενων φορέων. Η συνεργασία με τους καλλιτεχνικούς διευθυντές εξασφάλισε αφενός διαφάνεια, αφετέρου βεβαιότητα ότι θα έχουμε ποιοτικό πολιτιστικό πρόγραμμα το καλοκαίρι. Εκτός αν εσείς και ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί όχι μόνον τις ικανότητες, αλλά και το ήθος του Δημήτρη Λιγνάδη, του Γιώργου Κουμεντάκη, του Γιάννη Βακαρέλλη, του Στέφανου Τσιαλή, της Συραγώς Τσιάρα, της Ζωής Τσοκάνου, του Νίκου Κολοβού. Αν είναι έτσι να το πείτε ευθέως».
Πάνος Σκουρολιάκος
«Κυρία Υπουργέ, διαβάσατε αυτό που είχατε σημειώσει, χωρίς να πάρετε υπόψη σας ότι προηγουμένως είπα ότι εδώ δεν είμαστε ως κριτικοί τέχνης, αλλά είμαστε για άλλη δουλειά. Για το πώς μοιράζετε τα λεφτά του δημοσίου εσείς. Αφήστε στην άκρη λοιπόν και τον Λιγνάδη και τον Κουμεντάκη και τους πάντες».
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: …βίντεο το οποίο και αυτό ως ένα τεκμήριο αντίστοιχο με αυτό που προβάλλεται επειδή κυκλοφορεί ένα βιντεάκι, το οποίο σταματάει στο ήθος Λιγνάδη αγνοώντας όλο το περιεχόμενο, τα συμφραζόμενα τα οποία αφορούν στη συγκεκριμένη απάντησή μου στη βουλή.
Δεν θα πάρω περισσότερο χρόνο. Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε ερώτηση. Απλώς θέλω να σημειώσω δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι όλοι ή τουλάχιστον οι υγιείς νόες είμαστε συγκλονισμένοι από όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν και όλα αυτά που αποκαλύπτονται από γυναίκες και άντρες, από παιδιά, από ανήλικους κάποια στιγμή, ενήλικους σήμερα.
Έχουμε υποχρέωση να προστατεύσουμε την κοινωνία σε ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα και ως πολιτεία έχουμε την τεράστια υποχρέωση να ενισχύσουμε όλους όσους συντελούν για να φτάσουμε στην κάθαρση.
Είναι μία διαδικασία επώδυνη, είναι όμως μία διαδικασία στην οποία ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του συμβολή για να δοθεί ένα τέλος.
Ως Υπουργείο Πολιτισμού εκεί που θα δοθεί και ήδη δίνεται ιδιαίτερο βάρος, εκεί που έχουν στρατευθεί και η Γενική Γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού και ο Υφυπουργός και εγώ είναι το θέμα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Εκεί μπορούν να διορθωθούν πάρα πολλά πράγματα. Μπορούν οι στρεβλώσεις να αποκατασταθούν.
Και τέλος και κλείνω, δεν πρέπει κανείς από μας να επιτρέψουμε την απαξίωση του θεάτρου. Δεν πρέπει κανείς να απαξιώσει το Εθνικό Θέατρο. Από μικρά παιδιά ακούμε ότι οι ηθοποιοί είναι φως. Οι ηθοποιοί μεταδίδουν φως με ένα δικό τους υπερφυσικό σχεδόν τρόπο. Είναι η ώρα το θέατρο να ξαναλάμψει. Δεν μπορεί ποτέ κανείς να πιστέψει και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να το πιστέψω εγώ, ότι η λάσπη και ο βόρβορος που αυτή τη στιγμή βγαίνει θα μπορέσει να τυφλώσει αυτό το φως στο οποίο πιστεύουμε όλοι.
Είχα πει μερικούς μήνες πριν από το lockdown, ότι με κλειστά θέατρα και κινηματογράφο θα οδηγηθούμε όλοι στον ψυχίατρο. Μας συνέβη κάτι χειρότερο. Ας συμβάλλουμε λοιπόν όλοι, ο καθένας από θέση του και όλοι μαζί χωρίς πολιτικά χρώματα και πολιτικές σκοπιμότητες που αφορούν όχι πολιτικούς αντιπάλους αλλά εχθρούς, να συμβάλλουμε όλοι για να αποκατασταθούν τα πράγματα για έτσι όπως αξίζει και στην Ελλάδα και στον πολιτισμό της. Ευχαριστώ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Προχωράμε στις ερωτήσεις. Η πρώτη ερώτηση είναι από την Άννα Σταματιάδου από το Star Channel.
Είχατε καταγγελίες από τους προκατόχους σας για τον πρώην Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου; Είχατε κάποια σχετική ενημέρωση από τους εργαζόμενους, το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου; Δεν γνωρίζατε ο πρώην Πρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου και χρόνια Πρόεδρος της Επιτροπής Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού ο κ. Κώστας Γεωργουσόπουλος τον είχε αποπέμψει για ανάρμοστη συμπεριφορά;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτε. Ουδείς ήρθε ποτέ επωνύμως ή εγγράφως να καταθέσει οτιδήποτε. Άλλωστε ο κ. Γεωργουσόπουλος ο οποίος λέει ότι τον είχε απομακρύνει για ανάρμοστη συμπεριφορά, ήταν εκείνος ο οποίος του ανέπεμψε διθυράμβους όταν ανέλαβε στο Εθνικό Θέατρο.
Εάν το ξέραμε δεν είμαστε τόσο αφελείς. Επιμένω σε αυτό. Όταν ξέρεις κάτι τέτοιο δεν είσαι αφελής για να το διακινδυνεύσεις και επίσης εάν ο κ. Γεωργουσόπουλος που λέει ότι τον απέπεμψε γι’ αυτό το λόγο, γιατί δεν ενημέρωσε, αν όχι το Υπουργείο, το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου; Γιατί δεν έκανε μία γραπτή αναφορά. Έτσι γίνονται αυτά. Διαφορετικά μένει σε ένα επίπεδο φημών και κουτσομπολιού.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η επόμενη ερώτηση είναι της Ναταλί Χατζηαντωνίου από τον ραδιοσταθμό «στο κόκκινο».
Δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη για τον απευθείας διορισμό για το «δημόσιο συμφέρον» όπως είχατε πει ενός προσώπου που είχε εκδιωχθεί από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου για «ανάρμοστη συμπεριφορά», όπως αποκάλυψε ο Κώστας Γεωργουσόπουλος;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πού είναι κατατεθειμένο αυτό; Το λέει σήμερα ο κ. Γεωργουσόπουλος. Υπάρχει κάπου; Αν υπάρχει σε πρακτικά, σε παλιά πρακτικά την εποχή που υπηρετούσε ο κ. Γεωργουσόπουλος το Εθνικό Θέατρο αυτό θα όφειλε να το ξέρει το Εθνικό Θέατρο και σε κάθε περίπτωση ο κ. Γεωργουσόπουλος θα έπρεπε αυτά να τα έχει αποστείλει στον τότε Υπουργό Πολιτισμού και κάπως να υπάρχουν στο αρχείο του Υπουργείου Πολιτισμού.
Όσο ξέρω, δεν μπορώ να πω ότι έκανα ανασκαφή στο αρχείο, διότι δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Όσο ξέρω τέτοιου είδους γραπτή καταγγελία δεν έχει υπάρξει ούτε από τον κ. Γεωργουσόπουλο, ούτε από κανέναν. Άλλωστε νομίζω ότι η ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου αυτή την οποία εξέδωσε στις 8 Φεβρουαρίου δεν αφήνει κανένα περιθώριο να γνώριζαν οι άνθρωποι που ήταν καθημερινά σε συνεργασία και σε επαφή με τον Δημήτρη Λιγνάδη κάτι για την ανάρμοστη συμπεριφορά τους.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Μία ακόμα ερώτηση της Άννας Σταματιάδου. «Πολλοί καλλιτέχνες ζητούν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης την παραίτησή σας. Έχει δημιουργηθεί ειδικό hashtag, ένα κίνημα σε Facebook και Instagram, τι τους απαντάτε; Πώς θα μπορέσετε να διαχειριστείτε την κατάσταση με τόσο βαριά ατμόσφαιρα και αρνητικό κλίμα εναντίον σας.»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το είπα και προηγουμένως. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, δημιουργούν πραγματικότητα. Ο καθένας μπορεί να εκφράζεται με όποιον τρόπο θεωρεί ότι τον… ότι είναι πρόσφορος γι’ αυτόν. Να εκφράζεις τις σκέψεις του, αυτή είναι η δημοκρατία.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Επόμενη ερώτηση της Φωτεινής Λαμπρίδη. «Κυρία Μενδώνη, καταργήσατε τον διαγωνισμό για να τοποθετήσετε τα πρόσωπα της αρεσκείας σας. Με δεδομένο επίσης ότι υπάρχουν και σεμινάρια για εφήβους στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ποιος παίρνει την πολιτική ευθύνη για την τοποθέτηση στο τιμόνι του Εθνικού, ενός προσώπου που φαίνεται να χρησιμοποιούσε τις σχολές και τα σχολεία ως δεξαμενές για να παραπλανεί εφήβους; Χρωστάει η πολιτική ηγεσία μία συγγνώμη;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η πολιτική ηγεσία σήμερα, η σημερινή πολιτική ηγεσία δεν γνώριζε, το είπα νομίζω σαφώς, δεν γνώριζα τίποτα για αυτά όλα τα οποία αφορούν την προσωπική ζωή του Δημήτρη Λιγνάδη και τα οποία όπως είπα δύο ή τρεις φορές, όχι απλώς είναι καταδικαστέα, τα θεωρώ αποτρόπαια. Επαναλαμβάνω εάν υπήρχανε τέτοιου είδους καταγγελίες, ποιος θα ήταν τόσο αφελής για να τον τοποθετήσει σε μία δημόσια θέση; Επαναλαμβάνω ούτε το Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου δεν γνώριζε κάτι τέτοιο και το λέει σαφώς στην ανακοίνωσή του.
Εάν εσείς το ξέρατε ή όποιοι το ήξεραν όφειλαν να το καταθέσουν. Όφειλαν να ασκήσουν κριτική όταν τοποθετήθηκε. Όταν τον τοποθετήσαμε. Όταν τον τοποθέτησα στη συγκεκριμένη θέση. Τότε όμως κανείς δεν είπε τίποτε αρνητικό για τον Λιγνάδη. Κανείς δεν είπε τίποτα από όλα αυτά τα οποία λένε σήμερα ότι όλοι ήξεραν. Ήταν μόνο ύμνοι και κυρίως η πρώην Υπουργός Πολιτισμού και συνάδελφός του, δεν είχε υποχρέωση εάν γνώριζε να πει κάτι; Δημόσια να καταγγείλει την επιλογή;
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Μπάγιας Αντωνοπούλου από τον Mega Channel.
«Μιλάμε για σοβαρές καταγγελίες σχεδόν στοχευμένες που μιλούν για ένα κοινό μυστικό, όμως δίνεται η εντύπωση από το υπουργείο ότι πέσατε από τα σύννεφα. Εσείς κα Υπουργέ που διαχρονικά έχετε σχέση με τον πολιτισμό και τις τέχνες δεν είχατε ακούσει τίποτα;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μισό λεπτό. Θα μου επαναλάβετε την ερώτηση, γιατί δεν την άκουσα καλά;.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ναι, ναι, βεβαίως.
«Μιλάμε για σοβαρές καταγγελίες σχεδόν στοχευμένες που μιλούν για ένα κοινό μυστικό, όμως δίνεται η εντύπωση από το υπουργείο ότι πέσατε από τα σύννεφα. Εσείς κα Υπουργέ που διαχρονικά έχετε σχέση με τον πολιτισμό και τις τέχνες δεν είχατε ακούσει τίποτα;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Οι στοχευμένες καταγγελίες, οι πραγματικές καταγγελίες ακούγονται αυτές τις μέρες. Από χθες τα χαράματα. Οι πραγματικές καταγγελίες, αυτές που έχουν βρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Είναι η καταγγελία την οποία έκανε ο Βασίλης και η δικηγόρος του με την οποία όπως σας είπα συνομίλησα και μου έδωσε τις λεπτομέρειες. Τα προηγούμενα ήταν φήμες. Μπορεί οι φήμες αυτές να αντανακλώνται στις καταγγελίες, όμως για να παρέμβει το υπουργείο, για να παρέμβει η δικαιοσύνη θα έπρεπε να υπάρξουνε συγκεκριμένες προϋποθέσεις οι οποίες δημιουργήθηκαν.
Εγώ είχα σχέση προφανώς, ήμουν πολλά χρόνια Γενική Γραμματέας στο Υπουργείο Πολιτισμού, όμως όπως καλώς ξέρετε οι γενικοί γραμματείς και μάλιστα την περίοδο που ήμουν εγώ Γενική Γραμματέας δεν είχαν την ευθύνη του σύγχρονου πολιτισμού. Οι αρμοδιότητες κυρίως του Γενικού Γραμματέα αφορούσαν την πολιτιστική κληρονομιά.
Ξέρω του καλλιτέχνες ως καλλιτέχνες, ξέρω τους ηθοποιούς από τη θεατρική και κινηματογραφική τους παρουσία. Δεν είμαι υποχρεωμένη να ξέρω την προσωπική τους ζωή και σε κάθε περίπτωση την εποχή που ήμουν Γενική Γραμματέας ουδείς είχε έρθει να μου πει οτιδήποτε σχετικό με τον Δημήτρη Λιγνάδη ή άλλα κουτσομπολιά για άλλους.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Κέλλυς Χεινοπώρου από τον ΑΝΤ1. «Σας κατηγορούν ότι δεν κινηθήκατε με γρήγορα αντανακλαστικά εν μέσω της καταιγίδας καταγγελιών σε βάρος του γνωστού σκηνοθέτη παρά περιμένατε τη δική του παραίτηση. Τι απαντάτε; Θεωρείτε ότι το Υπουργείο διαχειρίστηκε με σωστά αντανακλαστικά την εν λόγω υπόθεση;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τα αντανακλαστικά του υπουργείου ήταν σωστά από τη στιγμή που υπήρξε η συγκεκριμένη πρώτη καταγγελία που καταφύγαμε εμείς οι ίδιοι στη δικαιοσύνη. Πέρα από τους άλλους. Σήμερα το πρωί πήγα εγώ στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και κατέθεσα υπόμνημα αναφορά.
Έχουμε κράτος δικαίου. Όσο είναι τα πράγματα σε επίπεδο φήμης υπάρχουν κανόνες. Ο Λιγνάδης παραιτήθηκε υπό το βάρος των φημών για τους δικούς του λόγους, το είπα και προηγουμένως. Προφανώς η συνέντευξη του Ν.Σ. δούλεψε καταλυτικά σε εκείνον. Όμως στα πλαίσια ενός κράτους δικαίου δεν διοικείς και δεν αποφασίζεις μόνο με βάση τα social media και τις φήμες.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης. «Θεωρείτε πως αρκεί η παραίτηση του σκηνοθέτη από τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, αρκεί η δικαστική διαχείριση των καταγγελιών ή πρέπει κάποιος να αναλάβει και την πολιτική ευθύνη όπως ζητείται από πολλούς καλλιτέχνες με δημόσιες τοποθετήσεις;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομίζω ότι το έχω απαντήσει επανειλημμένως. Πολιτική ευθύνη γιατί; Για την επιλογή κάποιου για τον οποίο δεν υπήρξε καμία αντίρρηση την εποχή που επελέγη; Πολιτική ευθύνη γιατί; Γιατί δεν ξέραμε και δεν μας είπε κανείς αυτά που λένε ότι ξέρανε; Τότε η πολιτική ευθύνη είναι σε αυτούς που λένε ότι ξέρανε και δεν λέγανε, όχι σε μας.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ακολουθούν τρεις ερωτήσεις της Αφροδίτης Ερμίδη από το Documento. «Ο κ. Σκουρολιάκος θα έπρεπε να ήξερε, μας είπατε, όπως και η κ. Ακρίτα. Εσείς ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού από το 1999 δεν ξέρατε ή μήπως γνωρίζατε και συγκαλύπτατε;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν ήξερα και ας βρεθεί κάποιος να πει ότι είχε έρθει να μου πει πράγματα. Και δεν είπα ότι ο κ. Σκουρολιάκος, και μην παραποιείτε αυτά τα οποία είπα, είπε ότι ο κ. Σκουρολιάκος και η κα Ακρίτα είναι πιο κοντά στον χώρο, ειδικά ο κ. Σκουρολιάκος είναι συνάδελφός του, αν κάτι ήξερε, θα το ήξερε, θα μπορούσε μάλλον να το ξέρει μάλλον πιθανότερα, πιο άμεσα από ό,τι εγώ. Εμένα δεν είχε έρθει ποτέ κανείς να μου πει το παραμικρό. Και να σας πω και κάτι; Δεν θεωρώ ότι το ξέρανε, γιατί αν το ξέρανε, αν το ξέρανε, θα το είχαν καταγγείλει. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος θα το ήξερε, είτε είναι ο κ. Σκουρολιάκος, είτε είναι η κα Ακρίτα, που επίσης είχε σχέση με το θέατρο, που θα ήξεραν και δεν θα το είχαν καταγγείλει.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Μια δεύτερη ερώτηση. «Αυτό που καταλάβαμε από τη συνέντευξή σας είναι ότι ο Πρωθυπουργός και εσείς δεν έχετε ευθύνες, αλλά πως για όλα φταίνε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Γεωργουσόπουλος και η κ. Ακρίτα. Από ποιο χρονικό σημείο και μετά, πιστεύετε, ότι θα πρέπει να χρεώνουμε τα της κακοδιακυβέρνησης στο κυβερνών κόμμα;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν είπα τίποτα από αυτά που ισχυρίζεστε ότι είπα. Δεν είπα ότι φταίει ο κ. Σκουρολιάκος, ούτε ο κ. Γεωργουσόπουλος, ούτε η κ. Ακρίτα. Απλώς αναφέρθηκα σε συγκεκριμένες, σε συγκεκριμένες τοποθετήσεις των τριών αυτών προσώπων.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Και η τρίτη ερώτηση. Γιατί δεν διερευνήσατε για ποιο λόγο το 2012-2013 απομακρύνθηκε ο Δημήτρης Λιγνάδης από Καθηγητής του Εθνικού; Τι αφορούσαν οι καταγγελίες εκείνης της εποχής;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καταρχήν, δεν μπορούσα να διερευνήσω κάτι, διότι δεν το γνώριζα. Δεν γνώριζα ότι απομακρύνθηκε ο Λιγνάδης το 2012-2013. Δεν το είδα πουθενά γραμμένο. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες του υπουργείου δεν με ενημέρωσαν. Και αν υπονοείτε ότι ως Γενική Γραμματέας όφειλα να το ξέρω, σας είπα και προηγουμένως ότι οι αρμοδιότητες του Γενικού Γραμματέα την εποχή εκείνη δεν είχαν να κάνουν με τον σύγχρονο πολιτισμό.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση του Σάκη Ιωαννίδη από την Καθημερινή. «Κυρία Υπουργέ, είπατε ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι επικίνδυνος άνθρωπος και ότι σας εξαπάτησε. Γιατί επιλέξατε να τον πιστέψετε και δεν τον απομακρύνετε πριν από τις 06/02; Ήταν προσωπικό σας λάθος η τοποθέτησή του στη θέση αυτή;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομίζω ότι έχω απαντήσει σε αυτό, το έχω απαντήσει τουλάχιστον τέσσερις φορές. Ο Δημήτρης Λιγνάδης επελέγη το 2019, τον Αύγουστο του 2019, με αμιγώς καλλιτεχνικά κριτήρια και δεν υπήρχε αντίρρηση από κανέναν. Από εκεί και πέρα, είπα σε προσωπικό επίπεδο ότι ναι, θεωρώ ότι με εξαπάτησε, με την έννοια ότι ενώ διαβεβαίωνε, όχι μόνο εμένα, αλλά και άλλους, ότι δεν έχει καμία σχέση με τις φήμες, τελικά φαίνεται, γιατί η απόδειξη θα έλθει μόνο μέσω των δικαστηρίων, φαίνεται ότι είχε σχέση με τις φήμες, είχε εμπλοκή με τις φήμες. Την εποχή που τοποθετήθηκε ο Δημήτρης Λιγνάδης από εμένα στο Εθνικό Θέατρο έτυχε της απόλυτης και γενικής αποδοχής.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Αναστασίας Κουκά από το Πρώτο Θέμα. Η πρώτη μήνυση για σεξουαλική κακοποίηση εναντίον του κ. Λιγνάδη κατατέθηκε, σύμφωνα με τον δικηγόρο του, στις 4 Φεβρουαρίου. Γιατί δεν απομακρύνθηκε άμεσα από τη θέση του; Πότε ενημερώθηκε το υπουργείο για αυτή τη μήνυση;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Για αυτή τη μήνυση επισήμως το υπουργείο, και ανεπισήμως, δεν ενημερώθηκε ποτέ. Η Δικαιοσύνη έχει τις δικές τις διαδικασίες και υπάρχει πάντοτε η μυστικότητα στις διαδικασίες της Δικαιοσύνης. Μάθαμε την πρώτη μήνυση, έτσι όπως, ή μηνυτήρια αναφορά, έτσι, τη στιγμή που την πληροφορήθηκε όλος ο κόσμος. Πότε; Χτες το πρωί, τα ξημερώματα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Έχουμε μία ακόμα ερώτηση, που μάλλον είναι συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης της Ναταλί Χατζηαντωνίου. Λέει, «Αυτή δεν είναι υποχρέωση του Υπουργού Πολιτισμού, να διερευνά ποιον τοποθετεί με απευθείας διορισμό; Δεν έχετε κάποια πολιτική ευθύνη»;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καταρχήν, όλοι οι προηγούμενοι, όλοι οι προηγούμενοι, και στο Εθνικό Θέατρο κ.λπ., πάντοτε με απευθείας διορισμό ετοποθετούντο. Νομίζω ότι ήμουν σαφής, και είμαι σαφής, από τον Αύγουστο του 2019, για ποιο λόγο δεν μπορούσε να προχωρήσει η συγκεκριμένη προκήρυξη, έτσι, έτσι όπως είχε δημοσιοποιηθεί από την εποχή ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή, λοιπόν, έγινε με τα κριτήρια του καλλιτέχνη, αυτά τα οποία ήξεραν όλοι. Και δεν υπήρξε η παραμικρή και το τονίζω για πολλοστή φορά, η παραμικρή αντίρρηση από κανέναν για τον διορισμό του Λιγνάδη. Είτε αναζητήσετε τα social… τα ψηφιακά Μέσα, είτε αναζητήσετε τα συμβατικά, αντίρρηση για τον Λιγνάδη δεν υπήρχε.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Δύο ερωτήσεις της Πόλυς Κρημνιώτη από την ΑΥΓΗ. Πρώτη. «Δεν γνωρίζατε, όπως λέτε, τον κ. Λιγνάδη. Ήταν δική σας επιλογή να αναλάβει το τιμόνι του Εθνικού; Αν ναι, γιατί θεωρήσατε ότι πρέπει να τοποθετηθεί σε αυτή τη θέση; Αν όχι, ποιου ήταν η πρόταση ή η επιλογή;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας είπα, σας έχω απαντήσει επανειλημμένως στην ερώτηση αυτή, το είπα άλλωστε και στο κείμενό μου. Ο Δημήτρης Λιγνάδης συγκέντρωνε όλες τις προϋποθέσεις για να τοποθετηθεί Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Εθνικό Θέατρο. Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος συνεχώς ήταν παρών από το 1986 και μετά στο Εθνικό Θέατρο, ήταν ένας ηθοποιός για τον οποίο δεν υπήρχαν αντιρρήσεις ότι μπορούσε να αναλάβει το τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Και η δεύτερη ερώτηση, «Γιατί δεν απευθυνθήκατε αμέσως στη Δικαιοσύνη από την πρώτη καταγγελία και αφήσατε να περάσει τόσος χρόνος μέχρι σήμερα»;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν άφησα να περάσει καθόλου χρόνος από τη στιγμή που η καταγγελία πήρε επώνυμη μορφή και για τον θύτη και για το θύμα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Άννας Σταματιάδου, πάλι. «Ακόμα και ο κ. Τσίπρας ζήτησε χθες στη διαδικτυακή συζήτηση που είχε με ηθοποιούς την παραίτησή σας. Διαρκώς σας κατηγορεί πως δύο εβδομάδες συγκαλύπτατε τις καταγγελίες μέχρι την παραίτηση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Τι απαντάτε».
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχω και σε αυτό απαντήσει. Παρόλα αυτά, θα επανέλθω. Δεν συγκαλύψαμε τίποτα. Δεν πέρασε χρόνος, διότι η καταγγελία με όνομα και επώνυμο θύτη και θύματος προέκυψε εχθές τα ξημερώματα. Αλλά για τη συνεχή, το συνεχές αίτημα παραίτησης δικής μου από τον πρώην Πρωθυπουργό, αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ, έχω απλώς να σχολιάσω ότι ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του συστηματικά ζητούν τις παραιτήσεις των υπουργών αυτής της κυβέρνησης, δύο τρεις παραιτήσεις τον μήνα, δύο τρεις παραιτήσεις την εβδομάδα. Είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Μία ακόμα ερώτηση της Ναταλί Χατζηαντωνίου. «Από μία συνέντευξη της κυρίας Μπεκατώρου ξετυλίχθηκε το κουβάρι και τότε παρενέβη η Εισαγγελία, και σωστά. Τώρα, αξιολογείτε τη συνέντευξη του Νίκου Σ. και το περιεχόμενό της; Άνθρωποι που έχουν τέτοιο ψυχικό βάρος και ζήτησαν εισαγγελική παρέμβαση αξιολογούνται ακόμα ως φήμες;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η Μπεκατώρου από την πρώτη στιγμή ονόμασε τον θύτη, ονόμασε τον άνθρωπο ο οποίος την παρενόχλησε, ο οποίος τη βίασε. Τη στιγμή που ονοματίστηκε ο θύτης παρενέβη η Δικαιοσύνη και εμείς καταφύγαμε στη Δικαιοσύνη. Η Μπεκατώρου πήρε στον εισαγγελέα. Όπως και ο Βασίλης πήγε στον εισαγγελέα. Ο Νίκος Σ. εγώ δεν ξέρω να έχει πάει στον εισαγγελέα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Πόλυς Κρημνιώτη από την ΑΥΓΗ. «Όπως είπατε, για όλο αυτό το ζήτημα, δεν μας ενδιαφέρει η κομματική ταύτιση. Γιατί νιώθετε την ανάγκη να κατηγορήσετε την Αξιωματική Αντιπολίτευση; Εσείς δεν θεωρείτε ότι έχετε πολιτική ευθύνη;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν κατηγόρησα την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Απλώς ανέφερα συγκεκριμένα περιστατικά. Αυτά τα οποία συνέβησαν με τον Πρέσβη της Βενεζουέλας είναι κάτι συγκεκριμένο. Δεν είναι κατηγορία. Άλλωστε, αυτά τα οποία είπα, τα όποια σχόλια, εμπεριέχονται στο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη, του Σεπτεμβρίου του 2017, αν θυμάμαι καλά.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η επόμενη ερώτηση της Έρης Βαρδάκη από ΤΟ ΒΗΜΑ. «Όταν έφτασαν στα αυτιά σας οι πρώτες φήμες σχετικά με τη δράση του κ. Λιγνάδη, ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η αντίδρασή μου ήταν να μιλήσω με τον Δημήτρη Λιγνάδη. Και για αυτό σας είπα ότι αισθάνομαι ότι ήταν και μία προσωπική εξαπάτηση. Χρησιμοποίησε, πιθανότατα, μπορεί να κάνω και λάθος, το maximum της υποκριτικής, προσπαθώντας να πείσει και εμένα και άλλους από τους οποίους ρωτήθηκε, ότι δεν είχε καμία απολύτως σχέση με αυτές τις καταγγελίες.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Βάσως Τζεβελέκου: «Ποιος και πότε επέλεξε τον Δημήτρη Λιγνάδη για τη θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή; Ήταν προσωπική επιλογή σας;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομίζω ότι την έχω απαντήσει ήδη τρεις φορές αυτή την ερώτηση.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: «Και πώς εξηγείτε το video που δείχνει εκδήλωση με τον Δημήτρη Λιγνάδη τον Μάιο του 2019 και ακούγεται ότι εκείνος θα είναι ο επόμενος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού, αφού αλλάξει γη κυβέρνηση;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτό δεν μπορώ να το σχολιάσω. Ούτε το έχω δει ούτε το ξέρω ούτε μπορώ να σχολιάσω κάθε βίντεο που κυκλοφορεί στα social media για τον οποιονδήποτε. Αυτό αν θέλετε, απλώς αυτό, μου δίνει τη δυνατότητα να πω ότι ήταν τόσο αυτονόητη η επιλογή του Λιγνάδη, που είχε συζητηθεί προ των εκλογών, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε ότι θα κερδίσει.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η ερώτηση της Στέλλας Χαραμή από το monopoli.gr. Μέχρι χτες είχατε κάποια επαφή με το ΣΕΗ για τις καταγγελίες που συνέλεγε συστηματικά εις βάρος του κ. Λιγνάδη;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Με το ΣΕΗ είμαι σε μία πολύ συχνή επικοινωνία. Γενικά για τις καταγγελίες.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Και ένα δεύτερο σκέλος. Θα ερευνηθούν τα τυχόν παραβατικά πεπραγμένα του κ. Λιγνάδη εντός της δραματικής σχολής και του Εθνικού Θεάτρου στη διάρκεια της θητείας του;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Από τη στιγμή που έχει παρέμβει ο Εισαγγελέας, είναι δεδομένο ότι θα εξετάσει κάθε πτυχή. Δεν θα υποδείξουμε εμείς τη δουλειά των δικαστών, τη δουλειά των Εισαγγελέων. Άλλωστε, το γεγονός ότι εγώ σήμερα πήγα στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για να θέσω στη διάθεσή τους το σύνολο των υπηρεσιών των εποπτευομένων φορέων και των υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά και την προσωπική μου διάθεση δείχνει ακριβώς το οποίο λέω.
Επειδή δεν ξέρω αν σας κάλυψα προηγουμένως με το ΣΕΗ, σας λέω ότι με τον Πρόεδρο του ΣΕΗ, τον κ. Μπιμπίλα, είμαστε σε πολύ συχνή επικοινωνία. Είχαμε συζητήσει το θέμα Λιγνάδη. Μου είχε πει, τουλάχιστον μέχρι την συγκεκριμένη στιγμή, δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία μας συνομιλία, ότι δεν είχε και εκείνος συγκεκριμένες καταγγελίες, οι οποίες θα πήγαιναν στη δικαιοσύνη.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Μαίρης Αδαμοπούλου από τα ΝΕΑ. Ανακοινώσατε ότι οι διαγωνισμοί για τις διευθυντικές θέσεις των εποπτευόμενων φορέων θα ξεκινούσαν στα μέσα της τρέχουσας θητείας. Στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος η θητεία του καλλιτεχνικού διευθυντή λήγει τον Οκτώβριου. Πότε προβλέπονταν να τηρηθεί ο διαγωνισμός για τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα ξεκινήσει άμεσα, ώστε με τη νέα σεζόν να υπάρχει καλλιτεχνικός διευθυντής μέσω της προκήρυξης.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση του Σάκη Ιωαννίδη. «Κυρία Υπουργέ, αυτή την περίοδο και μέχρι σήμερα που πήγατε στον Εισαγγελέα έχουν φτάσει στα αυτιά σας αναφορές για ανάρμοστες συμπεριφορές στους εποπτευόμενους φορείς»;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι. Κατηγορηματικά όχι.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Μια επόμενη ερώτηση είναι της Ρίας Τσοχαντάρη από το STAR. «Επικεντρώνεται συγκεκριμένα στην περίπτωση του κ. Λιγνάδη. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις καταγγελιών εναντίον ηθοποιών. Πώς σκοπεύετε να διαχειριστείτε τους συγκεκριμένους καταγγελλόμενους εφεξής, καθώς θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομίζω ότι για όσους καλλιτέχνες, για όσους ηθοποιούς έχουν γίνει επώνυμες καταγγελίες από γυναίκες ή άντρες, αυτό το οποίο οφείλει να κάνει η πολιτεία το έχει κάνει ήδη το Υπουργείο Πολιτισμού. Έχει διακόψει τα συμβόλαια, όσων είχαν ενεργά συμβόλαια, και όπως έχω πει και αρκετές μέρες πριν δεν πρόκειται να υπάρξουν επιχορηγήσεις ή άλλου είδους εργασίες του Υπουργείου Πολιτισμού και των φορέων του για όλους αυτούς τους ηθοποιούς, οι οποίοι έχουν συγκεκριμένες καταγγελίες και για τους οποίους η δικαιοσύνη διερευνά τις υποθέσεις τους.
Αυτό το οποίο μπορώ να σας πω είναι ότι ζητήσαμε οι υποθέσεις να αντιμετωπιστούν από τη δικαιοσύνη εις βάθος και να λήξουν στο συντομότερο δυνατό χρόνο, πάντοτε μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η Πόλυ Κρημνιώτη επαναλαμβάνει την ερώτησή της, το δεύτερο σκέλος. «Δεν θεωρείτε ότι έχετε πολιτική ευθύνη μετά από όλα όσα παρακολουθούμε τόσο καιρό στη δημόσια σφαίρα;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομίζω ότι έχω απαντήσει τρεις ή τέσσερις φορές για το θέμα.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Η Μάρη Τιγκαράκη από το Monopoli. Αν το συγκεκριμένο σκάνδαλο δεν το θεωρείτε περιστατικό άξιο παραίτησης, τι κατά τη γνώμη σας θα καθιστούσε αιτία παραίτησής σας;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Υπό υποθετικών ερωτήσεων δεν τοποθετούμαι.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ερώτηση της Ναταλί Χατζηαντωνίου. «Τώρα που ονομάζετε τον Λιγνάδη επικίνδυνο άνθρωπο, το γεγονός ότι διορίζετε ως Διευθύντρια του Εθνικού Θεάτρου την τέως Αναπληρώτρια Διευθύντρια Έρι Κύργια, χωρίς να υπαινίσομαι τίποτα για εκείνην. Δεν θέτει εκ των πραγμάτων ένα θέμα ηθικής τάξεως; Δεν θα ήταν καλύτερα ένα τρίτο πρόσωπο;»
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ηθική τάξη γιατί; Από πότε οι συνεργάτες επωμίζονται και τις ευθύνες των συνεργατών τους; Υπάρχει οικογενειακή ευθύνη; Με αυτό που λέτε αυτομάτως υπαινίσσεστε ότι η κ. Κύργια είναι διατεθειμένη, πάντως όχι αντικειμενικά. Εσείς το υπαινιχθήκατε.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Δεν έχουμε άλλη ερώτηση.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ωραία.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Οπότε, αν μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα δεν έρθει μία άλλη ερώτηση, μπορούμε να κλείσουμε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εάν δεν έχουμε κάτι, να κλείσουμε, λέω απλώς και κλείνουμε με αυτό, ότι ήδη ο Υφυπουργός έχει αναλάβει και δουλεύει συστηματικά το θέμα του Κώδικα Δεοντολογίας, ο οποίος θα είναι πολύ σύντομα έτοιμος για να τεθεί στην αναγκαία διαβούλευση. Ήδη βρίσκεται σε συνεννόηση με τους φορείς που πρέπει να συνομιλήσει. Και όπως είπα, νομίζω είναι η Τρίτη φορά που το λέω, ο Κώδικας Δεοντολογίας και η καλλιτεχνική εκπαίδευση, το τονίζω, η καλλιτεχνική εκπαίδευση, είναι οι δύο τομείς στους οποίους ρίχνουμε το βάρος, γιατί θεωρούμε ότι είναι οι πρώτες και ουσιαστικές κινήσεις και θεσμικές παρεμβάσεις προκειμένου να ξεπεραστεί και να αρχίσει να διορθώνεται όλο αυτό το τεράστιο ζήτημα, το οποίο μας απασχολεί όλους. Στις σχολές πηγαίνουν παιδάκια από το Νήπιο, το Δημοτικό, μέχρι μεγαλύτερα παιδιά του Γυμνασίου ή του Λυκείου. Εκεί πρέπει να πέσει το βάρος, ακριβώς για να αποφύγουμε να έχουμε τέτοιου είδους καταστάσεις και στο μέλλον. Πρέπει τα πράγματα να οριοθετηθούν και να τα αντιμετωπίσουμε όλα με επαγγελματισμό και μέσα στο πλαίσιο, το θεσμικό πλαίσιο που απαιτεί και ορίζει ένα κράτος δικαίου. Και η Ελληνική Δημοκρατία είναι κράτος δικαίου, γι’ αυτό και θα σταθούμε κοντά και δίπλα σε όλους όσους θέλουν να μιλήσουν. Τους προτρέπουμε και τους ενθαρρύνουμε να μιλήσουν. Όλη η κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχουν τοποθετηθεί ότι είμαστε δίπλα στους ανθρώπους και είμαστε διατεθειμένοι, όπως το δήλωσα και γραπτά σήμερα, να υπερασπιστούμε τους μάρτυρες, να αισθανθούν ασφαλείας για να μιλήσουν, να εκφραστούν, να έλθει επιτέλους η κάθαρση που δεν θα έρθει με άλλο τρόπο, παρά μόνο μέσα από τα εργαλεία που παρέχει το κράτος δικαίου και η δημοκρατία. Ευχαριστώ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε. Θα ακολουθήσει δελτίο τύπου με την απομαγνητοφώνηση, την πλήρη απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης. Ευχαριστούμε πολύ.
