Ο ΣΤΕΚ (Σύνδεσμος Τουριστικών Επιχειρήσεων Κύπρου) με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας τουρισμού, υπογραμμίζει τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ο τουρισμός στο πεδίο της κοινωνίας, του πολιτισμού, της πολιτικής και της οικονομίας, αλλά και στην ανάδειξη της συμβολής του στην επίτευξη των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης.
Για δεκαετίες ο τουρισμός στην Κύπρο, αποτελεί σημαντικό πυλώνα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης, πολυεπίπεδης ανάδειξης των τοπικών κοινοτήτων και κοινωνικής συνοχής συμβάλλοντας στη διαμόρφωση ευκαιριών για ένα καλύτερο μέλλον.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού, η οποία καθορίστηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού το 1980 να τιμάται κάθε χρόνο στις 27 Σεπτεμβρίου, με θέμα «Τουρισμός και αγροτική ανάπτυξη», έρχεται να εορταστεί σε μια κρίσιμη στιγμή για τον κλάδο, εξαιτίας της πανδημίας. Λόγος για τον οποίο, όπως εξήγησε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, ο Οργανισμός έστρεψε το ενδιαφέρον του, αφού “για τις αγροτικές κοινότητες, τους αυτόχθονες πληθυσμούς και τους ιστορικά περιθωριοποιημένους πληθυσμούς, ο τουρισμός ήταν ένα μέσο ολοκλήρωσης, ενδυνάμωσης και δημιουργίας εσόδων”.
Όπως τονίζει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (WTO) «Είναι σημαντική η συσχέτιση του τουρισμού με την αγροτική ανάπτυξη περισσότερο από ποτέ, καθώς ο παγκόσμιος τουριστικός τομέας αντιμετωπίζει την πανδημία COVID-19, ο τουρισμός στις αγροτικές περιοχές προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για ανάκαμψη, καθιστώντας σημαντική την υποστήριξη των αγροτικών κοινοτήτων που αντιμετωπίζουν τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας».
Σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότεροι από το 1,8 δισεκατομμύριο νέοι στον κόσμο ζουν σε αγροτικές περιοχές χωρών με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα. Εκτιμάται ότι έως το 2050, το 68% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε αστικές περιοχές, ενώ το 80% αυτών που ζουν σήμερα σε «ακραία φτώχεια» ζουν εκτός πόλεων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (WTO): «οι νέοι στις αγροτικές κοινότητες είναι τρεις φορές πιο πιθανό να είναι άνεργοι από τους μεγαλύτερους ηλικιακά ενήλικες. Χωρίς δουλειά, οι νέοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε πόλεις, είτε στις δικές τους χώρες είτε διασυνοριακά, γεγονός που ενισχύει στην αποστράγγιση ανθρώπινου κεφαλαίου των κοινοτήτων τους. Η μετανάστευση των νέων στις πόλεις βλάπτει τις αγροτικές κοινότητες, συχνά ανεπανόρθωτα. Καθώς τα χωριά πεθαίνουν, τα τοπικά έθιμα και η κληρονομιά χάνονται».
Ο τουρισμός έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί σωτήρια λύση για πολλές αγροτικές κοινότητες. Ωστόσο, η πραγματική του δυναμική δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Ο τομέας του τουρισμού αποτελεί σημαντική πηγή απασχόλησης, ιδιαίτερα για γυναίκες και νέους, παρέχοντας παράλληλα ευκαιρίες για κοινωνική συνοχή και οικονομική ανάπτυξη στις πιο ευάλωτες περιοχές, ενώ παράλληλα συμβάλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.
Οι αγροτικές κοινότητες μέσω του αγροτουρισμού είναι σε θέση να αναπτύξουν και να διατηρήσουν τη μοναδική φυσική και πολιτιστική τους κληρονομιά, συμπεριλαμβανομένων τη διατήρηση χαμένων παραδόσεων και τοπικών γεύσεων, ή την προστασία απειλούμενων ειδών και κειμηλίων.
Η ανάπτυξη αγροτικών κοινοτήτων μέσω του τουρισμού (αγροτουρισμός) αποτελεί ένα μοντέλο ολιστικής ανάπτυξης-αναζωογόνησης των ορεινών κυρίως περιοχών της Κύπρου. Ο κορεσμός που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στο μοντέλου του μαζικού τουρισμού το οποίο βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στον «Ήλιο και θάλασσα» καθώς και η πρωτόγνωρη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε εν μέσω πανδημίας μας δίνει την ευκαιρία να αναπτύξουμε εναλλακτικές μορφές τουρισμού και δη σε ορεινές και αγροτικές περιοχές σε μία προσπάθεια ευρύτερης ανάκαμψης και οικονομικής ανάπτυξης, διασφαλίζοντας τη σύζευξη της οικονομικής ανάπτυξης με τη διατήρηση της φυσικής ομορφιάς και της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου. Ο σύγχρονος τουρίστας αποζητά μια ευρεία γκάμα επιλογών, ένα συνολικό πακέτο παροχής υψηλών υπηρεσιών και σύγχρονων υποδομών σε περιοχές με μοναδικά στοιχεία φυσικής ομορφιάς και πολιτιστικού-ιστορικού ενδιαφέροντος τις οποίες και διαθέτουμε ως κράτος.
Αυτή η κρίση είναι μια ευκαιρία να ενώσουμε τις δυνάμεις μας όχι μόνο για το «ξεκλείδωμα» της βιομηχανίας αλλά να αναθεωρήσουμε και να ξανασκεφτούμε τον τουριστικό τομέα και τη συμβολή του στις τοπικές κοινότητες σε μια ευκαιρία να οικοδομήσουμε ένα άρτιο, ποιοτικότερο και βιωσημότερο τουριστικό προϊόν το οποίο θα ανταποκρίνεται στις επιταγές και τις ανάγκες του σύγχρονου τουρίστα.
