Να ξαναδιαβούμε μαζί με τα παιδιά μας τις πόρτες του “Ολύμπια” του Δημοτικού Μουσικού Θεάτρου Μαρία Κάλλας, που άνοιξε τις πύλες του πρόσφατα, για τους μουσικόφιλους, προτείνει στους Αθηναίους, ο Δήμαρχος της Αθήνας, ανάμεσα σε ένα πλήθος άλλων εκπαιδευτικών δράσεων, που ετοίμασε για τις γιορτές, με πολύ αγάπη.
Αυτά και άλλα πολλά σκέφτηκε καθώς φαίνεται μια οικογένεια με την μικρή τους κόρη και αποφάσισε, αφού εξασφάλισε εισιτήρια να δώσει την ευκαιρία στο παιδί να έχει την πρώτη του επαφή με την κλασσική μουσική, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Αλλά, ως προς τι όλα αυτά;
Γιατί εκεί στο Θέατρο Ολύμπια, συνέβη το απρόσμενο, αυτό, που πολύ δύσκολα δικαιολογείται, σε ένα οργανωμένο σωστά θέατρο.
Η οικογένεια ήταν στην ώρα της, παρέλαβε τα εισιτήρια και στην πλατεία του Θεάτρου ζήτησε από την ταξιθέτρια να τους οδηγήσει στις θέσεις τους. Πράγμα που έγινε.
Ενώ λοιπόν περίμεναν, να αρχίσει η παράσταση, και εξηγούσαν όπως κάθε γονιός ή παππούς στο μικρό κοριτσάκι για το θέατρο και την ορχήστρα, εμφανίστηκε μια δεύτερη ταξιθέτρια, και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Μου δίνετε σας παρακαλώ να δω τα εισιτήριά σας; Βεβαίως! Μα οι θέσεις σας δεν είναι εδώ….. Και που είναι; Δεν γνωρίζω …….. ένα λεπτό να ενημερωθώ…. Παίρνει τα εισητήρια και φεύγει…. να βρει κάποιον υπεύθυνο……
Ακολουθεί μια μικρή αναμονή και εμφανίζεται άλλη ταξιθέτρια, η υπεύθυνη της αίθουσας, όπως πληροφόρησε, ζητώντας επιτακτικά να σηκωθούν από τις θέσεις τους ώστε να κάτσουν οι θεατές που είχαν τα εισιτήρια για τις συγκεκριμένες θέσεις, αλλιώς θα καλούσε την ασφάλεια του θεάτρου. Όταν ρωτήθηκε και που είναι οι θέσεις που τους έχουν δωθεί, δεν είχε καμμιά απάντηση να δώσει. Θέσεις δεν υπήρχαν το θέατρο ήταν γεμάτο….
Καταλαβαίνετε βέβαια πως ακολούθησε, μια όχι πολύ καλή αντιπαράθεση……. Με κάθε πλευρά να υποστηρίζει την θέση της, την υπεύθυνη να δηλώνει πως δε έχουν εισιτήρια, αφήνοντας διάφορα υπονοούμενα, και τους ανθρώπους να τους έχει φέρει σε πολύ δύσκολη θέση.
Ενώ συνεχιζόταν η αντιπαράθεση, εμφανίζεται ο διευθυντής του θεάτρου όπως ο ίδιος είπε, να κρατάει τα εισιτήρια στα χέρια του και να δηλώνει σε όλους πως:
Εγώ αφαίρεσα αυτές τις θέσεις γιατί έπρεπε να μπουν κάποια μηχανήματα για την παράσταση……
(Τα σχόλια τα αφήνουμε για σας…..)
Προσπάθησε να βρεί κάποια λύση και η λύση βρέθηκε τους οδήγησαν στο Προεδρικό θεωρείο!
Οι άνθρωποι κάθισαν με την αξιοπρέπειά τους τραυματισμένη και ιδιαίτερα προς το μικρό κοριτσάκι, να ακούσουν την καταπληκτική κατά τα άλλα συναυλία, και πίστεψαν πως ως εδώ ήταν, θα απολάμβαναν την παράσταση και ίσως η μικρή να ξεχνούσε όσα συνέβησαν (έτσι φέρονται στους θεατές, σε αυτούς τους χώρους…, θα μπορούσε να σκεφτεί).
Όμως όχι, η υπεύθυνη της αίθουσας, στο μικρό διάλειμμα, επέστρεψε, για να συνεχίσει το εκπαιδευτικό της έργο.
Είδατε, είπε, και κανείς δεν θα ήθελε να δεί το ύφος της, σας βρήκαμε καλύτερες θέσεις, σας αρέσουν; ρώτησε και η απάντηση ήταν Ναι ευχαριστούμε.
Η κυρία όμως από το θέατρο συνέχισε, και τόνισε πως κακώς δεν σηκώθηκαν όταν επέμενε γιατί είχαν καθήσει σε λάθος καθίσματα και πως εκείνη έπρεπε να αποκαταστήσει την τάξη, αφήνοντας, όπως είπε, όρθιους αυτούς αλλά καθιστούς τους άλλους.
Η συζήτηση έκλεισε επειδή οι άνθρωποι παρακάλεσαν να λήξει εκεί το γεγονός
Η συμπεριφορά – αν μου επιτραπεί ένα σχόλιο – πολύ δύσκολα δικαιολογείται.
Πέραν όλων των άλλων το ζήτημα δεν είναι μόνον η απρεπής συμπεριφορά αλλά και η ανεπαρκής εκπαίδευση της υπεύθυνης της αίθουσας του θεάτρου “Ολύμπια”, καθώς και η ανευθυνότητα της διεύθυνσης του θεάτρου όπου αφαίρεσε κάποια καθίσματα και καλώς έκανε αλλά δεν ενημέρωσε τα συστήματα κρατήσεων.
Μήπως, εκτός από την υπέροχη ανακαίνιση του ιστορικού για την πόλη της Αθήνας αυτού μουσικού θεάτρου, από το εν ανεπαρκεία κατά τα άλλα δημόσιο χρήμα, μέρος, θα έπρεπε να δίνεται σε προγράμματα εκπαίδευσης αυτών των ανθρώπων που διαχειρίζονται χώρους όπως αυτός και όχι να σπαταλιέται και να χάνεται έτσι……
