Ο Κύριος Αλέξανδρος Βασιλικός στα πλαίσια της 7ης Γενικής Συνέλευσης του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, που έλαβε χώρα στην HORECA 2018, ευχαρίστησε τον πρώην πρόεδρο του ΞΕΕ κύριο Γεώργιο Τσακίρη για την σημαντική προσφορά του στον κλάδο του Τουρισμού. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στα παρακάτω:
Οφείλω πρώτα απ’ όλα να εξομολογηθώ το πόσο σημαντική στιγμή είναι αυτή για μένα, καθώς από αυτό το βήμα απευθύνομαι στη Γενική Συνέλευση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, για πρώτη φορά με την ιδιότητα του Προέδρου, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τα άξια χέρια της διοίκησης του Γιώργου Τσακίρη!
Δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω ευχαριστώντας τους ανθρώπους από το κοντινό φιλικό και οικογενειακό μου περιβάλλον που με βοηθήσανε, ο καθένας με τον τρόπο του να είμαι σήμερα εδώ. Ευχαριστώ όλους όσους βρίσκονται εδώ, ευχαριστώ και όσους λείπουν.
Μαζί με την ευγνωμοσύνη μου για την υποστήριξη και την εμπιστοσύνη όλων σας, θέλω από αυτό το πρώτο λεπτό της σημερινής συνάντησής μας, να δεσμευτώ απέναντί σας πως θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου για να υπηρετήσω το ελληνικό ξενοδοχείο.
Διότι οι καιροί δεν περιμένουν, διότι οι προκλήσεις είναι μεγάλες κι έχουμε να κάνουμε πολλά.
Για τον ξενοδόχο,
Για τον εργαζόμενο στο ξενοδοχείο,
Για την οικονομία,
Για την κοινωνία.
Έχουμε να παίξουμε σημαντικό ρόλο προκειμένου η Ελλάδα να καταφέρει να βγει στο «ξέφωτο» της επόμενης μέρας μετά την κρίση.
Η επιστροφή της οικονομίας στην κανονικότητα, αποτελεί το κλειδί που θα απελευθερώσει τη συσσωρευμένη δυναμική που υπάρχει σε πολλούς παραγωγικούς τομείς ώστε να πετύχουμε το αναπτυξιακό άλμα που τόσο έχουμε ανάγκη.
Η αγάπη του ξενοδόχου για την Ελλάδα, δεν είναι ούτε σχήμα λόγου, ούτε επικοινωνιακή ρητορική για να ακουγόμαστε ευχάριστοι.
Οι ξενοδόχοι αποδείξαμε έμπρακτα πως κάνουμε το πατριωτικό μας καθήκον και με το παραπάνω.
Είμαι περήφανος που είμαι ξενοδόχος.
Και όλοι οι ξενοδόχοι πρέπει να είμαστε περήφανοι.
Με τη χώρα να βρίσκεται, σε πολλές περιπτώσεις, σε αχαρτογράφητα νερά, με την οικονομία σε βαθιά δομική κρίση και την κοινωνία γονατισμένη, το ελληνικό ξενοδοχείο έγινε ο ώμος που πάνω του ακούμπησε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας την δύσκολη στιγμή της.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Ολοένα και περισσότεροι αναγνωρίζουν αυτή τη θετική συνεισφορά μας.
Το ελληνικό ξενοδοχείο έγινε ο κινητήρας για να δουλέψουν οι μηχανές της οικονομίας.
Δημιουργήσαμε δημόσια έσοδα, δουλειές, εισοδήματα και τζίρους σε συναφείς κλάδους. Από τις κατασκευές και τη πληροφορική μέχρι το εμπόριο και την εστίαση.
Το ελληνικό ξενοδοχείο μπήκε στην υπηρεσία της πρωτογενής παραγωγής και βάζουμε πλάτη για να κερδηθεί το στοίχημα της εξωστρέφειας και της τοποθέτησης των ποιοτικών ελληνικών προϊόντων σε μεγάλες διεθνείς αγορές.
Και χρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα γιατί το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος βρέθηκε εδώ και χρόνια στην πρωτοπορία αυτής της αντίληψης, εισάγοντας και καθιερώνοντας το «Ελληνικό Πρωινό». Ένα ολοκληρωμένο προϊόν, με ταυτότητα και πιστοποίηση, το οποίο κέρδισε τους επισκέπτες των ελληνικών ξενοδοχείων και μέσω αυτών ανοίγει νέους δρόμους εξωστρέφειας για την ελληνική παραγωγή.
Κυρίες και Κύριοι,τα καλά αποτελέσματα στον τουρισμό μεταδίδουν ένα μήνυμα στην ευρύτερη αγορά, στην ευρύτερη οικονομία. Δημιουργούν κλίμα αισιοδοξίας και όλοι γνωρίζουμε πόσο σπουδαίο ρόλο παίζει η θετική ψυχολογία για τη σταθεροποίηση και την επιστροφή στην κανονικότητα.
Εθνικό στόχο υπηρετούμε κάθε σεζόν. Και βγάζουμε την Ελλάδα ασπροπρόσωπη!
Κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Ο ελληνικός τουρισμός έχοντας στο επίκεντρο το ελληνικό ξενοδοχείο μπορεί να συνεχίσει ν’ αποτελεί τη μεγάλη θετική έκπληξη και των επόμενων χρόνων, προσδίδοντας νέα δυναμική στην οικονομία αλλά και μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση.
Αυτό το momentum δεν πρέπει να χαθεί.
Αλλά αυτό δεν είναι μόνο στο χέρι των ξενοδόχων. Εμείς ό,τι μπορέσαμε να κάνουμε το κάναμε κι εξακολουθούμε να το κάνουμε.
Από την άλλη, είναι ωραία τα μεγάλα λόγια που ακούμε πολλά χρονια και η περιγραφή του τουρισμού ως ατμομηχανή της οικονομίας αλλά αυτό θα πρέπει να μεταφραστεί και σε πράξεις.
Η λοκομοτίβα θέλει κάρβουνο και ράγες για να «τρέξει».
Πράγματι μπορεί ο τουρισμός να δώσει πολλά περισσότερα, μπορεί ν’ αναγεννήσει την ελπίδα, στηριγμένη σε ρεαλιστικές βάσεις.
Αλλά για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να λειτουργήσουμε σ’ ένα περιβάλλον υποστηρικτικό και όχι υπονομευτικό των προσπαθειών μας.
Το εφησυχαστικό επιχείρημα που πλανάται «ο τουρισμός δεν έχει ανάγκη, πάει μόνος του» είναι η λάθος αντίληψη, στο λάθος χρόνο.
Ο δρόμος προς την επιτυχία, το θετικό αποτέλεσμα, την ανάπτυξη απαιτεί δημιουργική αγωνία, διαρκή μέριμνα για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που θα απελευθερώνουν αντί να εγκλωβίζουν την τουριστική δυναμική της χώρας.
Ο καθένας μπορεί να φανταστεί πόσα πολλά περισσότερα θα μπορούσε να δώσει ο τουρισμός και το ελληνικό ξενοδοχείο αν δεν ζούσαμε αυτό το καθεστώς της υπερφορολόγησης.
Με κορωνίδα βεβαίως τον φόρο διαμονής. Για τον οποίο η θέση μας, η θέση όλων των ξενοδόχων, ήταν και είναι σαφής και συγκεκριμένη. Κάνει ζημιά και πρέπει να καταργηθεί!
Η υπερφορολόγηση μας στερεί το οξυγόνο για να αναπνεύσουμε, για να βγούμε μπροστά, για να προετοιμάσουμε μεθοδικά και συγκροτημένα τις επιχειρήσεις μας ώστε ν’ ανταποκριθούν με επιτυχία στις προκλήσεις του ανταγωνισμού του αύριο.
Και για να το κάνω σαφές. Για τον ξενοδόχο ανταγωνιστής δεν είναι ο απέναντι συνάδελφος. Ανταγωνιστής είναι ο ξενοδόχος μιας άλλης χώρας, που δεν έχει αυτούς τους φορολογικούς συντελεστές, που δεν έχει αυτά τα βάρη, που δεν έχει φόρο διαμονής.
Στον στίβο της ανταγωνιστικότητας δεν τρέχουμε μόνοι μας. Τρέχουνε κι άλλοι. Για αυτό και δεν υπάρχει λεπτό για χάσιμο. Γιατί θα το βρούμε μπροστά μας.
Τώρα είναι η ώρα για να σχεδιάσουμε την αποτελεσματική αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων. Αν τώρα που η ζήτηση του προϊόντος μας είναι μεγάλη δεν κάνουμε αυτό που πρέπει, πότε θα το κάνουμε;
Δεν είναι ρητορικό το ερώτημα. Είναι ουσίας. Όπως το έλεγε μια μαντινάδα που άκουσα σε ένα καζάνι στην Κρήτη τον Δεκέμβριο:
Πρίμα τον είχα τον καιρό, αλλά δεν είχα γνώση…
Ας μην φτάσουμε εκεί!
Και δεν είναι μόνον η υπερφορολόγηση…
Δεύτερο μεγάλο ζήτημα: Ζούμε τον αθέμιτο ανταγωνισμό των βραχυχρόνιων μισθώσεων ακινήτων.
Φτάσαμε στο σημείο ο καθένας να μπορεί να παριστάνει τον ξενοδόχο! Χωρίς τις προϋποθέσεις, τις εγγυήσεις, τις πιστοποιήσεις, τις υποχρεώσεις του ξενοδόχου.
Κι αυτή η αθέμιτη πρακτική ανταγωνισμού ροκανίζει συστηματικά το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται η τουριστική οικονομία της χώρας και το ελληνικό ξενοδοχείο. Μόνο που όταν θα συνειδητοποιηθεί, θα’ ναι αργά πλέον. Κι εδώ θέλω να είμαι πολύ σαφής. Το πρόβλημα δεν είναι η κ. Μαρία που φεύγει να πάει 40 μέρες στο χωριό και νοικιάζει το σπίτι της για να συμπληρώσει το εισόδημα της. Είναι πρόβλημα όμως, όταν αυτό γίνεται από μεγάλες εταιρείες που φτάνουν να διαχειρίζονται τεράστιους αριθμούς διαμερισμάτων πολύ μεγαλύτερους από το μέσο μέγεθος της Ελληνικής Ξενοδοχειακής Επιχείρησης (42δωμ).
Και για να λέμε όλη την αλήθεια, δεν είναι πρόβλημα μόνο για τους ξενοδόχους. Είναι πρόβλημα για όλους. Είναι ένα μείζον κοινωνικό πρόβλημα. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί για τις συνθήκες ασφάλειας; Μέσα σε πολυκατοικίες με οικογένειες, όποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει βγαίνει. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί για τους όρους υγιεινής; Υπάρχουν όροι; Υπάρχουν προϋποθέσεις; Τηρείται κάποιος κανόνας; Τίποτα απολύτως! Την ίδια ώρα έχουν αρχίσει ήδη να αλλοιώνονται φυσιογνωμικά πολλές γειτονιές .
Όπως επίσης δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής πως η πρακτική αυτή οδηγεί σε αύξηση των ενοικίων για τη στέγαση των νοικοκυριών, δημιουργώντας έτσι νέα αυξημένα βάρη στα οικογενειακά εισοδήματα.
Δηλαδή στο τέλος τι θα γίνει; Θα έχουμε περιοχές της Αθήνας χωρίς μόνιμους κάτοικους όπως ήδη συμβαίνει με τη Βενετία χωρίς Βενετσιάνους;
Ο ελληνικός τουρισμός θέλει όραμα και πρόγραμμα. Δεν πρόκειται να πετύχουμε κανέναν ποιοτικό στόχο αναβάθμισης του προϊόντος μας, επιδοτώντας ημιυπόγεια στο Κουκάκι. Που εξαιρούνται και από τον φόρο διαμονής.
Οι σωστές Απαντήσεις είναι αλλού!
Κι έρχομαι έτσι, στο τρίτο μεγάλο ζήτημα: Τις υποδομές.
Ζούμε σε μια πανέμορφη κι ευλογημένη χώρα αλλά δεν φτάνει να κάνουμε μόνο το σταυρό μας και μετά να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια.
Οι υποδομές έχουν καταλυτική σημασία για την τουριστική ανταγωνιστικότητα και κυρίως για τη στόχευση και την προσέλκυση κοινών από την παγκόσμια upper class.
Να μιλήσουμε για μαρίνες; Να μιλήσουμε για γήπεδα γκολφ;
Να δούμε τι κάνουμε εμείς και τι έχουν κάνει ήδη οι ανταγωνιστές μας; Να μιλήσουμε για καινοτομία και αναβάθμιση στις μεταφορικές συνδέσεις;
Πότε θα κοιτάξουμε την αλήθεια στα μάτια; και ποια είναι αυτή; ότι για δεκαετίες αφήσαμε στην άκρη τις τουριστικές υποδομές. Υπάρχει περιοχή που να μην το έχει βιώσει; Να μιλήσουμε για το γκόλφ της Αφάντου; να μιλήσουμε για το συνεδριακό της Αθήνας;
Θα πω κάτι που είναι πολύ χαρακτηριστικό. Η Ρόδος από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 και μετά, ήταν συνδεδεμένη αεροπορικώς με τον υπόλοιπο κόσμο χάρη στις πτήσεις υδροπλάνων της Imperial Airways. Στο διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς και φωτογραφίες της εποχής … Αυτό λοιπόν που μπορούσε να γίνει τη δεκαετία του 1920 έχουμε φτάσει αισίως στο 2018 κι ακόμη το συζητάμε… Ας ελπίσουμε πως με την συμπλήρωση 100 ετών, θα έχουμε κάποια πρόοδο.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; ένα μόνο παράδειγμα: Η Ελλάδα έχει 7 γήπεδα γκολφ και η Ισπανία 349…
Είναι φανερό πια πως πρέπει να στρέψουμε όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία εκεί που πραγματικά μπορούν να δώσουν αναπτυξιακή δυναμική με ευρύτερο όφελος για την οικονομία και την κοινωνία.
Οι υποδομές πρέπει να γίνουν η μεγάλη προτεραιότητα της επόμενης περιόδου.
Όχι άλλες χαμένες δεκαετίες !
Τέταρτο μεγάλο ζήτημα: οι σχέσεις με το τραπεζικό σύστημα.
Υπάρχει, πράγματι, ένα ανοιχτό θέμα με τα «κόκκινα δάνεια». Ασφαλώς όπως ισχύει για κάθε κλάδο της οικονομίας, χρειάζεται εξ ορθολογισμός και εξυγίανση αλλά όχι «τσουβάλιασμα» δικαίων και αδίκων, με μόνο κριτήριο τις αποδόσεις των funds.
Από την πλευρά των τραπεζών λοιπόν χρειάζεται το σωστό «μίγμα» λογικής κι ευαισθησίας, ευθύνης και προσοχής, ώστε να μην καούν και τα χλωρά μαζί με τα ξερά.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί πως οι τράπεζες μετά τις ανακεφαλαιοποιήσεις τους, πρέπει να παίξουν το ρόλο τους στην οικονομία. Κι ο ρόλος τους είναι η χρηματοδότηση της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας.
Να ξαναχτιστεί η εμπιστοσύνη που χάθηκε μέσα στη δίνη της κρίσης.
Υπάρχουν κάποια πρώτα ευοίωνα «σημάδια» προς αυτή την κατεύθυνση. Κι αυτό είναι αναμφίβολα θετικό. Απαιτείται ωστόσο να γίνουν πολλά περισσότερα, κυρίως για κλάδους όπως ο τουρισμός, οι οποίοι αποδεδειγμένα γίνονται σήμερα η αιχμή του δόρατος για την ανάταξη της εθνικής οικονομίας στο σύνολό της.
Κι έρχομαι έτσι στο πέμπτο μεγάλο ζήτημα. Επενδύσεις.
Είναι πράγματι το μεγάλο ζητούμενο για τη χώρα. Και είναι πραγματικά θετικό το γεγονός πως καταβάλλονται προσπάθειες κι από την πλευρά της κυβέρνησης για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και παρέχονται κίνητρα προς αυτή την κατεύθυνση.
Ωστόσο πολλές φορές τα αυτονόητα γίνονται ζητούμενα καθώς βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.
Γίνονται επενδύσεις χωρίς χωροταξικό?
Επιπλέον καλοδεχούμενες οι μεγάλες ξένες επενδύσεις αλλά υπό μια προϋπόθεση, ότι δεν θα ξεχάσουμε πως η μεγαλύτερη ιδιωτική επένδυση στη χώρα είμαστε εμείς.
Εμείς που κάθε χρονιά επενδύουμε για να αναβαθμίσουμε την επιχείρησή μας και τις παρεχόμενες υπηρεσίες μας. Εμείς, μερικές χιλιάδες ξενοδοχεία, που δημιουργούμε ευκαιρίες δουλειάς για μια σειρά επαγγελματιών από αμέτρητους κλάδους της οικονομίας.
Η σημασία αυτής της επένδυσης και μάλιστα με διάχυση σε όλη τη χώρα, θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αντιληπτή σε όλο το εύρος της και να στηριχτεί όπως της αξίζει.
Κι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τον Έλληνα ξενοδόχο. Γιατί είμασταν και χθες εδώ, είμαστε και σήμερα, και θα είμαστε και αύριο.
Και επειδή ο τουρισμός είναι της μόδας, είναι απαραίτητο να διαχωρίσουμε την ποιοτική ξενοδοχειακή και τουριστική επένδυση από πάσης φύσεως «σορτάκηδες» που για να το πω και λίγο πιο λαϊκά «είδαν φως και μπήκαν».
Ο τουρισμός δεν έχει ανάγκη από «σορτάκηδες» γιατί ο τουρισμός δεν είναι… frozen yogurt!
Οι καιροί απαιτούν κοινή λογική κι ελπίδα, όχι «σορτάρισμα».
Για αυτό και δεν θα κουραστούμε να λέμε σε όλους τους τόνους πως το ελληνικό ξενοδοχείο μπορεί και πρέπει να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής της οικονομικής ανάκαμψης της χώρας. Είναι μέσα στις δυνατότητές του. Αρκεί να βρει και το κατάλληλο έδαφος για να δώσει πραγματικά όλους τους καρπούς που μπορεί να δώσει και στην οικονομία και στην κοινωνία.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Η «ατζέντα» με τα πέντε μεγάλα ζητήματα που ανέφερα και τα συνοψίζω εν τάχει – υπερφορολόγηση, αθέμιτες πρακτικές ανταγωνισμού, σχέσεις με τραπεζικό σύστημα, υποδομές και επενδύσεις – διαμορφώνει και τον Οδικό Χάρτη για το πώς θα πάμε μπροστά από δω και πέρα.
Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας θα είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής σ’ αυτή την πορεία.
Σας θέλουμε κοντά μας σ’ αυτή τη μεγάλη πορεία κυρία Υπουργέ…!
Από την πλευρά μας, για όλα τα μεγάλα ζητήματα αυτής της «ατζέντας» θα δρομολογήσουμε πρωτοβουλίες μελέτης, τεκμηρίωσης, ανοιχτής συζήτησης, θεσμικών παρεμβάσεων και ό,τι είναι αναγκαίο και χρήσιμο για να κινηθούμε με αυτοπεποίθηση μπροστά!
Έχουμε πλήρη συναίσθηση της ευθύνης που απορρέει από την ιδιότητα του θεσμικού συμβούλου της πολιτείας να επισημαίνουμε έγκαιρα και με εγκυρότητα τα σημεία – κλειδιά που μπορούν πραγματικά να ξεκλειδώσουνε την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής ξενοδοχίας.
Σ’ αυτή τη μεγάλη ευθύνη, δηλώνουμε την ετοιμότητά μας να ανταποκριθούμε στο ακέραιο και προβλέπουμε στην εποικοδομητική συνεργασία με τον ΣΕΤΕ και την ΠΟΞ.
Για να πετύχουμε στα ζητήματα που περιλαμβάνονται στον Οδικό Χάρτη της πορείας μας, θα στηρίξουμε τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες μας πάνω σε 5 στρατηγικούς άξονες.
Ξεκινάμε από τα του οίκου μας.
Πρώτος άξονας είναι η διοικητική αναδιοργάνωση.
Αποτελεσματικότητα, διαφάνεια, και επίκεντρο της προσοχής στην εξυπηρέτηση των μελών.
Δεύτερος άξονας, η ενίσχυση της εσωτερικής επικοινωνίας μας.
- Το Επιμελητήριο δεν είναι κανενός Προέδρου.
- Το Επιμελητήριο είναι το σπίτι μας.
- Το Επιμελητήριο είμαστε όλοι εμείς. Μαζί!
Με στοχευμένες πρωτοβουλίες θα υποστηρίξουμε την ανάγκη να έρθουμε όλοι ακόμη πιο κοντά. Με αμφίδρομη και διαδραστική επικοινωνία που θα ενισχύει την ενημέρωση, τη συμμετοχή, την ενότητα και θα εμπεδώνει το αίσθημα της κοινότητας και της κοινής προσπάθειας για το κοινό καλό.
Τρίτος άξονας η αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του θεσμικού ρόλου του ΞΕΕ μέσα από μια συγκροτημένη και συνεκτική στρατηγική επιρροής στα κέντρα λήψης αποφάσεων που διαμορφώνουν την εθνική πολιτική για τον τουρισμό.
Τέταρτος άξονας η συμβολή στη βελτίωση και τον εμπλουτισμό του ελληνικού ξενοδοχειακού προϊόντος.
Η ποιότητα, η βιωματική εμπειρία, η ανθρωποκεντρική εξυπηρέτηση είναι τα μεγάλα ζητούμενα των καιρών που διασφαλίζουν την υψηλή προστιθέμενη αξία του προϊόντος μας και των υπηρεσιών μας.Εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζουν πλέον και οι επαναστατικές εφαρμογές στις νέες τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας. Η οριζόντια ενσωμάτωσή τους στην καθημερινότητα όλων μας, μας αποφέρει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα.
Πέμπτος άξονας είναι το άνοιγμα στην κοινωνία.
Είμαστε περήφανοι για όσα κάναμε και κάνουμε. Μπορούμε να κάνουμε και πολλά περισσότερα αφήνοντας το θετικό κοινωνικό αποτύπωμά μας.
Η κοινωνική προσφορά είναι στο DNA του Έλληνα ξενοδόχου.
Με σχέδιο ιεραρχημένων προτεραιοτήτων μπορούμε να συμβάλλουμε θετικά και υπεύθυνα στην αντιμετώπιση πολλών και σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων.
Αλλά δεν περιοριζόμαστε μόνο στην κοινωνική προσφορά. Άνοιγμα στην κοινωνία σημαίνει και οικοδόμηση κοινωνικών συμμαχιών.
Εδώ κεντρική στρατηγική έννοια είναι η ΣΥΝ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Μπορούμε να βρεθούμε ακόμη πιο κοντά με κλάδους που έχουν κάθε λόγο να επιζητούν την καλή πορεία του τουρισμού και των ξενοδοχείων καθώς αυτό θα σημαίνει και αύξηση του δικού τους κύκλου εργασιών.
Άνοιγμα στην κοινωνία σημαίνει επίσης να θέσουμε τα ξενοδοχεία μας στην υπηρεσία της ανάδειξης των δυνατοτήτων της χώρας. Το κάνουμε με επιτυχία για την πρωτογενή παραγωγή και για την ελληνική γαστρονομία. Μπορούμε να διευρύνουμε τις δράσεις μας συμπεριλαμβάνοντας και τη σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή, για παράδειγμα.
Καλές ιδέες υπάρχουν.
Όραμα και σχέδιο υπάρχουν.
Άνθρωποι και εμπειρία υπάρχουν.
Απαιτείται προσπάθεια. Ενεργητική προσπάθεια. Συλλογική προσπάθεια. Και είμαστε έτοιμοι να την κάνουμε. Με αποφασιστικότητα και πίστη στον εαυτό μας και στις αξίες που εκπροσωπούμε.
Ενώνουμε χέρια, ιδέες και δυνάμεις για να κερδίσουμε το στοίχημα του μέλλοντος του ελληνικού ξενοδοχείου, του ελληνικού τουρισμού, της ίδιας της Ελλάδας και των νέων γενιών της!
Όλοι μαζί!
Σας ευχαριστώ.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς, για την εμπιστοσύνη σας.
Θέλω όμως να τονίσω εμφατικά πως τίποτα δεν γίνεται από παρθενογένεση.
Για να κάνουμε πράξη όλα όσα ανέφερα στην ομιλία μου, θα πατήσουμε πάνω στο κύρος και στις καλές πρακτικές που μας κληροδότησε η διοίκηση του Προέδρου Γιώργου Τσακίρη, τον οποίο ομόφωνα το νέο του Δ.Σ του ΞΕΕ ανακήρυξε Επίτιμο Πρόεδρό του. Είναι ένα ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης και τιμής για την προσφοράς του, απ’ όλους εμάς τους συναδέλφους του.
Ο Γιώργος Τσακίρης αποτελεί για όλους μας αστείρευτη πηγή γνώσης. Μας ενέπνευσε και μας εμπνέει με το σπάνιο ήθος του και τη δημιουργική ενεργητικότητά του.
Προσωποποιεί τον Έλληνα ξενοδόχο.
Τον νοικοκύρη ξενοδόχο, ο οποίος κοιτάζει νυχθημερόν να κάνει όσο πιο σωστά τη δουλειά του.
Τον ξενοδόχο που δεν διστάζει να πάρει ρίσκα εμπιστευόμενος το επιχειρηματικό του ένστικτο.
Τον ξενοδόχο που αναβαθμίζει διαρκώς την επιχείρησή του, έχοντας στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του την αναβάθμιση της προσφοράς στον πελάτη.
Και για όσους εμάς είχαμε την χαρά, την τύχη και την τιμή να συνεργαστούμε μαζί του, έναν άνθρωπο ευθύ και δίκαιο, ο οποίος πάλεψε για τον κλάδο και τον υπηρέτησε για πάνω από 20 χρόνια με σπάνιο πάθος αλλά και αποτελεσματικότητα!
Πρόεδρε σε ευχαριστούμε για όλα!
