Η ταινία Κώστας Τσόκλης: το Τι, το Πώς, και το Γιατί της Τέχνης
θα προβληθεί στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης “Εικόνες του 21ου αιώνα” την
· Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017, ώρα 18:00, Αίθουσα Φρίντα Λιάππα, Λιμάνι-Αποθήκη Δ, και
· Παρασκευή 10 Μαρτίου 2017, ώρα 15:45, Ολύμπιον-Αίθουσα Παύλος Ζάννας.
Σκηνοθεσία -Σενάριο: Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας
Εμφανίζονται: Κώστας Τσόκλης, Θανάσης Λάλας, Bruno Corà
Φωτογραφία -Μοντάζ: Kωνσταντίνος Αρβανιτάκης, Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας
Παραγωγή: TURN KEY MEDIA SOLUTIONS, Αντώνης Θεοχάρης Κιούκας, Ελλάδα – Κύπρος, 2017, 55’.
“Το ταλέντο χωρίς συμμετοχή στα κοινά προβλήματα φτιάχνει παράξενα τέρατα, που τα θαυμάζω και τα φοβάμαι”. Κώστας Τσόκλης
Φωτογραφικό υλικό: www.costastsoclisart.com
www.facebook.com/costastsoclis, www.facebook.com/events/1747321778916889/
Ο Κώστας Τσόκλης μιλάει εκ βαθέων για το Τι, το Πώς, και το Γιατί της Τέχνης. Κάνει μια αναδρομή στην προσωπική ζωή του και ταυτόχρονα στην περιπέτεια της τέχνης του, αναδεικνύοντας το νήμα που συνδέει άρρηκτα το ένα με το άλλο. Ο Κώστας Τσόκλης, ένας εικαστικός που έχει συμπεριληφθεί, από την εφημερίδα THE TIMES, στα 1000 πρόσωπα που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα, μιλάει για τη φιλοσοφία ζωής που παρήγαγε και ταυτόχρονα σημάδεψε το έργο του. Παρά τα 87 του χρόνια, συνεχίζει να αμφισβητεί και να προκαλεί. Πολυδιάστατος, αναγνωρισμένος και παραγωγικός, μιλάει για τη ζωή του, το έργο του, τις απόψεις του και τη δική του αλήθεια. Οι απόψεις του είναι πάντα ενδιαφέρουσες ακόμη κι αν διαφωνείς μ’ αυτές.
Ο πλουραλισμός των εκφραστικών του μέσων, η ζωγραφική, η γλυπτική, το σχέδιο, η φωτογραφία, οι κατασκευές, τα τρισδιάστατα έργα, οι επιβλητικές εγκαταστάσεις και οι μεγάλων διαστάσεων κατασκευές, τα δρώμενα, το βίντεο, η performance, το φως, ο ήχος, αλλά κυρίως η συνεχής αναζήτηση νέων τρόπων έκφρασης, είναι τα στοιχεία που εδραίωσαν τη θέση του στο καλλιτεχνικό στερέωμα και τον καθιέρωσαν σαν μια από τις εμβληματικές εικαστικές μορφές του 20ου αιώνα. Δύο είναι οι σημαντικοί σταθμοί αυτής της συγκλονιστικής πορείας. Ο ένας, το 1966, όταν προτείνει τα προοπτικά του αντικείμενα και η καριέρα του εκτινάχτηκε διεθνώς και ο δεύτερος η εμφάνιση του στην 42η Μπιενάλε της Βενετίας, το 1986, με το “Καμακωμένο Ψάρι” που αποτελεί την απαρχή της “Ζωντανής Ζωγραφικής”, ενός εντελώς νέου γλωσσικού ζωγραφικού ιδιώματος, ολότελα δικού του.
Η ταινία βασίστηκε σε μία συνομιλία του Κώστα Τσόκλη με το Θανάση Λάλα, με την ευκαιρία της έκθεσης των 85 νέων έργων του, με τίτλο: «Στοιχεία για τη δημιουργία πιθανών αριστουργημάτων», που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 6 Νοεμβρίου 2015, προς τιμή των 85 χρόνων του καλλιτέχνη. O ιστορικός τέχνης Μπρούνο Κορά (Bruno Corà), επιχειρεί μια θεώρηση του έργου του Τσόκλη από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 έως σήμερα, υπογραμμίζοντας ότι αυτό που καθιστά την περίπτωση Τσόκλη ανεπανάληπτη στην ιστορία της Τέχνης, είναι η συνεχής αναζήτηση νέων εκφραστικών δρόμων, κάτι που δεν έχει κάνει ούτε καν ο Τιτσιάνο .
