Η παρανομία στην πλήρη άνθησή της. Μια απλά διαχειρίσιμη κατάσταση, που απλώς δεν την διαχειρίζεται κανείς, τονίζει ο Γενικός Γραμματέας του ΗΑΤΤΑ κ. Νικόλαος Κελαϊδίτης, σχολιάζοντας άρθρο – καταγγελία του ιστότοπου ignomisou.gr, με τίτλο «Σχολική εκδρομή στην Αθήνα… με το ΚΤΕΛ»!! κατόπιν, σχετικής ερώτησης που του έκανε η «ΤΝ»
Γιατί στο νέο πλαίσιο κρατικής λειτουργίας, του “κάνε ότι θές και κανένας δεν θα δώσει σημασία“, θεωρώ χρέος μου, βάσει θέσης που με έχουν εντάξει, οι συνάδελφοι μου, αλλά και λόγω πεποιθήσεων, να το κυνηγήσω όσο οι δυνάμεις μου το επιτρέπουν.
Να δωθεί, τουλάχιστον, η δυνατότητα σε όλους μας να έχουμε ίσες ευκαιρίες, εντός του νομικού πλαισίου, αυτής της χώρας.
Δανειζόμαστε κι εμείς στη «ΤΝ» μερικά από τα όσα γράφει το άρθρο
Κάνεις δεν ξέρει ότι
- η λειτουργία των ΚΤΕΛ είναι αποκλειστικά για διενέργεια συγκοινωνιακού μεταφορικού έργου, αστικών ή υπεραστικών γραμμών?
- η οργάνωση και εκτέλεση οργανωμένων εκδρομών γίνεται αποκλειστικά από νομίμως λειτουργούντα τουριστικά γραφεία Ν. 393/76?
- οι οργανωμένες εκδρομές διέπονται από τους όρους του Π.Δ. 339/96?
- υπάρχει ενεργό μνημόνιο συνεργασία από το 2012 του Υπουργείου Παιδείας με το Σύνδεσμο των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων που ρητά ορίζει ότι οι σχολικές εκδρομές πρέπει να ασφαλίζονται με αστική επαγγελματική ευθύνη διοργανωτή καθώς και με προαιρετική ταξιδιωτική ασφάλιση?
Κανείς όμως..
Ενώ πιο κάτω συνεχίζει
Προσωπικά ντρέπομαι το γεγονός στο οποίο έγινα μάρτυρας.
Όχι μόνο που σε αυτή την κρίσιμη φάση για την οικονομία της χώρας μας η φοροδιαφυγή, και η εισφοροδιαφυγή από κρατικοδίαιτους φορείς κάνουν πάρτι, αλλά για τον κίνδυνο που θέτουν ανήλικα παιδιά, γονείς, δάσκαλοι και «αρμόδιοι υπάλληλοι».
Δεν θα το αφήσω όμως έτσι, σε μορφή «κοινωνικής καταγγελίας».
Άμεσα προχωρώ σε γνωστοποίηση του γεγονότος σε όλους του καθ υλην αρμόδιους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.
Γιατί αν τελικά θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, πρώτα πρέπει να αλλάξουμε εμείς.
Δείτε το πλήρες κείμενο
«Σχολική εκδρομή στην Αθήνα… με το ΚΤΕΛ»!! είναι ο τίτλος του άρθρου
Περπατώντας χθες γύρω στις 17:45 στην Αμαλίας, με μέτωπο προς Συγγρού, ακριβώς μετά τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου πέφτει το μάτι μου σε ένα παρκαρισμένο – διαφορετικό από τα άλλα λεωφορείο.
Γεμάτη απορία για αυτό το διαφορετικό λεωφορείο μείωσα ταχύτητα στο βήμα μου και άρχισα να το περιεργάζομαι οπτικά.
Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα στο πίσω παρμπρίζ του διαφορετικού αυτού λεωφορείου ήταν ένα τεράστιο αυτοκόλλητο – σκίαστρο «Άγιος Δημήτριος Παλιοταράτσας» με περίτεχνη φώτο του ναού!
Η περιέργεια μου έγινε ακόμα μεγαλύτερη για αυτό το «διαφορετικό λεωφορείο».
Κοιτάω πινακίδα ΜΕΗ…, «βρέ από πού να είναι αυτό το ΜΕΗ», σκέφτομαι.
Ας πάω να κοιτάξω από μπροστά μπας και μου λυθεί η απορία.
Στο μπροστινό παρμπρίζ διαβάζω επάνω δεξιά «ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας» ενώ αριστερά με πράσινα γράμματα τύπου νέον αναβοσβήνει η λέξη «Αγρίνιο»
Σαστίζω..
Για να αποκωδικοποιήσει ο εγκέφαλος μου αυτό που βλέπει ξεκινά τις ερωτο-απαντήσεις
-Τι είναι αυτό που βλέπω?
– ΚΤΕΛ
– Τι ΚΤΕΛ, Αττικής?
– Όχι, ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας, μα δεξιά το γράφει, δεν το βλέπεις?!
– Άλλαξε η λεωφόρος Αμαλίας Περιφέρεια?
-Όχι, η συγκεκριμένη λεωφόρος Αμαλίας εξακολουθεί να βρίσκεται την Περιφέρεια Αττικής
– Άρα είμαι στην Αττική! Το ΚΤΕΛ όμως λέει Αιτωλοακαρνανία
-Άντε πάλι…
– Βρε, μήπως μεταφέρθηκε εδώ ο υπεραστικός σταθμός του Κηφισού?
– Μπα, χλωμό!
– Βρε μήπως ο οδηγός έχασε το δρόμο?
– Μπά, χλωμό και αυτό.
– Τα ΚΤΕΛ εκτελούν συγκοινωνιακό έργο αστικών και υπεραστικών γραμμών, σωστά?
-Πολύ σωστά
Και τότε τι κάνει ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας, σταθμευμένο στην καρδιά της τουριστικής Αθήνας???
Όλα αυτά τα ερωτήματα τριγυρνούσαν στο κεφάλι μου, όταν λίγα λεπτά αργότερα καμιά 20αρία παιδάκια ηλικίας 8-12 ετών συνοδευόμενα από δυο ενήλικες, άρχισαν να μπαίνουν ένα ένα μέσα στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας.
Άκουσα ένα από αυτά να ρωτάει τον ενήλικο συνοδό:
- «Κύριε, τώρα θα πάμε στο πλανητάριο?»
- «Τώρα θα πάμε στο ξενοδοχείο να φάμε και να ξεκουραστούμε, αύριο θα πάμε στο Πλανητάριο»
Να το (!) σκέφτηκα, αυτό είναι, έφεραν σχολική εκδρομή τα παιδάκια, στην Αθήνα. Προφανώς στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης και σίγουρα νωρίτερα πέρασαν και μια βόλτα για ξενάγηση από τη Βουλή.
Όμορφες σκέψεις!
Μα για ένα λεπτό..
Τι έκαναν??? Έφεραν σχολική εκδρομή, παιδιά δημοτικού με ΚΤΕΛ???
Αλήθεια τώρα?
Κάνεις δεν ξέρει ότι
- η λειτουργία των ΚΤΕΛ είναι αποκλειστικά για διενέργεια συγκοινωνιακού μεταφορικού έργου, αστικών ή υπεραστικών γραμμών?
- η οργάνωση και εκτέλεση οργανωμένων εκδρομών γίνεται αποκλειστικά από νομίμως λειτουργούντα τουριστικά γραφεία Ν. 393/76?
- οι οργανωμένες εκδρομές διέπονται από τους όρους του Π.Δ. 339/96?
- υπάρχει ενεργό μνημόνιο συνεργασία από το 2012 του Υπουργείου Παιδείας με το Σύνδεσμο των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξιδιωτικών Γραφείων που ρητά ορίζει ότι οι σχολικές εκδρομές πρέπει να ασφαλίζονται με αστική επαγγελματική ευθύνη διοργανωτή καθώς και με προαιρετική ταξιδιωτική ασφάλιση?
Κανείς όμως..
Ούτε το σχολείο που οργάνωσε την εκδρομή, ούτε το αρμόδιο γραφείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που έδωσε έγκριση για την εκτέλεση της εκδρομής, ούτε το ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας που με αυτή του την πράξη διαπράττει σωρεία παρανομιών, ούτε οι γονείς που έβαλαν τα παιδιά τους μέσα σε αυτό το λεωφορείο….
Και φυσικά από τον «κατάλογο» δεν μπορούν να εξαιρεθούν ούτε οι «θεατές» μόνιμοι αστυνομικοί που βρίσκονται πάντα, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που προφανώς δεν έχουν ιδέα της κείμενης νομοθεσίας αλλά πολύ περισσότερο που δεν τους απασχόλησε καν το γεγονός για το τι δουλειά έχει ένα ΚΤΕΛ και μάλιστα αλλης περιφέρειας να επιβιβάζει και να αποβιβάζει ανήλικα παιδιά στην καρδιά της Αθήνας.
Προσωπικά ντρέπομαι το γεγονός στο οποίο έγινα μάρτυρας.
Όχι μόνο που σε αυτή την κρίσιμη φάση για την οικονομία της χώρας μας η φοροδιαφυγή, και η εισφοροδιαφυγή από κρατικοδίαιτους φορείς κάνουν πάρτι, αλλά για τον κίνδυνο που θέτουν ανήλικα παιδιά, γονείς, δάσκαλοι και «αρμόδιοι υπάλληλοι».
Δεν θα το αφήσω όμως έτσι, σε μορφή «κοινωνικής καταγγελίας».
Άμεσα προχωρώ σε γνωστοποίηση του γεγονότος σε όλους του καθ υλην αρμόδιους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.
Γιατί αν τελικά θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο, πρώτα πρέπει να αλλάξουμε εμείς.
