Με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο άνοιξε για φέτος το Φεστιβάλ Επιδαύρου και χιλιάδες θεατές έσπευσαν να γεμίσουν το Αρχαίο Θέατρο για να παρακολουθήσουν τις Τρωάδες του Ευρυπίδη. Τόσο την Παρασκευή 3, όσο και το Σάββατο 4 Ιουλίου, το αντιπολεμικό έργο έδειξε ότι το αίτημα για αλληλεγγύη και ανθρωπισμό είναι πάντα επίκαιρο. Το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του προηγούμενου καλλιτεχνικού του διευθυντή, Σωτήρη Χατζάκη, παρουσίασε το έργο μετά από το 1991 που το είχε ανεβάσει τελευταία φορά με έναν εξαιρετικό θίασο. Ο Θέμης Πάνου στον ρόλο του Ποσειδώνα και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον ρόλο της Εκάβης μαζί με την Κωνσταντίνα Τάκαλου, τον Νίκο Ψαρρά, την Κόρα Καρβούνη, τη Μαρία Κίτσου, τον Κρατερό Κατσούλη και την Ελένη Ρουσσινού αποθεώθηκαν από 10.000 θεατές και χειροκροτήθηκαν ξανά και ξανά.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Στάθης Λιβαθινός δήλωσε αμέσως μετά την παράσταση ότι «το Εθνικό Θέατρο δίνει και θα δίνει το “παρών” ότι και να συμβεί. Κάνει ένα διάλογο με την κοινωνία και την εποχή του και πρέπει πάντοτε να είναι παρόν με τον πιο ενδιαφέροντα και εκφραστικό τρόπο για να μπορεί να μιλήσει και εκφράσει τα θέματα της εποχής του. Μπορεί να κάνει αυτό που δεν μπορεί να κάνει η πολιτική εκ των πραγμάτων, να ενώσει όλο το κοινό, όλο τον κόσμο γύρω από μια παράσταση και η τέχνη να κάνει αυτό που πρέπει να κρατήσει το κερί αναμμένο».
Ο Ευριπίδης με τις Τρωάδες γράφει ένα αντιπολεμικό αριστούργημα και κατακρίνει την πολιτική των Αθηναίων για το προκλητικό ανοσιούργημα που είχαν διαπράξει λίγους μήνες πριν εναντίων των Μηλίων καθώς και για τη Σικελική Εκστρατεία που προετοιμάζουν. Οι Τρωάδες είναι ένα αμείλικτο «κατηγορώ» για τις φρικαλεότητες του πολέμου και ένα σπαρακτικό αίτημα για αλληλεγγύη και ανθρωπισμό. Στο στρατόπεδο των Αχαιών, στα παράλια της λεηλατημένης Τροίας, οι αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες και η βασίλισσά τους, Εκάβη, θρηνούν για τα δεινά τους. Οσες έχουν απομείνει ζωντανές από την ξεκληρισμένη βασιλική οικογένεια θα δοθούν δώρο στους Αχαιούς, ενώ ο εγγονός της Εκάβης, ο μικρός Αστυάνακτας, γκρεμίζεται από τα τείχη, θύμα της σκληρότητας των κατακτητών. Οι φλόγες αφανίζουν την Τροία και οι γυναίκες, απελπισμένες, οδηγούνται στα πλοία που θα τις μεταφέρουν πέρα από το Αιγαίο, σκλάβες στα σπίτια των νικητών.
