Ο κύβος ερρίφθη από τις τράπεζες και την κυβέρνηση ώστε με οδηγό τις ιχθυοκαλλιέργειες και εργαλείο το νέο θεσμικό πλαίσιο εξωδικαστικής διαχείρισης των επιχειρηματικών οφειλών που θα ψηφιστεί τον Οκτώβριο, να χρησιμοποιηθεί κοινό μοντέλο αναδιάρθρωσης στις υπερχρεωμένες χαλυβουργικές βιομηχανίες όπως λ.χ η Χαλυβουργία Ελλάδας, στις ακτοπλοϊκές εταιρείες ο κλάδος των οποίων βαρύνεται με δάνεια τουλάχιστον 1 δις. ευρώ, αλλά και στη βιομηχανία τροφίμων (αλλαντοβιομηχανία) και τα ξενοδοχεία.
Ήδη σύμφωνα με το άρθρο του Capital.gr οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε συμβόλαια με στελέχη της αγοράς που θα κληθούν να παίξουν το ρόλο των διευθυντών αναδιάρθρωσης (CRO) σε προβληματικές επιχειρήσεις που θα περάσουν υπό τον έλεγχο των πιστωτών.
Το μοντέλο θα περιλαμβάνει μετοχοποιήσεις χρεών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ υπέρ των τραπεζών καθιστώντας τους πιστωτές βασικούς μετόχους, χορηγήσεις νέων ομολογιακών δανείων ώστε να αναχρηματοδοτηθεί η συνέχιση της λειτουργίας τους με ευνοϊκότερους όρους, ανασύνθεση διοικητικών συμβουλίων, πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων ή ζημιογόνων δραστηριοτήτων, περικοπές προσωπικού και λειτουργικών εξόδων και συγχωνεύσεις μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων. Στόχος είναι με την εφαρμογή ευρύτερων πλάνων ώστε στη συνέχεια -μετά την πάροδο 3 έως 5 ετών κατά τα οποία θα «διασφαλιστεί» η βιωσιμότητά τους και θα αυξηθεί η αξία τους, να πουληθούν ξανά σε ενδιαφερόμενους επενδυτές που θα είναι πιθανότατα επενδυτικά funds.
Προϋπόθεση για να προχωρήσουν τέτοια σχέδια είναι σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη η διευκόλυνση της λήψης αποφάσεων στο στάδιο της συμφωνίας εξυγίανσης με τους μετόχους των εταιρειών αλλά και η εξωδικαστική «διευθέτηση» των υποχρεώσεων απέναντι σε κάθε είδους πιστωτή και κυρίως τα ασφαλιστικά ταμεία, το Δημόσιο και τους προμηθευτές ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος προσφυγών ή πλειστηριασμών για χρέη κ.α. Στο πνεύμα αυτό, άλλωστε επιχειρείται να οικοδομηθεί το νέο θεσμικό πλαίσιο για τη διαχείριση των επιχειρηματικών δανείων και οφειλών, σημαντικό σκέλος του οποίου θα είναι η δυνατότητα των ενέγγυων πιστωτών (τράπεζες) να συμφωνούν σε σχέδιο αναδιάρθρωσης με μικρότερα ποσοστά.
Στις ιχθυοκαλλιέργειες οι τράπεζες κινούνται προς την κατεύθυνση κεφαλαιοποίησης του 26% των συνολικών δανείων της Σελόντα και του Νηρέα, ήτοι θα «σβήσουν» 110 εκατ. ευρώ σε σύνολο τραπεζικών οφειλών 423 εκατ. ευρώ, αναχρηματοδοτώντας παράλληλα με περίπου 200 εκατ. ευρώ μέρος του υπόλοιπου δανεισμού. Στην περίπτωση της Σελόντα οι τράπεζες αποκτούν το 82% του μετοχικού κεφαλαίου, ενώ στον Νηρέα αναμένεται το ποσοστό ελέγχου να ξεπεράσει το 70%. Ήτοι οι τράπεζες θα «σβήσουν» χρέη ύψους 110 εκατ. ευρώ και θα πάρουν για αντάλλαγμα μετοχές 10-12 εκατ. ευρώ με την ελπίδα ότι θα τις ξαναπουλήσουν στο μέλλον για να βγάλουν τη ζημιά.
Επόμενο βήμα είναι η τοποθέτηση CRO στον όμιλο Νηρέα με στόχο να «τρέξει» παράλληλα με την αναδιάρθρωση της εταιρείας, την ανασυγκρότηση ολόκληρου του κλάδου με πιθανή κατάληξη τη συγχώνευση των δύο εταιρειών οι οποίες σήμερα πραγματοποιούν πωλήσεις άνω των 330 εκατ. ευρώ ετησίως και αποτελούν τον μεγαλύτερο παραγωγό μεσογειακών ψαριών παγκοσμίως με μερίδιο 40% και ετήσια παραγωγή 120.000 τόνων την οποία εξάγουν σε ποσοστό 80%.
Στην ακτοπλοΐα το μοντέλο της κεφαλαιοποίησης χρεών (ξεπερνούν το 1 δις. ευρώ οι υποχρεώσεις για τους μεγάλους του κλάδου) και της συγχώνευσης μεταξύ παικτών, ήδη τρέχει στο παρασκήνιο με βάση τη μελέτη της McKinsey που είχε παραγγείλει η Πειραιώς. Ήδη οι διαδικασίες αναδιάρθρωσης τρέχουν σε κάποιες επιχειρήσεις όπως η Hellenic Seaways μέσω της προσπάθειας πώλησης πλοίων και δραστικής μείωσης του λειτουργικού κόστος, ενώ μεγάλο ερώτημα είναι τι θα συμβεί με την ΝΕΛ η οποία έχασε και τα επιδοτούμενα δρομολόγια στο Βόρειο Αιγαίο. Στο μέτωπο της Attica Group που ελέγχει τις Blue Star Ferries και Superfast Ferries είναι γνωστές οι επαφές με το Fortress Group το οποίο έχει προσεγγίσει και την ΑΝΕΚ ενώ οι Μινωικές του Γκριμάλντι έχουν επικεντρωθεί κυρίως στην Αδριατική και είναι ζητούμενο αν θα παίξουν κάποιο ρόλο στην αναδιάρθρωση του εγχώριου κλάδου. Το ερώτημα είναι πλέον όχι το αν, αλλά το πότε και ποιοι θα απορροφήσουν ποιους στην ακτοπλοΐα, και τι ύψους «ζημιά» είναι διατεθειμένες να γράψουν οι τράπεζες.
Στον κλάδο της Χαλυβουργίας η μετοχοποίηση χρεών είναι μια λύση που επίσης εξετάζεται προκειμένου να επιβιώσουν κάποιες από τις επιχειρήσεις του κλάδου. Σήμερα οι δύο μεγάλες βιομηχανίες του κλάδου αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, με πλέον προβληματική την Ελληνική Χαλυβουργία η οποία βαρύνεται από δάνεια άνω των 320 εκατ. ευρώ, έχει συσσωρευμένες ζημιές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ενώ το 2013 είχε αρνητικά ίδια κεφάλαια 57 εκατ. ευρώ.
Πηγή: www.capital.gr
