Του Ηλία Σταμπολιάδη
Ένα αντιλαϊκό σύστημα χρειάζεται τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης για να καθοδηγεί την κοινή γνώμη. Στα ανεξάρτητα έθνη κράτη η εκάστοτε κυβέρνηση ταυτίζεται με το σύστημα και ελέγχει τα κρατικά μέσα μαζικής επιρροής με τα οποία ασκεί τη δική της προπαγάνδα και εξισορροπεί τα ιδιωτικά σε περίπτωση που αυτά αντιπολιτεύονται. Με την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία ο έλεγχος των μέσων μαζικής προπαγάνδας αλλάζει κυρίους και δίδεται η ευκαιρία να ακούγονται απόψεις διαφορετικές από αυτές του οικονομικού κατεστημένου που ελέγχει τα ιδιωτικά.
Η σημερινή Ελλάδα ευρίσκεται υπό την κατοχή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και η πλήρης υποταγή της σε αυτό απαιτεί και τον πλήρη έλεγχο τόσο των κρατικών όσο και των ιδιωτικών μέσων προπαγάνδας. Με τα αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλονται υπάρχει ο κίνδυνος να ανέλθουν στην εξουσία κόμματα μη ελεγχόμενα από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και μέχρι τις επόμενες εκλογές πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ώστε αφενός να προλάβουν να εκβιάσουν την κοινή γνώμη και αφετέρου σε περίπτωση αστοχίας στις εκλογές να ασκούν αντιπολίτευση στην τυχούσα κυβέρνηση που θα ήθελε να εναντιωθεί στο διεθνές σύστημα.
Το πείραμα της Ελλάδος είναι πολύ σημαντικό για αυτούς, όπως απέδειξαν και τα δήθεν λάθη του ΔΝΤ, την εμπλοκή του οποίου είχε ζητήσει η κα Μέρκελ για να δώσει την τεχνογνωσία του στη σωτηρία των δανειστών που κινδυνεύουν από πτωχεύσεις υπερχρεωμένων κρατών. Η Ελλάδα, αν και μωρή, είναι κληρονόμος του πολιτισμού που δίνει αξία στο ανθρώπινο πρόσωπο. Η εξαφάνιση της θα επιτρέψει στις δυνάμεις οικονομικής εξουσίας να αλλοιώσουν αυτόν τον πολιτισμό και να χειρίζονται τους πληθυσμούς ως άτομα συνόλων οικονομικών μονάδων και όχι σαν πρόσωπα κοινωνούντων ανθρώπων.
Η κατάληψη της ΕΡΤ από τα ΜΑΤ και ο βάρβαρος εκδιωγμός των εργαζομένων από το κτίριο σε αυτό το σχέδιο αποσκοπεί. Η δικαιολογία για την μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και η δήθεν προσέλκυση επενδύσεων δεν πείθουν πλέον ούτε τους πλέον ανόητους. Οι επενδύσεις είναι ωφέλιμες για τον τόπο μόνο όταν αυξάνουν την παραγωγικότητα και μειώνουν το έλλειμμα εξωτερικών συναλλαγών, ενώ συγχρόνως βοηθούν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και όχι σε βάρος αυτού. Δεν θέλουμε την ευημερία των αριθμών, όπως συμβαίνει στην Κίνα και την Ινδία αλλά τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.
Μέχρι τώρα ο εχθρός ήταν αόρατος, κρυμμένος στη θολούρα οικονομοτεχνικών όρων που δεν καταλαβαίνει ο λαός, ιδίως όταν έχει υποστεί εκμαυλισμό από τους προδρόμους της καταστροφής. Σήμερα ο εχθρός έχει αποθρασυνθεί και νομίζοντας ότι έχει φθάσει στο τελικό στάδιο κυριαρχίας του δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο, πολύ χειρότερο και από αυτό της Χρυσής Αυγής που μέχρι τώρα την χρησιμοποιεί σαν το φόβητρο για να μην ξεφύγει ο κόσμος από τον μονόδρομο της αυτοκαταστροφικής υπακοής. Η αντίσταση στα σχέδια του εχθρού δεν είναι συνδικαλιστικό ζήτημα υπεράσπισης μιας μερίδας εργαζομένων, αν και από ότι καταλαβαίνουμε η παρουσία τους σε τέτοιο πόστο, κατά πλειοψηφία, ενέχει την υπόνοια κομματικής εύνοιας. Η αντίσταση αποτελεί εθνικό καθήκον κατά των κατακτητών και των διορισμένων κυβερνήσεων τους.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης,
Εν πλω προς Χανιά 11/6/2013