Επιστημονική συνάντηση διοργανώνει το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς (Π.Ι.Ο.Π) την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου(17:00), στην έδρα του (Αγγέλου Γέροντα 6, Πλάκα), με ανακοινώσεις που αφορούν την αρχαία και τη νεώτερη ιστορία του Λαυρίου.
Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί το Σάββατο (8 Δεκεμβρίου,21:00) με ξενάγηση σε αρχαία και νεώτερα τεχνολογικά μνημεία της περιοχής (μεταφορά με τη φροντίδα του Ιδρύματος, κατόπιν κράτησης).
Η συνάντηση αποτελεί μέρος μιας σειράς εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς που προωθεί την έρευνα σχετικά με την τεχνολογία, τη βιομηχανία και την οικονομική ιστορία της χώρας και επιχειρεί να στρέψει το ενδιαφέρον του ευρύτερου κοινού στην κληρονομιά βασικών βιομηχανικών περιοχών της Αττικής.
Το Λαύριο συνδέθηκε με τη μεταλλευτική και μεταλλουργική τεχνολογία σε δύο απομακρυσμένες μεταξύ τους περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
Μεταλλευτική δραστηριότητα αναπτύχθηκε εκεί από τον 6ο αι. π.Χ. Την εποχή του Θεμιστοκλή, τα έσοδα των Αθηναίων από την εξαγωγή αργύρου ήταν τόσο υψηλά που αξιοποιήθηκαν στο κτίσιμο του αθηναϊκού στόλου, ο οποίος απομάκρυνε τον περσικό κίνδυνο.
Η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης τον 5ο αι. π.Χ., με την αναζήτηση του αργυρούχου μολύβδου σε κατώτερα στρώματα της γης, οδήγησε στη διάνοιξη βαθύτερων στοών εξόρυξης και άφησε επίσης πίσω της, μέχρι σήμερα, φρέατα εξαερισμού, εργαστήρια εξαερισμού και εμπλουτισμού του μεταλλεύματος, μεγάλες δεξαμενές νερού και πλυντήρια για τον καθαρισμό του και καμίνους για την τήξη του.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, αναδεικνυόμενο σε σπουδαίο μεταλλευτικό-μεταλλουργικό κέντρο, το Λαύριο αποτέλεσε το κατ’ εξοχήν πρόσωπο της νεωτερικής ταυτότητας της Ελλάδας.
Ενδιαφέρον για τον μεταλλευτικό πλούτο της Λαυρεωτικής γης εκδηλώθηκε από τον Κυβερνήτη Καποδίστρια.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1860 ο Iταλός I.B. Σερπιέρι, γνώστης των εκθέσεων του μεταλλειολόγου A. Kορδέλλα για την αξιοποίηση των αρχαίων σκωριών, ξεκίνησε εργασίες εκμετάλλευσής τους.
Τόσο η πόλη, όσο και η Λαυρεωτική ενδοχώρα είναι σήμερα ένας τόπος διάσπαρτος από κτίρια και εγκαταστάσεις που μαρτυρούν το απώτερο και το πρόσφατο τεχνολογικό τους παρελθόν.
