Σε σχολιασμό των πρόσφατων εκτενών δημοσιευμάτων για τις διευκρινήσεις που ζητούν οι εταιρίες κρουαζιέρας σχετικά με την άρση του καμποτάζ και τα προβλήματα που αναμένεται να αντιμετωπίσουν στα ελληνικά λιμάνια προχωρεί η Γενική Πανελλαδική Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Τουρισμού (ΓΕΠΟΕΤ).
Για όσους είναι μέσα στα πράγματα από τα πρόσφατα δημοσιεύματα με θέμα τα προβλήματα στον Νόμο για την άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα προκύπτουν πολλά:
1) Ότι ο Υπουργός Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κύριος Γιάννης Διαμαντίδης δεν είναι πλήρως ενημερωμένος και τώρα που αντιλαμβάνεται είτε να μην είναι έτσι όπως νόμιζε τα πράγματα, είτε ότι αυτά ήταν πράγματι από την αρχή στραβά λόγω των λάθος αποφάσεων και Νόμων του Κράτους, προσπαθεί τώρα να τα διορθώσει.
2) Ενδεικτικά, στο πρώτο κομμάτι σχετικού δημοσιεύματος της Ναυτεμπορικής της 8/2/2011 που τοποθετεί τα θέματα στο μεγεθυντικό φακό διαπιστώνεται ότι τα εύκολα λόγια και ο ενθουσιασμός στην αρχή ότι θα έτρωγε η Ελλάδα με χρυσά κουτάλια μετά την άρση του καμποτάζ δεν είναι τόσο απλά, λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Προκύπτει πως η κυβέρνηση αυτή αλλά και η προηγούμενη δεν είχαν κάνει λεπτομερή συζήτηση -οι λεπτομέρειες κάνουν την ουσία- σε ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα, τι εξυπηρετεί το καλώς εννοούμενο συμφέρον της Ελλάδος. Εκτιμούμε ότι έχασαν τον έλεγχο σε αυτό και τώρα έρχονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες.
3) Οι κολοσσοί εταιρίες κρουαζιέρας που δεν είναι ελληνικές (ελληνικές ή κυπριακές είναι το ίδιο) δεν εμπιστεύονται το Ελληνικό κράτος (έχουν άδικο; Όταν εμείς που ζούμε εδώ και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει με την φορολογία και όλα τα υπόλοιπα) και θέλουν ξεκάθαρα πράγματα, όχι μόνο Νόμους που δεν τηρούνται αλλά και εγγυήσεις από το Ελληνικό κράτος. Το έχουν αντιληφθεί ότι το ίδιο το κράτος δεν τηρεί τους Νόμους που φτιάχνει. Όταν έρχεται το ΝΑΤ, το ελληνικό Ταμείο ασφαλισμένων στην Ναυτιλία και δεν εμπιστεύεται την Πολιτεία και ισχυρίζεται ότι αυτός ο Νόμος είναι παράνομος, τι περιμένουμε να κάνουν οι ξένοι; Οι ξένες εταιρίες κολοσσοί δεν εμπιστεύονται κανέναν ύστερα από όλα αυτά, ζητούν εγγυήσεις, δεν αστειεύονται και θέλουν πλήρη αποσαφήνιση των γκρίζων ζωνών.
4) Δεν θέλουν χρονικούς περιορισμούς. Εδώ υπάρχει σημαντικό πρόβλημα, τι θα γίνει με κάποια λιμάνια που δεν μπορούν να απορροφήσουν την υπάρχουσα κίνηση; Η Σαντορίνη για παράδειγμα όπου τώρα εκεί επικρατεί το αδιαχώρητο. Μέχρι στιγμής το δέχονται αυτό οι ξένες εταιρίες, όμως χωρίς να έχουν ακόμα υπογράψει συμβάσεις με το Ελληνικό κράτος. Όταν όμως κληθούν να υπογράψουν συμβάσεις με αμοιβαίες δεσμεύσεις, με την σειρά τους οι ξένες εταιρίες «θα μας βάλουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι». Θέλουν τάξη, οργάνωση, εγγυήσεις στα λιμάνια και όχι αναχώρηση με 4 ώρες καθυστέρηση και να ταλαιπωρούνται οι επιβάτες.
5) Το θέμα «κίνητρο» για την πρόσληψη Ελλήνων ναυτικών που ισχύει σήμερα για τα υπό Ελληνική σημαία πλοία επεκτείνεται και για τα πλοία με ξένη σημαία όπως διαβάζουμε στα δημοσιεύματα (άρα ποιος ο λόγος να έχουν τα ελληνικής ιδιοκτησίας πλοία ελληνική σημαία, για να έχουν τις πρόσθετες επιβαρύνσεις όπως καταγγέλλει η μοναδική εταιρία κρουαζιέρων που δραστηριοποιείται στον χώρο;) Εδώ έρχεται το ΝΑΤ που μιλάει ως οργανισμός μη Ελληνικός και δεν αναγνωρίζει τον σχετικό Νόμο, οπότε οι ξένοι προβληματίζονται ιδιαιτέρως και θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να προφυλαχθούν από τέτοια ενδεχόμενα με πολύ σφιχτούς και ξεκάθαρους όρους.
6) Τώρα αντιλαμβανόμαστε και εμείς κάποια πράγματα που δεν είχαμε προσέξει όπως αυτό των αντιφάσεων. Στη σύμβαση δεν προβλέπεται κάποιο χρονικό διάστημα παραμονής του πλοίου στον αφετήριο λιμένα, αλλά στον Νόμο εξακολουθεί να ισχύει υποχρεωτική 8ωρη παραμονή. Εμείς που είμαστε καχύποπτοι το εξηγήσαμε ως εξής: Στον Νόμο που περνάει από την Βουλή και κυκλοφορεί στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης καθιέρωσαν το περιθώριο των 8 ωρών για να μην υπάρξουν αντιδράσεις (στην καταστρατήγηση που θα ακολουθήσει όπως δείχνουν τα πράγματα). Στη σύμβαση που λίγοι την βλέπουν δεν τίθεται ανάλογος περιορισμός.
7) Οι ξένες εταιρίες κρουαζιέρας ζητάνε με αφορμή τις περυσινές κινητοποιήσεις να εγγυηθεί το κράτος ότι δεν θα γίνουν παρόμοια περιστατικά. Εάν είναι αυτό δυνατόν στην Ελλάδα που ζούμε και ύστερα από το Μνημόνιο, με τις αντιδράσεις των πανίσχυρων συνδικάτων. Μπορεί αυτό να το εγγυηθεί η Κυβέρνηση;
8) Προβλήματα στα λιμάνια.
Όταν δεν υπάρχει σύστημα κράτησης στα περισσότερα λιμάνια θα ισχύσει ότι όποιος φτάνει πρώτος καταλαμβάνει και τον χώρο, αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό. Το σχετικό δημοσίευμα της Ναυτεμπορικής τα λέει όλα, αναφέρεται και στο καρκίνωμα της Σαντορίνης δηλαδή την ταλαιπωρία του τουρίστα. Όσα καλά και εάν του προσφέρει η κρουαζιέρα, αυτά ανατρέπονται πλήρως με το αδιαχώρητο που επικρατεί στην Σαντορίνη, όταν την ίδια ώρα ελλιμενίζονται 4-5 πλοία, κάποια των 5.000 επιβατών και όταν τα μέσα στο νησί είτε στο λιμάνι είτε στο τελεφερίκ έχουν παραμείνει τα ίδια επί σειρά δεκαετιών.
Και το ερώτημα που προκύπτει τώρα που φτάσαμε στην τελική ευθεία και την έναρξη ισχύος του Νόμου για το καμποτάζ: Αυτά όλα συζητήθηκαν μεταξύ Υπουργών, αξιωματούχων και των υπολοίπων που εμπλέκονται σε αυτόν τον χώρο; Ζητήσανε την γνώμη των ασχολούμενων στην κρουαζιέρα πριν φτιάξουν τον Νόμο για την άρση του καμποτάζ ή έκαναν λάβαρο την λέξη «καμποτάζ» νομίζοντας ότι ήταν τόσο απλό χωρίς προηγουμένως να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, χωρίς να λάβουν υπόψη όλα αυτά τα προβλήματα που παρουσιάζουν τα δημοσιεύματα, τα οποία βασίζονται σε έγκυρη πληροφόρηση;
Αναμφίβολα είμαστε υπέρ της άρσης του καμποτάζ, υπέρ της άρσης όλων των κλειστών επαγγελμάτων αλλά με υπευθυνότητα, με την διαβούλευση των ειδικών, των ανθρώπων του χώρου. Αυτά δεν μπήκαν στον κόπο να τα ψάξουν οι πολιτικοί οι οποίοι νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη οι Νόμοι που ψηφίζουν. Ελπίζουμε ο Υπουργός έστω και τώρα να επανεξετάσει τα προβλήματα που παρουσιάζονται και να ρυθμιστούν αυτά στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό και πριν αρχίσει η τουριστική περίοδος. Ο τουρισμός είναι πολύ ευαίσθητος για να δεχθεί περαιτέρω ταλαιπωρία.
