Τη διευκόλυνση της αποπληρωμής των δανείων κεφαλαίου κίνησης, Α’ και Β’ φάση, του ΤΕΜΠΜΕ με παράταση της διάρκειάς τους σε έξι χρόνια, ώστε να μειωθεί το ύψος των εξαμηνιαίων δόσεων ή την παροχή περιόδου χάριτος για τουλάχιστον δύο δόσεις, ζητάει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ).
Και συνεχίζει πως, στις δύο περιπτώσεις, θα μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση με τις τράπεζες σχετικά με το επιτόκιο που θα επιβαρύνει τους επιχειρηματίες. Για τις περιπτώσεις της Α’ φάσης όπου επιδοτείται το επιτόκιο ζητά την παράταση της αποπληρωμής τους (για όσους το επιθυμούν) με την έντοκη επιβάρυνση των δανειοληπτών για την περίοδο πέρα της τριετίας.
Μια τέτοια λύση θα δώσει ανάσα σε 60.000 επιχειρήσεις και θα αποτρέψει σημαντικές καταπτώσεις δανείων προς όφελος τόσο του ΤΕΜΠΜΕ όσο και των τραπεζών. Επίσης, τα δύο τελευταία προγράμματα του ΤΕΜΠΜΕ -το πρόγραμμα κάλυψης φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών και το πρόγραμμα κάλυψης πρώτων υλών- μετά από έξι μήνες εφαρμογής δεν έχουν προσφέρει τις αναμενόμενες λύσεις στην αγορά. Οι επιχειρήσεις σήμερα χρειάζονται προγράμματα που να τους λύνουν προβλήματα και να βελτιώνουν τη σχέση τους με τη τράπεζα. Στην πράξη, τα νέα προγράμματα δεν είναι ελκυστικά ούτε για τις επιχειρήσεις άλλα ούτε και τις τράπεζες καθώς παραμένουν υψηλού κόστους για τους μικρούς επιχειρηματίες λόγω του επιτοκίου αλλά και ιδιαίτερα γραφειοκρατικά λόγω των τιμολογίων που προσκομίζονται.
Η ΕΣΕΕ θεωρεί ότι τα νέα προγράμματα του ΤΕΜΠΜΕ δεν μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικές λύσεις, καθώς ήδη τα έχει απορρίψει η ίδια η αγορά. Το ζητούμενο είναι να αξιοποιηθεί η εμπειρία του ΤΕΜΠΜΕ από τα προηγούμενα χρόνια και να σχεδιαστεί άμεσα ένα πρόγραμμα εγγύησης δανείων κεφαλαίου κίνησης που να βελτιώνει ήδη πετυχημένες συνταγές.
Προτείνουμε να εφαρμοστεί πρόγραμμα εγγύησης χαμηλότοκων δανείων κεφαλαίων κίνησης που να περιλαμβάνει:
• Κριτήρια υπαγωγής επιχειρήσεων τέτοια, ώστε να στοχεύει το πρόγραμμα σε υγιείς επιχειρήσεις που πλήττονται από την κρίση και όχι σε εκείνες που βιώνουν διαρθρωτικές αδυναμίες.
• Δικλείδες ασφαλείας για να διασφαλίζεται η σωστή χρήση του δανείου, χωρίς όμως αυτές να επιβαρύνουν γραφειοκρατικά τη διαδικασία. Θα μπορεί για παράδειγμα ο επιχειρηματίας να συμπληρώνει μια φόρμα με τις βασικές του ανάγκες (προμηθευτές, εισφορές κ.λπ.) η οποία θα τον δεσμεύει και παράλληλα να αναπτυχθεί ένας μηχανισμός ελέγχου από το ΤΕΜΠΜΕ, ώστε να βεβαιώνεται η ορθή χρήση των χρημάτων.
• Ένα επιτόκιο που να ικανοποιεί τις επιχειρήσεις αλλά και τις τράπεζες, ώστε να προωθούν το πρόγραμμα. Μια λύση μπορεί να αποτελέσει η επιδότηση μέρους του επιτοκίου από το ΤΕΜΠΜΕ (μέσω του ΕΣΠΑ), ώστε με τον τρόπο αυτό να μειωθεί το κόστος για τις επιχειρήσεις και να παραμείνει το επιτόκιο ελκυστικό για τις τράπεζες.
• Να υπάρχει ειδική μέριμνα για τις ακάλυπτες επιταγές (με επιβεβαιωμένη εμπορική πράξη και όχι ευκολίας), όπου η εγγύηση του ΤΕΜΠΜΕ να είναι μεγαλύτερη, ώστε να διασφαλίζονται και η τράπεζες. (Οι λεπτομέρειες μπορούν να καθοριστούν στην τεχνική επιτροπή, ωστόσο είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο εμπορικός κόσμος πλήττεται ιδιαίτερα σήμερα από τις ακάλυπτες επιταγές και αναζητεί μια άμεση λύση).
Επίσης αναμένονται με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην αντικατάσταση του ΤΕΜΠΜΕ με το Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ). Ο εμπορικός κόσμος χρειάζεται τέτοιους σύγχρονους και αποτελεσματικούς φορείς. Χρειάζεται, όμως, και άμεσες ενέργειες και λύσεις στα προβλήματα των επιχειρήσεων που σήμερα είναι πιο έντονα από ποτέ. Η μετεξέλιξη ενός φορέα δεν μπορεί να αποτελέσει και άλλοθι πιθανών καθυστερήσεων ή αστοχιών. Το ΤΕΜΠΜΕ οφείλει σήμερα και παράλληλα με τη μετεξέλιξή του να προωθήσει λύσεις, δίνοντας «περίοδο χάριτος» στην ελλειμματική ρευστότητα των επιχειρήσεων.
