Την άμεση ενεργοποίηση της Επιτροπής για τη διαχείριση κρίσεων στον Τουρισμό, ανακοίνωσε η κα Κεφαλογιάννη στο συνέδριο του Economist, καθώς και Επιθετική και στοχευμένη προβολή του τουρισμού μας σε αγορές που έχουμε τις μεγαλύτερες μειώσεις κρατήσεων και αυτόνομο σχεδιασμό για την Αθήνα που βιώνει τουριστική παρακμή, επίσης η Λειτουργία της νομοθετημένης εταιρείας Μάρκετινγκ με τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ώστε να γίνει γρήγορα η διάχυση καλών πρακτικών διαφήμισης και επικοινωνίας από τον ιδιωτικό τομέα στο δημόσιο.
Παραθέτουμε σημεία της ομιλίας της κας Κεφαλογιάννη
«Οι επενδύσεις δεν θα έρθουν με υποσχέσεις. Οι μηχανές της οικονομίας δεν θα «πάρουν και πάλι μπροστά» με θεωρίες. Ούτε θα ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας έναντι των Ευρωπαίων εταίρων και έναντι των αγορών με γενικότητες. Είναι ένα καθολικό αίτημα στη συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε και στην οποία η χώρα καλείται παράλληλα να αντιμετωπίσει πολλά ανοιχτά μέτωπα: Καλούμαστε να περιγράψουμε ξεκάθαρα, από τη μία ποια είναι η ευρύτερη οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και πως θα τη βελτιώσουμε.
Είναι σαφές ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει το σύνολο των παραγωγικών κλάδων της χώρας. Παράλληλα, αύξησε την ανεργία, άλλαξε απότομα και ολοκληρωτικά το χάρτη των εργασιακών σχέσεων.
Έπληξε την επιχειρηματικότητα και έφερε σε οριακό σημείο τη μικρομεσαία επιχείρηση. Αποθάρρυνε δυνητικούς επενδυτές και έδιωξε άλλους που είχαν ήδη δρομολογήσει σημαντικές επενδύσεις με προϋπολογισμούς πολλών εκατομμυρίων ευρώ.«Πάγωσε» συνολικά την εμπορική δραστηριότητα. Μείωσε δραματικά τη ρευστότητα στην αγορά. Έφερε αντιμέτωπη και την τουριστική επιχείρηση με μεγάλους κινδύνους για τη βιωσιμότητά της.
Για να είμαστε όμως ακριβείς… Δεν είναι μόνο οι συνέπειες της κρίσης υπεύθυνες για την ύφεση. Είναι το μη-αποδοτικό αναπτυξιακό μοντέλο που ακολούθησε η χώρα τα τελευταία χρόνια, όπως επίσης μια σειρά από αδυναμίες και διαρθρωτικές ελλείψεις, που προϋπήρχαν και διογκώθηκαν με την κρίση.
Το patchwork αλλεπάλληλων φορολογικών ρυθμίσεων, έναντι ενός συνεκτικού, απλού, σύγχρονου και μακροχρόνια ισχύοντος φορολογικού νόμου για παράδειγμα, είναι ένας εξαιρετικά επιβαρυντικός παράγοντας για την ανάπτυξη και αυτό έγινε τώρα, στη συγκεκριμένη συγκυρία, ιδιαίτερα αισθητό. Ή αντίστοιχα τα κενά στον κρατικό μηχανισμό, το χάος των συναρμοδιοτήτων διαφορετικών δημόσιων φορέων και η υπέρογκη γραφειοκρατία στις αδειοδοτήσεις νέων επενδύσεων.
Αυτά, όπως πολλά άλλα, μεγεθύνθηκαν με την κρίση. Όταν άρχισε να μεγαλώνει η ανάγκη για αξιόπιστα κίνητρα για την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις, την διατήρηση της απασχόλησης, και δυστυχώς φάνηκε, ότι στην Ελλάδα δεν υπήρχαν αυτά τα κίνητρα. Ότι η χώρα θα είχε κατά μια έννοια πολύ μικρά περιθώρια αντίδρασης στις συνέπειες της κρίσης.
Ο τουρισμός μας βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση. Αφενός, η περίοδος κλιμάκωσης της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας συνέπεσε με το διάστημα των κρατήσεων και έτσι, επηρεάστηκαν αρνητικά τα τουριστικά μεγέθη. Αφετέρου, η απουσία συγκεκριμένης τουριστικής πολιτικής για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του προϊόντος μας, συνετέλεσε στην πτώση.
Όσον αφορά στο τι μπορούμε να κάνουμε για να μετριάσουμε τις απώλειες του 2012, ο πυρήνας της πολιτικής μας είναι δε μπορεί να είναι άλλος από τη διαχείριση της «κρίσης εικόνας» και «κύρους προορισμού», από την οποία πλήττεται η χώρα.”
